United States or Czechia ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Dit werk," antwoordde mijn oom vol opgewondenheid, "is de Heims-Kringla van Snorre Turleson, den beroemden ijslandschen schrijver uit de twaalfde eeuw. Het is de kroniek der noorweegsche vorsten, die over IJsland regeerden." "Waarlijk!" deed ik mijn best om uit te roepen, "dan is het zonder twijfel eene duitsche vertaling?" "Nu nog mooier!" antwoordde de professor driftig, "eene vertaling!
De professor was in zijn overhemd met opgeslagen manchetten; hij liep zijn handen af te drogen aan een handdoek. "Goeienavond, jongens! Wat lees je hun voor, Wenche?" "Snorre," antwoordde Abraham en glimlachte tegen zijn vader. "Bah! dat dacht ik wel. Is dat nu iets om aan beschaafde jonge menschen voor te lezen?"
De professor beschouwde eenige oogenblikken deze rij letters; vervolgens zeide hij zijn bril afnemende: "Het is runisch schrift; deze letterteekens zijn geheel overeenkomstig met die van het handschrift van Snorre Turleson! Maar ... wat zou het toch beteekenen?"
"Ja, dat zul je! voor je straf; omdat je Snorre verwaarloost zul je nu eens hooren wat 'n meester hij is." En ze begon hun voor te lezen, en ze las uitstekend; want ze kende de Saga-stijl en ze had dien lief. Aan huis bij haar vader den rijken Abraham Knorr in Bergen was in haar jeugd alles bijeengekomen wat Noorsch, echt oer-Noorsch gebleven was onder de opkomende, blauwachtig gele reactie.
"Och, ik heb geen lust jelui te antwoorden," zei Mevrouw Wenche gemelijk en zette Snorre weer op zijn plaats. De professor bleef heen en weer loopen tusschen zijn kamer en die van Abraham over de kleine gesloten gang; hij liep wat te praten en te schertsen, zooals gewoonlijk terwijl hij zich verkleedde. Toen Mevrouw Wenche wegging, zeide ze: "Kom je nu gauw bij mij binnen, Abraham?
"Waar is dat nu goed voor?" ging ze voort, "dat jelui maar aldoor van die Grieken leert? Ja, ik weet het niet hoe het er in dien ouden tijd voor Troje uitzag. Maar dat heb ik dan wèl dikwijls gehoord van schippers, thuis bij Vader, dat Grieken de grootste bedriegers zijn, die er bestaan. Net alsof wij niet even groote helden hadden in den ouden tijd, en nog betere? Waar is Snorre?"
"Achter u, op de plank." "Heb je Snorre nu heelemaal uitgelezen!" Abraham hief de armen op, alsof hij zich tegen een pak slaag verweren wou. "Ja, ik zal je krijgen, jou ellendige Griek," riep Mevrouw Lövdahl, en wierp zich op hem, om hem aan zijn haar te trekken; maar Abraham verweerde zich met armen en beenen, en kleine Marius lachte, tot hij bijna onder de tafel rolde.
Woord Van De Dag