Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 22 Μαΐου 2025
Έστησαν πεισματωμένη μάχη μπροστά στα πλοία οι διο στρατοί και σφάζουνται, ζητώντας οι Δαναοί τον Πάτροκλο να σώσουν, κι' οι Δαρδάνοι στ' ανεμοφύσητο καστρί λυσσάνε να τον σύρουν. Κι' απ' όλους πρώτα ο Έχτορας ναν τον τραβήξει ως μέσα 175 τόβαλε πείσμα, τι έταξε απ' το λαιμό να κόψει και σε παλούκια τ' όμορφο κεφάλι ναν του μπήξει. Μα σήκω πια, μην κάθεσαι!
Ως γνωστόν, πολλοί μεγάλοι στρατοί ενικήθησαν υπό μικροτέρων διά την απειρίαν των, μερικοί δε και διά την ατολμίαν των· σήμερον ημείς ούτε απειρίαν έχομεν ούτε ατολμίαν. Τον αγώνα, όσον εξαρτάται από εμέ, δεν θα τον διεξαγάγω εντός του κόλπου ουδέ θα εισπλεύσω εις αυτόν. Διότι βλέπω ότι εναντίον αδεξίων αλλά πολλών πλοίων δεν συμφέρει εις τα έμπειρα και ευκίνητα πλοία η στενοχωρία.
Και τους λαχνούς κατόπι 315 παίρνουν και μες σε χάλκινη περικεφαλιά τους σείνουν, πιος θα πρωτόρηχνε απ' τους διο το κοφτερό κοντάρι. Εκεί οι στρατοί τότ' άρχισαν παράκληση να κάνουν, προς τους αθάνατους θεούς σηκώνοντας τα χέρια.
Την επιούσαν οι δύο στρατοί, μαθόντες το αποτέλεσμα, έδραμον, και επί τινα χρόνον αμφότεροι οικειοποιούντο την νίκην· οι μεν Αργείοι λέγοντες ότι εξ αυτών επέζησαν οι περισσότεροι, οι δε Λακεδαιμόνιοι ότι ο Σπαρτιάτης έμεινεν εις το πεδίον της μάχης και εσκύλευσε τους νεκρούς. Η έρις επερατώθη διά μάχης εις ην πολλοί εφονεύθησαν εκατέρωθεν και επί τέλους ενίκησαν οι Λακεδαιμόνιοι.
Θρησκευτικός φανατισμός και απλούν μίσος ενεψύχωσε τους Γερμανούς, ώστε να νικήσωσι τους Γάλλους; Απ' εναντίας σήμερον εις τους πολέμους οι αντίπαλοι στρατοί είνε ως δύο ευγενείς και καλοανατεθραμμένοι άνθρωποι, μονομαχούντες διά λόγους φιλοτιμίας και έτοιμοι να σφίγξωσι τα χέρι μετά την μονομαχίαν.
Πώς σ' όρους διάσκελο ο βοριάς κι' ο νότος πολεμούνε 765 πιος πιο πολύ τα σύμπυκνα να σείσει δεντροκόρμια, οξές και φράξα κι' ακρανιές με σύμπυκνα τα φύλλα, που δυνατόλαλα χτυπούν τ' απλόβεργα κλαριά τους τόνα με τ' άλλο, κι' η λογγιά σα σπάζουν σαλαγίζει· έτσι όρμησαν κι' οι διο στρατοί να χτυπηθούν με λύσσα 770 και σφάζουνταν, μηδ' είχε πια φεβγιό κανείς στο νου του.
Κι' όπως λιχμίζουν χωρικοί, και τ' άχερο στ' αλώνια παίρνει ο αγέρας, σα φυσούν άνεμοι κι' η ξανθούλα 500 θεά χωρίζει Δήμητρα απ' τ' άχερο το στάρι, κι' ασπρολογάνε οι θημωνιές· όμια άσπρισε τους άντρες απ' άκρη ως άκρη ο κουρνιαχτός, που σύγνεφα λες τότες ως στον πολύχαλκο ουρανό τον τίναζαν τα πόδια των ζώνε, σα ματάσμιγαν — τι πίσω τα γυρνούσε 505 κάθε αμαξάς — κι' οι δυο στρατοί ξανά στη μάχη ορμούσαν.
Γιόμισε τ' ακρογιάλι εκεί μπροστά στα πλοία λόχους παντού, κι' ορμούσαν οι στρατοί με ξεκουφάστρα αντάρα.
Οι δύο στρατοί ώφειλον να επανέλθωσιν εις τας πατρίδας των και να μη παρασταθώσιν εις την μάχην, μήπως, βλέποντες τους ιδικούς των νικωμένους, αποπειραθώσι να τους βοηθήσωσι· Συμφωνηθέντων τούτων, οι μεν στρατοί ανεχώρησαν, οι δε εκλεχθέντες εκατέρωθεν άνδρες έμειναν και ήλθον εις χείρας.
Πρώτον, λέγουσιν, οι δύο στρατοί σταθέντες αντικρύ έρριπταν μακρόθεν βέλη· έπειτα, αφού ετελείωσαν τα βέλη, συνεπλάκησαν σώμα προς σώμα, με τας λόγχας και τα εγχειρίδιά των· επί πολύ δε αμφότερα τα μαχόμενα μέρη επέμενον καρτερικώς και κανέν δεν ήθελε να φύγη.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν