United States or Panama ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και προς αυτόν ο Ευρύαλος απάντησε και του 'πε• 140 «Λαοδάμα, ο λόγος σου είναι ορθός• ο ίδιος άμε τώρα και καθαρά προσκάλεσε τον ξένον εις αγώνα».

Μα ο Νίκος άκουγε κι άλλα δικά του μαζί μ'εκείνα που τούλεγε η Λιόλια. . κ' ήτον τόσο τρομερά απ'την πολλή τους γλύκα αυτά που άκουγε, τόσο αβάσταχτα, που πετάχτηκε απάνω ορθός- Πάμε, πάμε ! είπε, τινάζοντας τα ψίχουλα απ’ το πανωφόρι του.

Η πρώτη μου σκέψις ήτο ότι δεν έλαβον εκείνοι καιρόν ν' αναπνεύσουν. Μη πάθωμεν το αυτό και ημείς; Και τότε; Ούτε αναψυχή, ούτε ανάπαυσις, ούτε νερόν εκ της πηγής! Και εδίψων, ω! πώς εδίψων! Ότε και ημείς τελευταίοι εφθάσαμεν τρέχοντες υπό τα δένδρα, ο αρχηγός ορθός έμπροσθεν της πύλης της εκκλησίας συνωμίλει μυστικώς με τους τρεις νεοελθόντας.

Ποιος; ερώτησε ο Αριστόδημος από τη θέση του. — Άνοιξε! — Τι θες; — Άνοιξε σ' λέω· επρόσταξε η φωνή λαχανιάζοντας. Η μάννα σου.. . η κυρά Πανώρια... — Πέθανε. — Πέθανε! Ο Αριστόδημος έμεινε ξυλιασμένος στο στρώμα του. Πέθανε! αλήθεια; Και γιατί; Άξαφνα πήδησε ορθός, έτρεξε μισόγυμνος στην πόρτα. Ένα χωριατόπουλο φάνηκε στο κατώφλι, βγάζοντας αχνούς από το στόμα του.

Διότι ο μειλίχιος επιθυμεί να μένη ατάραχος και να μη σύρεται από το πάθος, αλλά μόνον όπως απαιτεί ο ορθός λόγος, και δι' όσα απαιτεί, και όσην ώραν το απαιτεί, γίνεται τραχύς. Φαίνεται δε μάλλον ότι είναι ελαττωματικός ως προς την έλλειψιν. Διότι ο μειλίχιος δεν συνηθίζει να τιμωρή, αλλά μάλλον είναι συγγνωμονικός.

Μαζί μου διεσκέδαζαν οι σύντροφοί μου όλοι, κι' όταν ορθός απήγγελλον χωρία του Ομήρου, 'γελούσαν και οι Έλληνες, 'γελούσαν κι' οι χαχόλοι. και ήκουα τα σκώμματα βαναύσου ποδογύρου. Εις ό,τι και αν ήθελα ωραίον να ειπώ, τα βέλη με ετόξευαν της ειρωνείας όλων, με άλλους λόγους δηλαδή, χωρίς να εντραπώ, σας λέγω ότι έπαιζα Αγαθοπούλου ρόλον.

Συμφώνως με αυτά θα ειπούμεν, νομίζω, ότι μόνον αυτός ο όρος είναι ορθός και διά την ιατρικήν και δι' οποιανδήποτε άλλην εξουσίαν. Νέος Σωκράτης. Είμαι συμφωνότατος. Ξένος. Έπεται λοιπόν, καθώς φαίνεται, ότι και από τα πολιτεύματα εκείνο είναι το ορθόν και μόνον, εις το οποίον ευρίσκει κανείς ότι οι άρχοντες είναι επιστήμονες πραγματικώς και όχι φαινομενικώς.

Και καθώς εις τους ασθενείς και τους έχοντας αδύνατα σώματα προσπαθούν να δώσουν την καλήν τροφήν οι εις τοιαύτα αρμόδιοι με κάποια γλυκίσματα και ποτά, την δε βλαβεράν μέσα εις αηδιαστικά, διά να παραδέχωνται μεν εκείνην, να συνηθίζουν δε ορθώς να μισούν αυτήν εδώ, ομοίως ακριβώς και ο ορθός νομοθέτης θα πείση τον συνθέτην και, εάν δεν πείθεται, θα τον αναγκάση να εκφράζη ορθώς τον χαρακτήρα των σωφρόνων και ανδρείων και ασφαλώς αγαθών ανδρών και εις τους ρυθμούς και εις τα σχήματα και εις τας αρμονίας, όταν συνθέτη μελωδίας.

Υπέρμαχος των ηθικών της κοινωνίας βάσεων, απολογητής των παλαιών αξιών κατά τρόπον όχι δογματικόν, αλλά oρθολογιστικόν, παρουσιάζεται o Νορντάου εις το έργον του υπό τον τίτλον «Ψυχολογική φυσιολογία του πνεύματος και της ιδιοφυΐας». Καταπολεμεί την επαναστατικήν ροπήν εις την ιδεολογίαν και ιδίως αναλύει και καθορίζει από φυσιολογικής απόψεως τι είναι ο ορθός νους, η ιδιοφυΐα και η μεγαλοφυΐα.

Ώστε ο διισχυρισμός μας είναι ορθός, ότι δεν είναι οι βαθύπλουτοι αγαθοί. Αφού δε δεν είναι αγαθοί, δεν είναι ούτε ευτυχείς. Αλλά η νομοθεσία μας αυτή απέβλεπε, πώς να είναι ευτυχέστατοι οι πολίται και φίλοι μεταξύ των. Δεν ημπορούν όμως ποτέ οι πολίται να είναι φίλοι, όπου υπάρχουν πολλαί δίκαι μεταξύ των και πολλαί αδικίαι, αλλά όταν είναι όσον το δυνατόν ολιγώτεραι.