Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
De zon streelde weldadig mijn wangen en mijn handen; en door het raam genoot ik van een prachtig vergezicht: de bevroren rivier kronkelend en slingerend door tintelende weiden, een houten molentje op een aardig begroeiden heuvel, het dorp met glinsterend-wit kerkje in de diepte, bosschen, landouwen en boerderijen rechts en links in het besneeuwd verschiet en over dat alles heen de eindelooze koepel van den blauwen hemel, waarin de groote zon langzaam naar 't Westen neeg, oranje-rood, omsluierd met grijze en purperen nevelen, als in een atmosfeer van heilig-stille en grootsche feerie.
Hierop zei de jonge prins: "O, neen, ik zou het prettig vinden de boeren te zien feestvieren, en mijn vrouw zal het nog prettiger vinden!" Nu gingen zij het huis binnen en terwijl de gastvrouw diep voor hen neeg, zei de prins tegen haar: "Wat moet u gelukkig zijn, dat ge uw beide zoons op denzelfden dag getrouwd ziet!" De vrouw zuchtte.
Toen, omdat de Koning Assentijn lang en harde wijd gaapte na zoo vermoeienden dag van vele beroeringen om beleg en krijgskans en ongedacht snelle ontzetting zijns burchts tegen zonsondergang, neeg Ysabele voor haar grootvader, die haar kustte op het voorhoofd, neeg zij, als een lelie, voor de tien wiganten, die hoofsch haar groeteden en zij fluisterde tot Gawein en tot Gwinebant, met een zoeten blik tot elk: Hoe het ook loope, mijne lieve wiganten, welken Koning Ysabele ook huwe en waar zij ook koninginne worde, twee ridderen als gij zullen haar immer welkom wezen, zoo gij haar hoofschelijk trouw blijft...
Toen neeg mijnheer du Bessy over Henriëtte, en de slimme geur, die om haar hoofd walmde, schoot op in zijn hoofd. Langzaam hief ze haar gelaat naar hem toe. Hare natte oogen pinkten. Hare lippen waren rood, half-beloken, en een geperel van tanden speelde ertusschen. De goede mijnheer du Bessy was geheel week geworden. Ze kuste hem.
"Verschoon mij, mevrouw," zei de heer Bruis, "ik ken er niemand, dan mijnheer uw man; schoon onze kennis al wat verjaard is," voegde hij er zuchtend bij. "Dat gaat zoo," zei mevrouw Deluw; "nog een kopje thee?" "Dank u, dank u!" Mevrouw Deluw stond op, neeg, en verklaarde, "dat mijnheer haar wel een oogenblik zou willen excuseeren"; waarop zij vertrok.
~Buigen~ onderstelt, dat de beweging sterker is; als teeken van nederigheid of onderdanigheid is het dus van meer kracht dan ~nijgen~. Zij ~neeg~ het hoofd tot een beleefden groet. Hij ~boog~ het hoofd in het bewustzijn van zijn schuld. De vorstin werd luide toegejuicht; vriendelijk nam zij die hulde in ontvangst. De deputatie zeer diep voor den koning.
"Heel even maar ... toen was het stiller dan daar voren, of er snaren strakker gespannen werden, of de teederheid rondom angstvalliger werd." "Zoo vroom, zóó stil was rondom de mijmering, dat hij onwillekeurig alleen maar luisterde . Ook nu hij het hoofd wat neeg en naar den grond bleef zien, voelde hij de goedheid dichtbij hoorde hij in de stilte de innigheidsstem.
En stiller, terwijl hij geheimzinnig glimlachend tot zijn verbaasde toehoorders neeg: Die jongen praatte te veel over de Zwarte Kost. Hij zal er op zijn beurt ook eens van geproefd en er te veel van gegeten hebben.
Henriëtte, een blond model, stond halfnaakt op een lage tafel. Hare handen waren om haar nek saamgebracht, ze neeg even haar hoofd en haar rechterheup bultte rozig onder een zijig floers te voorschijn. Ze was niet leelijk, al lag over haar goud-blozend gelaat eene uitdrukking van grove gemeenheid. Ze was groot. Ze antwoordde niet op wat de lamme Pacôme gezegd had.
Daar zat zij, in schaduw van een bonten esch, mijne Marie, die anders rondhuppelde als een ree; daar rees zij op en neeg statelijk, mijne Marie, die mij vroeger hare frissche lippen ten kus aanbood; daar zeide zij zacht, toonloos, schroomvallig, ik wist niet wat er van mijne Marie geworden was: "Mijnheer!" Ik reikte haar de hand. Was er eene klove tusschen ons?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek