Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 30 Απριλίου 2025


Έπονται και άλλαι τινές πληροφορίαι, αλλ' ημείς ευλαβούμενοι διακόπτομεν ενταύθα την δημοσίευσιν του ανωτέρω κειμένου, και μεταβαίνομεν εξής εις το δεύτερον: «Τάδε γέγραπταί μοι Δομετίω τω ευλαβεί ιερομονάχω, εξ ων αυτός τε εώρακα και άλλων ακήκοα διαλεγομένων. Φημί δε πάσας τας ιστορίας ή προς σπουδήν ή προς τερπωλήν γεγράφθαι.

Ούτω μαντικώς επροχώρει προς το τέλος με σπουδήν, αλλ' ανεκόπη εις τον δρόμον του, διά να κτίση εις την Μεσοποταμίαν μίαν πόλιν εκ των μεγαλειτέρων και ωραιοτέρων• ακόμη δε σκέπτεται και εξετάζει αν πρέπει να ονομασθή Νίκαια εκ της νίκης ή Ομόνοια ή Ειρηνία.

Αυταί αι περιστάσεις τον έδωσαν αιτίαν να περιέλθη την Πελοπόννησον, Θεσσαλίαν, Ήπειρον, Βουλγα- ρίαν, Μακεδονίαν, και Παριστρίδα. Ως τα ύστερα, κατεκάθησεν εις την πατρίδα του τα Ιωάννινα, επ- αγγελλόμενος τον ιατρόν της πόλεως και του γυναι- κωνίτου (χαρεμιού) του Βελή, απολαμβάνων όσην οικειακήν ευδαιμονίαν, και όσην αφιέρωσιν εις την σπουδήν ημπορούσε τότε να συγχωρήση η σιδηρά του τυραννούντος Αλή χειρ. Κατά τους 1820, τον μήνα Αύγουστον, όταν επολεμήθη ο Αλής από τα στρα- τεύματα της

Λευκαί τρίχες παρουσιάσθησαν εις τα μαλλιά της και ρυτίδες ήρχισαν ν' αυλακώνουν το μέτωπόν της. Οι προδρομοι δε ούτοι του γήρατος επηύξαναν την ταραχήν της και προσέθεταν μίαν νευρικήν και πυρετώδη σπουδήν εις την ανάγκην να εννοηθή υπό του Μανώλη.

Μίαν ημέραν ακούει πως ήλθεν ένας ιατρός θαυμάσιος Ινδιάνος εις την Δαμασκόν και ευθύς στέλνει και τον κράζει, του οποίου διηγείται τον πόνον του και την επιθυμίαν που είχε διά να αποκτήση ένα υιόν. Ο ιατρός τον ελυπήθη και έβαλεν όλην του την σπουδήν διά να τον χαροποίηση.

Η μητέρα του έδραμεν εις την θύραν ανήσυχος. — Μανωλιό, πού πάς, παιδί μου; Για το Θεό μην κάνης κιαμμιά κουζουλάδα. — Δεν πάω ποθές, είπεν ο Μανώλης χωρίς να στρέψη την κεφαλήν και απεμακρύνθη με σπουδήν, κατακυλίων τους λίθους του δρόμου με τους πόδας του. — Άφηςτονε, είπεν ο Σαϊτονικολής απωθών την σύζυγόν του εκ της θύρας.

Τόρα λοιπόν άραγε ενοήσαμεν ότι πρέπει ο πολιτικός και ο καλός νομοθέτης να είναι μόνος του ικανός με την βασιλικήν του σπουδήν να εμφυτεύση αυτό το ιδίον εις τους ορθώς εκπαιδευθέντας τους οποίους είπαμεν προ ολίγου; Νέος Σωκράτης. Αυτό είναι βεβαίως ορθόν. Ξένος. Όστις όμως, φίλε Σωκράτη, είναι ανίκανος να κάμνη αυτό, ας μην τον ονομάσωμεν με τα ονόματα τα οποία εξετάζομεν εις τούτον τον λόγον.

Μα κι' εγώ, κυρ Πυθαγόρα, την γυρεύω κάθε ώρα και γι' αυτήν γυρνώ με δίσκο, μα του κάκου... δεν την 'βρίσκω. Πού βρίσκεται, πού κάθεται, γιατί να μην ειξεύρω; κι' αν της σοφίας κάποτε ταπόκρυφα σπουδάζω δεν προσπαθώ με την σπουδήν το βέβαιον να εύρω... την ώρα θέλω να περνώ και να διασκεδάζω.

Αλλά τόρα άραγε η υγιής κατάστασις της ψυχής δεν είναι αληθές ότι από την μάθησιν και την σπουδήν, αι οποίαι είναι κινήσεις, λαμβάνει μαθήματα και διατηρείται και γίνεται καλλιτέρα, ενώ από την ησυχίαν, οποία είναι η έλλειψις σπουδής και αμάθεια, δεν μανθάνει τίποτε και περιπλέον λησμονεί όσα έμαθε; Θεαίτητος. Βεβαιότατα. Σωκράτης.

Ήγουν, μαλλώματα μεταξύ γονέων και παιδιών, θάνατοι, πείνα, διαλύσεις παλατιών, φιλιών, διχόνοιαι εις το κράτος, φοβέραι και κατάραι εναντίον βασιλέων και αρχόντων, δυσπιστίαι χωρίς λόγον, εξορίαι φίλων, διασπορά στρατευμάτων, χαλάσματα γάμων, και δεν ηξεύρω τι ακόμη! ΕΔΓΑΡ Από πότε έπεσες εις την σπουδήν της αστρολογίας; ΕΔΜ. Έλα, έλα! Από πότε έχεις να ιδής τον πατέρα μου;

Λέξη Της Ημέρας

δέτη

Άλλοι Ψάχνουν