Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 13 Μαΐου 2025
Και συ, ω Πάρη, πήγαινε. Και προετοιμασθήτε να νεκροσυνοδεύσετε το εύμορφον κορμί της. Μ' αυτό τας αμαρτίας σας ο Κύριος παιδεύει, και κλίνετε την κεφαλήν, να μη παραθυμώση. Α’ ΜΟΥΣΙΚΟΣ Αι! ας πηγαίνωμεν κ' ημείς και τα λαλούμενά μας. ΠΑΡΑΜΑΝΑ Πηγαίνετε· πηγαίνετε καλά μου παλλικάρια, κ' εστράβωσαν τα πράγματα, καθώς παρατηρείτε. Α’ ΜΟΥΣΙΚΟΣ Ας ήτον εις το χέρι μας να 'σιάσουν, παραμάνα.
Ο Πρόσπερος παιδεύει τον βασιλέα της Νεάπολης με την βεβαιότητα ότι έχασε τον μονάκριβόν του κληρονόμο· εις τους άλλους δύο κακούργους δίνει αφορμή να φανερώσουν τες πλέον κρυφές βδελυρές επιθυμίες της ψυχής των, και έρχεται ώρα, που με τούτο το φρικτό μυστικό αυτός θα πληγώση θανάσιμα την αναίσθητη συνείδησή τους· η τιμωρία λοιπόν είναι όλη ηθική, και παρμένη από την ίδια φύση των υποκειμένων, που την υποφέρουν.
Αρμόζει εις την φύση του Άριελ, ο οποίος ανήκει εις τα πνεύματα του αέρος, να μην υποφέρη την υποδούλωση και να ζητάη ανυπόμονα την ελευθερία του· αλλά ο Πρόσπερος τον αναγκάζει πάλι να τον υπηρετήση με ζήλο, διότι όχι μοναχά ως μάγος δύναται να τον υποτάξη, αλλά τον έχει και ηθικά δεμένον με μία μεγάλη ευεργεσία, επειδή ο Άριελ του χρωστάει την ελευθερία του. — Κ' εδώ δεν ημπορεί κανείς να μη μείνη πολλή ώρα προσηλωμένος εις τούτη τη ζωντανή και αθάνατη εικόνα· της μιαρής στρίγλας, η οποία αφαιρεί εις ένα αξιόλογο και άκακο πνεύμα την πολύτιμη ελευθερία, και το παιδεύει με ανήκουστο μαρτύριο, επειδή αυτό δεν έστεργε να συμμορφωθή με τη μαύρη ψυχή της, — και του αγαθοποιού μάγου, ο οποίος το γλυτώνει και το κρατεί εις την υπηρεσία του, όπως κατορθώση με το μέσον του υψηλά και άγια νοήματα. — Αυτός λοιπόν ο δεσμός της ευγνωμοσύνης κατασταίνει γλυκειά και δίκαιη την εξουσία του Πρόσπερου απάνω εις το πνεύμα· πρόσθεσε ότι ο Πρόσπερος του τάζει να το ελευθερώση γλήγορα, και θέλει εύρης πλέρια δικαιολογημένη τη χαριτωμένη ετοιμότητα με την οποία το πνεύμα, αν και φυσικά φιλελεύθερο, ανταποκρίνεται εις το παραμικρό νεύμα του κυρίου του.
Η τιμωρία διά την αιμομιξίαν σου ήρχισεν. Ο Θεός σε παιδεύει τώρα, με την στείρωσιν ημιόνου.» Γέλωτες ως πλατάγισμα υδάτων ηκούσθησαν. Ο Βιτέλλιος εξηκολούθει επιμόνως να μένη. Ο διερμηνεύς με ύφος απαθές μετέφραζεν εις την Ρωμαϊκήν γλώσσαν, όλας τας ύβρεις τας οποίας ο Ιωάννης εβρυχάτο εις την ιδικήν του. Ο Τετράρχης και η Ηρωδιάς ηνείχοντο ήδη τας ύβρεις εκείνας διά δευτέραν φοράν.
Τρίτη δε είναι η από των Μουσών προερχομένη έμπνευσις και μανία, η οποία καταλαβούσα αγνήν και παρθενικήν ψυχήν την εξεγείρει και την εκβακχεύει εις το να εξυμνή δι' ωδών και δι' άλλων ειδών ποιητικών τα άπειρα κατορθώματα των παλαιών ηρώων διά των οποίων παιδεύει τους μεταγενεστέρους· εκείνος δε ο οποίος άνευ της μανίας των Μουσών θα κρούση τας ποιητικάς θύρας, επειδή έχει πεποίθησιν ότι διά της τέχνης του μόνον θα γίνη ποιητής, συνήθως επισκιάζεται, μη επιτυχών του σκοπού του, και αυτός και η περιεσκεμμένη ποίησίς του από την ποίησιν των εμπνεομένων υπό της μανίας αυτής των Μουσών.
Ο υπενωμοτάρχης φρενιασμένος, κατάχλωμος, είπε θυμωμένα: — Το σταυρό σου και συ! μουστόγρια. Τι είνε, τι είνε;. Ο γιόκας σου είνε, που με παιδεύει δυο μήνες. Τι είνε, τι είνε; Ο γιόκας σου που γέμισε τον κόσμο από λαθραία. Τι είνε, τι είνε; καμόνεσαι πως δε ξέρεις τίποτε. — Και πού ξέρω εγώ η κακομοίρα!.... Μπα! μου κόπηκε το αίμα μου!.....
Μα πάλι δεν τούρθε να τους φερθή και πολύ αυστηρά τους Αλεξαντρινούς, μια και στάθηκαν οι Εθνικοί αφορμή· παρά τους μήνησε να θυμηθούν πως είναι των Ελλήνων απόγονοι, και νάχουνε χάρη το Μέγα τον Αλέξαντρο που δεν τους παιδεύει! Γράφοντας μερικοί ξένοι την ιστορία του Γεωργίου του Καππαδόκη, τους κατέβηκε να τον κάμουν ένα με τον Πρωτομάρτυρα το Γεώργιο, αποθαμμένον τότες κ' εξήντα χρόνια!
Αφέντη στο κεφάλι μου; Να τσακιστής γρήγορα να φύγης, μη σου τσακίσω το ξερό σου. Ο Κυρ-Νικολάκης τα χρειάστηκε. Έκαμε να την καλοπιάση. — Μη συχύζεσαι, γειτόνισσα. Καλέ, έτσι χωρατεύω εγώ, δε με ξέρεις; «Ον αγαπά Κύριος, παιδεύει..» Και για να την καλοπιάση τη χάιδεψε στο μάγουλο. Τότε ήταν που ήταν.
Ω ψεύτικοι φίλοι, εφώναξεν ο Κουλούφ! η ανευχαριστία σας και το σκληρόν σας φέρσιμον πολλά με παιδεύει, που εστάθηκα πολλά άφρων εις το να στοχασθώ ότι εσείς, μου είσθε αληθινοί φίλοι.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν