Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
Maar al gauw begint in den namiddag weer het werk, waarvoor de boeboe, de oude schelphoorn, de zwarten uit hun hutten roept, weg van de eeuwig glimmende vuren. Alles begeeft zich weer naar de plantage. De opbrengst van de verschillende eilanden aan copra is zeer verschillend. Terwijl op enkele de kokospalm maar spaarzaam vertegenwoordigd is, zijn andere eilanden er geheel mee overdekt.
De vrouw in de herberg is reeds op; zij zal naar de kerk gaan... Wacht! eerst nog even naar de zieke kijken. Met 't kerkboek in de hand gaat zij naar boven. "Bim Bam! Bim Bam!" "Zou ze nog sloapen? 's Is zoo arg stille doarbinnen; dien bult is zêker ôk in in sloap gevallen. Loat ik gauw êns kiêken...." "Bim Bam! Bim Bam!" "Zij de al wakker, juffer? Za'k moar êns bie oe kommen?
Zij naderden het lievelingsplekje; de dochter stond op, en neeg nogmaals voor den heer Bruis. Mevrouw Deluw ging naast haar dochter op de tuinbank zitten, de heer Bruis vond er een stoel. "Wij komen hier wat bij je zitten, Mina. "Wat lees je daar weer, kind? vast weer Engelsch?" "Och neen, mama! 't is maar zoo'n boek; ik wist zoo gauw niet wat ik mee zou nemen; ik zag dit liggen.
Toch was het niet zoo. Juffrouw Barbara was een nauwgezet mensch, die de uiterlijke vormen van den godsdienst in eere hield, haar lievelingspredikant had, getrouw elken Zondag naar de kerk en viermaal 's jaars naar 't avondmaal ging. Zij bad voor het eten lang, at gauw en dankte weer lang.
En, als alles naar wensch gaat, word je een volgend jaar mede-redacteur, en komt je naam naast den mijne op het titelblad." »O, professor! professor!" »Verlies nu je tijd niet met praten, maar loop eens gauw naar dokter Santman.... Je moet toch weten, waar je de arme patiënte brengen zult!" Prettige komplotten.
»'t Rijtuig zou dan stil moeten houden, en daarvoor heeft H. M. geen tijd,« zegt Mademoiselle. »Is 't niet jammer, als alles zoo gauw voorbijgereden wordt en de Koningin onderwijl nog zoo onophoudelijk buigen en groeten moet, Mademoiselle?«
"Nee," lachte ze met hoogroode wangen vochtige-troebele oogen: "jij scheidt zoo gáúw uit." "Je wordt 'r dronken van." "Je mag ook wel dronken worde as je mekaar voor 't eerst wat?" "'t Kaarsie gaat uit." "La-maar uit gaan." "Nee, dan motte we na benee." "Waarom? Waarom?" , zei ze teleurgesteld. "Omdat omdat," lachte hij: "omdat 'k je liever ziè."
Ik kan geen verdriet meer hebben: geen verdriet méér. Maar ik ben alleen maar treurig, omdat we zoo gauw zullen scheiden en omdat ik zooveel van je hoû ... Scheiden? Waarom, waar ga je dan naar toe? Ach, dat weet ik niet, beste meid. Ik blijf, tot je getrouwd bent en dan ga ik weg: hier en daar zwerven, heel alleen ... Zal je nu en dan eens aan me denken?
Toen ging hij naar Hilda, boog lachende voor haar en zei: "Dat noem ik eerst op zijn' tijd passen!" Nu moest Hilda zingen. Eerst beefde ze wel wat, toen ze daar zoo alleen voor al die menschen stond. Maar al gauw ging het beter, en toen klonk hare lieve stem zoo mooi en helder door de zaal, dat het een lust was. Toen 't lied uit was, kwam er aan 't handengeklap geen einde.
"Dan zegt die weer: hocus, pocus pas, 'k wou, dat ik weer een kappelletje was, en dan wordt het een kapel. Is dat niet wonderlijk?" "Dat zal ik Jaap vertellen," zei Bob. "Kijk Foxje eens," zei Dolf, "òf hij ook moe is. Pas maar op je tong, zoo meteen springt er een kikker op, net als op die van Pluto. Ik zou, als ik jou was, mijn rood lapje maar gauw naar binnen halen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek