United States or Cyprus ? Vote for the TOP Country of the Week !


«Και τώρα είναι καλήτερο να εξετασθούν οι ξένοι ποιοί είναι, αφούτην τράπεζαν ευφράνθηκαν• ω ξένοι, 70 ποιοί είσθε; πόθεν πλέετε τους δρόμους της θαλλάσσης; να εμπορευθήτε εβγήκετε ή του κακού πλανάσθετα πέλαγ', ως οι πειραταίς; πλανώνται αυτοί και φέρνουν, την ζωήν τους κινδυνεύοντας, βλάβη των αλλοφύλων».

Του κάκου, γύρισε να δούμε και του Μπραΐμη το χάλασμα. Στην άλλη την άκρη της Τάμπιας. Τέσσερεις τοίχοι, κουκουβάγιες γεμάτοι. Είταν όμως μια φορά σπίτι, κι όσο για τον Μπραΐμη, είταν κι αυτός Ρωμιός μια φορά! Πρέπει να τη μάθης την ιστορία του. Να σου τη δηγηθώ στο δρόμο, τώρα που θα κατέβουμε, να γυρίσουμε πίσω, στο μοναχικό το καλύβι.

Ώστε απαλλαγή από της ζωής είναι μεταβολή κακού εις καλόν. Αξίοχος Αφού λοιπόν, Σωκράτη, νομίζεις κακόν το ζην, πώς μένεις εν αυτώ και μάλιστα εξετάζεις περί αυτού, ενώ κατά τον νουν διαφέρεις περισσότερον από ημάς τους πολλούς; Σωκράτης Αξίοχε, δεν πιστοποιείς ακριβή περί εμού πράγματα, νομίζεις δε, καθώς πολλοί Αθηναίοι, επειδή εξετάζω ακριβώς τα πράγματα, ότι είμαι επιστήμων τινός.

Όμως τον είδε ο γλήγορος Αντίλοχος, και βγήκε 565 όξω απ' τους πρώτους, τρέμοντας μην τίποτα τους πάθει ο βασιλιάς και χάσουνε του κάκου τόσους κόπους.

Παν ό,τι όμως είναι το αντίθετον προς το άξιον αποφυγής από αυτήν την έποψιν του αξιοφεύκτου και του κακού, αυτό είναι αγαθόν. Επομένως έπεται λογικώς ότι η ηδονή είναι αγαθόν. Δηλαδή η λύσις είναι καθώς την εξήγει ο Σπεύσιππος, και όχι καθώς θεωρούμεν αντίθετον το μεγαλίτερον προς το μικρότερον και το ίσον. Διότι αυτός ποτέ δεν θα έλεγε ότι η ηδονή είναι έν είδος κακού.

Tolstoi Η νέα ζωή Μετ. Σ. Φραγκοπούλου Το πλέον ριζοσπαστικόν κοινωνιολογικόν έργον του Τολστόη είναι «Η νέα ζωή» που εξετάζει με ζοφερά χρώματα τας σημερινάς κοινωνίας, εικονίζει θαυμαστά την αθλιότητα των εργατικών τάξεων, βαίνουσαν από του κακού εις το χειρότερον, διδάσκει δε την απλοποίησιν των κοινωνικών συνθηκών και τον φυσικόν και αγροτικόν βίον ως το μόνον μέσον σωτηρίας από της αθλιότητος.

Μα κι' εγώ, κυρ Πυθαγόρα, την γυρεύω κάθε ώρα και γι' αυτήν γυρνώ με δίσκο, μα του κάκου... δεν την 'βρίσκω. Πού βρίσκεται, πού κάθεται, γιατί να μην ειξεύρω; κι' αν της σοφίας κάποτε ταπόκρυφα σπουδάζω δεν προσπαθώ με την σπουδήν το βέβαιον να εύρω... την ώρα θέλω να περνώ και να διασκεδάζω.

Ίσως αντιτείνετε εις ταύτα, ότι ο συγγραφεύς της Ι ω ά ν ν α ς, γελών αιωνίως, δεν αποφαίνεται πάντοτε μετ' αρκούσης σφοδρότητος κατά του κακού, ο δε αναγνώστης μένει πολλάκις μετέωρος περιμένων την λεγομένην κ ά θ α ρ σ ι ν τ ω ν π α θ ώ ν. Πιθανόν να συμμερίζεσθε, κ. εκδότα, την μετά πολλής ευφυίας χλευασθείσαν υπό του κ.

Όσοι υπό φόβου δεν ήθελον να συγκοινωνήσουν αναμεταξύ των απέθνησκον αβοήθητοι, και πολλαί οικίαι ηρημώθησαν ούτως ελλείψει συνδρομής· όσοι δε επλησίαζον τους ασθενείς προσεβάλλοντο αμέσως, και προ πάντων οι καυχώμενοι ότι δεν εφοβούντο· διότι εντρεπόμενοι δεν εδείκνυον προφύλαξιν διά τον εαυτόν των και εισήρχοντο προς τους φίλους, επειδή και αυτοί οι συγγενείς, νικώμενοι υπό του πολλού κακού, εβαρύνοντο επί τέλους τους ολοφυρμούς των αποθνησκόντων.

Προσπαθήσατε, επρόσθεσεν ο Γεροστάθης, διά της φιλεργίας, της τιμιότητος, και της αρετής να κατασταθήτε άτρωτοι από τα βέλη της κακολογίας, της ύβρεως, και της διαβολής· τότε δε και η γενναιότης, και η αμνησικακία, και η συγγνώμη, και η ανταπόδοσις καλού αντί κακού ευκολώτερα θέλουν στολίσει τον βίον σας.