Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Denk gij er nog eens wel op; ik zal het van mijnen kant ook doen, en binnen acht dagen zullen wij dit met rijp oordeel beslissen. FRUYTS, blijmoedig. Verstandig gesproken. Ik hoor, dat gij weet wat bloemken mijne Striata Formosissima is. Niemand heeft haar in honderd uren in het ronde; ik win er dit jaar nog vijf of zes medailles mede.
Het is er in den kelder als eene hel in het klein, uit welke de stem van M. Fruyts zich als de klagende stem eener gedoemde ziel doet hooren; in grievende galmen klinkt de naam van Striata Formosissima herhaalde malen de keldertrap op, en komt als eene verwensching in de ooren der bevende gelieven klinken.
Hij hield nog altijd het stuk wortel van zijne Striata Formosissima in de hand, en wrong het stuiptrekkend tusschen zijne gespannen vingeren. Zijn hoofd hing krachteloos op zijnen schouder; zware zuchten ontsnapten zijner borst.
M. Fruyts liep hem te gemoet, trek hem bij de hand tot in het midden van het vertrek, plantte zich vóór hem, zag hem strak in de oogen en herhaalde als met gramschap zijne vraag: "Waar zal ik mijne Striata Formosissima toch planten?"
"O, het is een wortel," mompelde hij, "ja, eene Striata Formosissima." Eene invallende gedachte versomberde zijn gelaat. "Welnu," zuchtte hij, "gij zijt gelukkig, Frans, dat gij die Dahlia hebt, gij kunt er zoovele medailles mede winnen als gij begeert." "Ik?" sprak de jongeling. "Neen, Mijnheer Fruyts. Ik wist dat de heer V sedert vier dagen een wortel van de Striata Formosissima gekregen had.
Zet ik haar vooraan in de eerste rij, dan zullen de liefhebbers al mijne andere bloemen slecht vinden; zet ik haar in de laatste rij, dan zijn de liefhebbers moede gezien, eer zij aan mijne Striata Formosissima komen. Dit mag ook niet zijn. Zet ik haar in het midden, dan kan men haar van verre niet zien. Maar waar zal ik haar dan zetten?"
Eindelijk verging toch het toovertooneel; dan wierp hij eenen fieren blik op een houten baksken, dat in eenen hoek van den kelder, op de hoogste schab stond, en sprak mompelend: "Dáár, in dat houten baksken, ligt mijne Striata Formosissima zoo gerust op een bed van zemelen te slapen. Striata Formosissima! edele bloem!
DE VADER. Anders niet, anders niet! Gauw! DE DOCHTER, weenend. Och, vader lief, jaag hem niet weg! Gij hebt beloofd, dat wij mochten trouwen. DE VADER. Trouwen? Met den zoon van mijnen grootsten vijand, met den valschaard, die mijne Striata Formosissima aan de ratten overgeleverd heeft? Trouwen? Nooit! Dan geef ik u nog liever aan den bult van Okeren.
"Gij bezit eenen wortel van de Striata Formosissima!" riep M. Fruyts in verrukking uit. "Bedriegt gij mij niet? Neen, neen, het is waarheid! Laat zien dien wortel!" Hij nam het paksken uit de handen van den jongeling, rukte het papier en het mos er af en betastte den wortel aan alle zijden met eenen zoo zoeten glimlach, dat het genoeg te zien was, wat vermaak hij in deze betasting vond.
De ratten zijn naar de zemelen gekomen, en als die meest opgegeten waren, hebben zij mijne Striata Formosissima ook opgeknabbeld. Weet gij het nu? DE VROUW, hem uitlachende. Wel, wel, is het anders niet? Blijven er geene dooden? Geene armen of beenen gebroken? Moet gij daarom zoo te werk gaan en de geburen doen zeggen dat de ratten het huwelijk uwer dochter overgebeten hebben?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek