United States or Bulgaria ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τεντόνει το παράθυρο. Βλέπει πασπρογαλιάζει Το χάραμματον ουρανό, και τάστρα λίγο λίγο Να κρύβωνται, να φεύγουνε, καθώς κατακαθίζουν Βαθειάτα φυλλοκάρδια του και σβυόνται της ψυχής του Τα κούφια ταστραπόβροντα... Ξανοίγει το ρουπάκι... Χτυπά τα χέρια τρεις φοραίς: «Οσμάν!..Οσμάν!..το Διάκο

Τρέξατ' εδώ· συμφώνως Τους χορούς ας συμπλέξωμεν, Προσφέρων ο καθένας Λαμπράν θυσίαν, πολύτιμον, Εις την πατρίδα. Εδώ ας καθιερώσωμεν Τα πάθη μας προθύμως· Τ' άρματα ημείς αδράξαμεν Μόνον διά να πληγώσωμεν Του Οσμάν τα στήθη. Εδώ πάντα τα πλούτη μας Ας χύσωμεν· εν όσω Γυμνόν σπαθί βαστούμεν Μας φθάνουσι τα φύλλα Τίμια της δάφνης.

Εκείνα πούχαν μια φορά, Βριόνη, οι γέροντές σου. Ένα δικέφαλο αητό με τα φτερ' απλωμένα Κ' επανωθέ του το Σταυρό... — Θανάση... ναι ή όχι; — Όχι... δε δίνω σ' άπιστον ούτε μια φούχτα χώμα Από τη γη μου τη γλυκειά, ούτ' από τα νερά μου Δε δίνω μια σταλαματιά. — Το κρίμα στο λαιμό σου... Οσμάν!... πώς ήρθες;... τι θα πης;

Ιδού το Καρπενήσι· Αυτού από τα ψηλώματα, Όπου αναμένω, βλέπω Κρυπτόν στεφανομένων Σύνταγμα ηρώων. Και αντίκρυ τα αναθρέμματα Του Οσμάν με δίχως τάξιν, Πλην χιλιάδας, χιλιάδας Βλέπω συγκεχυμένων Πεζών και ιππέων. Ως εις χώραν εορτάζουσαν Συντρέχει μεν ο κόσμος Πολύς, κλαγγάς δε οργάνων, Φωνάς δε ανδρών χαιρόντων Ακούεις και κρότον.

Όλοι οι εχθροί αλαλάζοντες και τουφεκίζοντες επιπίπτουν εις το χωρίον από τρία διάφορα μέρη· από μεν τα δεξιά οι Αλβανοί, έχοντες επί κεφαλής τον Καρεμφίλμπεην, αδελφόν του εις Αράχωβαν φονευθέντος Μουσταφάμπεη, από δε τα αριστερά οι Γκέκηδες υπό τον Οσμάν πασάν, κατά πρόσωπον δε αυτός ο Ομέρ πασάς με τους Χαλντούπηδες.

Δεν ήταν μέρα χωρίς συφορά και νύχτα χωρίς εφιάλτη. Μα σαν τόνειρο το σημερινό να πάη και να μην έρθη. Είδε, λέει, τον εαυτό του στη θέση του προπάππου του, του Οσμάν. Είχε τα νιάτα και την κορμοστασιά του, την αδάμαστη τόλμη και το πλατύ όνειρό του. Κ' ήταν ερωτεμένος, δυνατά ερωτεμένος με τη γλυκεία τη Μαλχατούν. Κοιμώτανε πλάι στον Εδεβαλή, τον πατέρα της ποθητής του.