Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 mei 2025
»Ja, 't is mijn jongen,« antwoordde Sikes, terwijl hij Oliver strak aankeek en als toevallig zijn hand in den zak met het pistool stak. »Je vader loopt wel een beetje gauw voor je, is 't niet mannetje?« vroeg de voerman, die zag, dat Oliver buiten adem was. »Heelemaal niet,« viel Sikes in. »Hij is er aan gewend. Hier Ned, hou m'n hand vast. En stap in.«
Toen sloeg onze gids rechts af, tusschen twee met boomen begroeide hoogten die een dal vormden, waardoor een beekje stroomde. Dit dal liep al heel gauw tamelijk steil naar boven, en toen zagen wij al heel gauw een kalen bergrug waar geen boom te bekennen was en die zich naar het noorden uitstrekte. Dien reden wij in draf langs. Wat zal ik van die streek zeggen?
Alle winkels gelijken op elkander; zij bevatten over het algemeen zeer weinig voorwerpen van waarde: den ganschen inboedel zou men al heel gauw voor honderd gulden kunnen koopen.
"Laat dadelijk den dokter halen," zeide hij. De dokter kwam, onderzocht het kind, en vroeg haar of zij ook onlangs natte voeten had gehad. "Ja, twee dagen geleden. Toen heb ik in een plas op straat mijn voeten nat gemaakt," antwoordde Effie. "Maar Anne zei dat ze wel gauw weer droog zouden worden, als ik ze maar bij het vuur hield, omdat mijn andere laarzen niet schoon waren.
Lona, je moet dat verhinderen! Vergaan...? AUNE. Excuseer, is meneer de consul bezig? Wat wil je? AUNE. Verzoeken of ik meneer een vraag mag doen? BERNICK. Nou ja; gauw dan. Wat wou je vragen? AUNE. Ik wou vragen of het vast staat ... onomstootelijk vast ... of ik afgedankt word als de "Indian Girl" morgen niet zou kunnen uitzeilen? BERNICK. Wat is d
Ze generaliseerde altijd zoo gauw, en wie naar 'n bibliotheek ging, kwam er toch om te werken, en niet om naar meisjes te kijken.... en op college eigenlijk ook.... alleen met sneeuw....
Daar is iemand aan de deur, geloof ik," zei Leni verschrikt. "Gauw, Hans, kruip achter dezen koffer. Bob, verstop je gauw." Voorzichtig deed Leni de deur open en verrast bleef ze staan, toen Julia zacht miauwend met hoogen rug langs haar streek en in twee sprongen op een koffer stond. "O, jou klein, nieuwsgierig poesekopje, om mij zoo verschrikt te maken!
"Ja zeker, al te gauw," antwoordde Christensen goedig; "maar ik ben om zoo te zeggen opgegroeid tusschen wissels en papieren, en op die manier wordt men niet, wat de professor een moedig man zou noemen." "Ik meen, dat men niet zoo maar zijn ervaringen aan een bank kan overbrengen op een produktieve zaak als een fabriek."
En toen er nu juist een paar stukjes van den vogel in de pan vielen zei de eene: »laten wij die paar stukjes eten, ik heb zoo'n honger en niemand zal het merken.« Toen aten zij samen de stukjes op; maar de vrouw kwam juist binnen en zag dat zij wat aten en ze zeide: »wat eet jelui daar?« »Een paar stukjes, die van den vogel zijn afgevallen.« »Dat moet het hart en de lever geweest zijn,« zei de vrouw, erg verschrikt, en omdat haar man ze niet missen zou en boos worden, slachtte zij gauw een haantje, nam er hart en lever uit en legde die bij den goudvogel.
»Ik zal er je wat uit voorlezen als je hem mij gauw geeft; maar gauw dan, zeg ik je.« »Wat een gevaarlijke belofte doe je daar, kind.« »Och, Papa....« »Zie zoo! daar heb je hem, vlug openmaken en voorlezen óók, je hebt het beloofd.« »#Wat# er uit, heb ik gezegd.« »Neen, neen, den heelen brief,« riepen de drie zoons.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek