Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
Ik dacht, dat ik vrij was te doen en te laten, wat ik verkoos, en ik ben oud genoeg mijn kennissen te kiezen, zonder toestemming van wien ook, noch van mijn "andere familie", noch van u. Haar toon was als een naald zoo vlijmend. Zij wilde zich omwenden. Hij vatte haar hand. Zij trok die aanstonds terug. Ik bid u, blijf nog een oogenblik.
"'k Geloof d'r niks van"... "Zel ik nou om me moeder liegen?" "'t Is de laatste maal, hoor! Hoe lang blijf je weg?" "'t Is nou acht uur... Om negen uur ben ik thuis." "Niet later?" "Nee geen oogenblik juffrouw!" Oude droge vrouwtje hoorde de buitendeur dichtslaan. Door het spionnetje keek ze de meid na in de lange donkere straat.
Hij is van verre gekomen om u te zoeken! Hij mag ons niet vinden. Hij mag niet worden wat wij zijn. Luister, Amrah. Blijf ons dagelijks van het noodige voorzien, zooals gij heden deedt. Het zal niet lang noodig zijn, neen, niet lang. Kom 's morgens en 's avonds en vertel ons van hem; maar tegen hem geen woord over ons. Belooft gij mij dat, Amrah? drong de moeder met trillende stem.
Langzaam veel wit man afgeloopen. Een schipper hij niet dood. Vijf, zes wit man niet dood. Schipper hij schreeuw. Een paar wit man hij vechten. Een paar wit man hij laat neer boot. Dan allemaal samen overboord gaan zij. Schipper hij laat wit vrouw neer. Vader van mij die tijd hij sterk. Hij gooi 'm een speer. Dat speer hij gaat in eene kant dat wit vrouw. Hij niet blijf.
Ik verlang het niet. Zet u neder en blijf rustig." "Alzoo?" kreet Jakob Mispels met tranen in de oogen, "het is wel waar, het is onherroepelijk? Ik ga mijnen goeden meester verliezen voor altijd?" "Vandaag, binnen acht dagen of later, wat is daaraan gelegen, Jakob? Het leven is op zich zelf niets; het is een klein gedeelte van ons bestaan, een enkele stap der ziel in de baan der eeuwigheid."
In zijn kamer.... De Keizerin, Domitilla, Fabulla hebben zich in haar kamers opgesloten. Ik blijf hier, Crispina.... Hier?? Het is mij hier veiliger. Als hij mij ontbieden laat, moeten zij mij zoeken en kan ik vluchten. Als hij mij nièt ontbieden laat, ga ik hem morgen begroeten, omdat er d
Neen, neen, dit kan niet dit mag niet zijn: wij moeten hem danken, hem beminnen, hem gelukkig maken tot het natuurlijk einde van een lang en vroolijk leven." De jongeling hoopte niet, dat de dwaalgedachte zijns ooms nog te overwinnen was, hij zeide evenwel: "Heer oom, luister naar de liefderijke bede van Theresia. Blijf op aarde om uw werk te zien en ons geluk te deelen!"
Ik blijf echter nog een oogenblik achter, maar kom u dadelijk achterop. En nog iets, Halef! Houd uw geweer gereed. Wij kunnen nooit weten hoe wij het onverwachts noodig kunnen hebben. Den Miridiet neem ik alleen voor mijn rekening. Mocht gij echter dien Suef hier of daar zien, schiet hem dan terstond voor den grond. U kunt er op rekenen, Sihdi.
Frans zal gaan, maar ik blijf te huis; je kunt me noodig hebben." "Ga gerust Geertje," hernam de knaap: "ik heb je heusch niet noodig. Waarlijk, gaat beiden. 't Is immers goed naar de kerk te gaan?" "Ja, mijn goede Willem," hernam Geertje: "doch wij kunnen van déze kamer óók de kerk maken, indien ik je een gebed, een kapittel uit den Bijbel, en een der mooiste gezangen voorlees."
»Men zou kunnen denken dat ik u vrees," antwoordde de onhandelbare Reinier, »dáárom wilde ik liever blijven, hoewel ik om de eer blijf solliciteeren, die u mij hebt toegezegd toen ik nog uw wachtmeester was: U herinnert u?..." »Zeer goed!" zei de ritmeester koel. »Maar die eer kan ik u op 't oogenblik niet bewijzen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek