Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Een paar weken na mevrouw Verlat's bevalling, op een grauwen Novembermiddag, zat Takker, Sörge's knecht, vóor het raam van een klein wachtkabinet te kijken naar de naakte kastanjelaars van de Louizalaan. Het regende en sneeuwde te gelijk. Takker had zijne vierkante vingers, alle tien, op het marmeren vensterblad geleid en duwde met zijn okeren voorhoofd tegen de koude ruiten.
De eerste slangenwagen bedaverde de keien, de hoofden der paarden kwamen in den gloed van de poort. Het schuim aan de monden leek bloed, de snuivende adem stiet in bleek-rosse kegels, de oogen, glinsterend zoekend, kolden als okeren ballen.
Beneden, gelijkvloers en boven dwaalden vlammetjes, henendompend, weer lillend met okeren tongen, zoo achter ieder raam dat norsch en doorzichtig was tot de gracht en de verre diepte der zaal aan de voorzij.
DE VADER. Anders niet, anders niet! Gauw! DE DOCHTER, weenend. Och, vader lief, jaag hem niet weg! Gij hebt beloofd, dat wij mochten trouwen. DE VADER. Trouwen? Met den zoon van mijnen grootsten vijand, met den valschaard, die mijne Striata Formosissima aan de ratten overgeleverd heeft? Trouwen? Nooit! Dan geef ik u nog liever aan den bult van Okeren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek