Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 mei 2025
"De hemel gave, dat ik nooit geboren was, om deze smartelijke tijding van u te vernemen", sprak Iwein, "want deze vrouw is het, die ik boven alles bemin!" "Indien dit werkelijk zoo is", antwoordde Luned, "dan zal ik uw voorspraak zijn bij mijne meesteres. Blijf gij hier en wacht, tot ik terugkom".
Ik ben gekomen, om u te zeggen, dat ik mij met deze zaak in 't geheel niet inlaten kan. Ik heb mij voorgenomen, daar niet aan mee te doen en blijf bij dat voornemen. Bedenk, wat daarvan de gevolgen zullen zijn! Daar heb ik mij niet over te bekommeren. Toch wel! Of is het u onverschillig, of gij onze vriendschap verbeurt? Bedoelt gij me daarmee te dreigen? Dan hadt gij beter gezwegen.
En al leefde je hier hetzelfde leven als daarginder, dan zou het toch niet hetzelfde zijn. Nu zie ik het verband. OSWALD. Wat zie je? MEVR. ALVING. Nu zie ik het voor het allereerst. En nu kan ik spreken. Moeder ik begrijp je niet. Zal ik misschien weggaan? MEVR. ALVING. Neen, blijf hier. Nu kan ik spreken. Nu, mijn jongen, zal je alles weten. En dan kan je kiezen. Oswald! Regine! OSWALD. Stil.
Moedertje is weg, onze vriend is weg; wij hebben hier nu niemand meer als u. Wil u nu ons Moedertje zijn, ons nog meer liefhebben? Liefste, liefste, ik wilde, dat ik in uwe armen kon vliegen, mij nestelen aan uw hart, om te hooren hoe warm dat voor ons slaat! Blijf ons altijd liefhebben en vertrouwen! Liefste, liefste, is er dan heelemaal geen kans, dat wij elkaar terugzien in dit leven?
Blijf jij maar zooals je bent ... waar en trouw tegenover je zelf. DINA. Dat zal ik, tante. Braaf, braaf, mijn beste jongen! Maar nu moet je weg! JOHAN. Ja, nu hebben wij geen tijd meer te verliezen. Vaarwel, Lona; dank voor al je liefde. Vaarwel Martha, en dank, jij ook, voor je trouwe vriendschap. MARTHA. Vaarwel, Johan! Vaarwel, Dina! En veel geluk je leven lang!
Hij werd ook moe van het waden door de diepe sneeuw. Eindelijk verloor hij zijn geduld. Hij bleef staan, om de jagers en honden bij zich te laten komen, en met hen te vechten. Terwijl hij daar stond te wachten, keek hij op, en toen hij ons zag, terwijl we boven hem zweefden, riep hij: "Blijf nu hier, wilde ganzen! tot alles voorbij is!
Haal mij dus den zadelriem wat vaster aan, trouwe vriend, en blijf dan hier op de plaats, om mij drie dagen te wachten.
"Laten wij daar niet zoo'n haast mee maken, mijnheer, u weet beter dan ik, dat men aan het hof slechts slaagt, indien men geduld heeft. Blijf u aan den jongen koning vertoonen, dan moet hij u wel nauwkeuriger opnemen en dan zal hij zich ongetwijfeld uw werk bij de schoone Catalina herinneren."
HELENA. Laat gij me in 't duister hier? o, ga niet heen! DEMETRIUS. 't Is u geraden, blijf! ik ga alleen. HELENA. O ademloos maakt mij deze ijdle jacht! Hoe meer ik smeek, hoe meer hij mij veracht, 't Geluk is een trawant van Hermia, Haar oog trekt aan, waar ze ook haar blik op sla. Hoe kreeg haar oog dien glans? Door tranen niet, Daar ik er eindloos meer dan zij vergiet.
Waarom blijf je daar zoo stil liggen?" "Zoo zoo, jonge dame, hebben wij het ons zo gemakkelijk mogelijk gemaakt?" klonk de stem van Frits toen. "Gelukkig dat wij je eindelijk gevonden hebben; dat is me een zoeken geweest, he Liesje?" Verlegen sprong Elsje op. Dat Frits haar daar zoo had moeten zien liggen! Wie weet, hoe ontzettend weinig jongedamesachtig hij hare houding gevonden had!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek