United States or Caribbean Netherlands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Εδώ είναι που σ' έχω και σου μιλώ.... Δυο λόγια μοναχά για το Μεσοβούνι, μια μέρα της αθάνατης εκείνης της ζωής, κ' έχεις όλη την ιστορία. Μεσοβούνι είναι το βουνό που μας χωρίζει από τον κάμπο του χωριού, είναι κ' η εξοχή μας. Ένα μικρό, παράμερο, ξεχασμένο κομμάτι του Παραδείσου, που βρέθηκε δω ανάμεσα στα βουνά. Η μια πλευρά του ορθάνοιχτη, και βλέπει τη θάλασσα.
O Μανώλης εξέτεινε την χερούκλαν του εις το καλάθι, αλλ' ενώ έκλινε προς την κόρην και ήλθε το πρόσωπόν του εγγύτατα εις την παρειάν της, μέθη ως εκείνη του οίνου τον κατέλαβε διά μιας και παρ' ολίγον η χερούκλα να αλλάξη διεύθυνσιν. Η Πηγή ανετινάχθη ελαφρά προς τα οπίσω, αισθανθείσα φλογεράν, ως λαύραν ηφαιστείου, την πνοήν του εις το πρόσωπόν της.
Μη καλονοιώθοντας η γριά την ουσία και το νόημα του τι γνώριζε, θωρώντας και τον Παπά που του είχε μεγάλη ευλάβεια, τα κένωσε όλα του Επιτρόπου, πότε από τη μέση καταπιάνοντας τη δουλειά, πότε από το τέλος, και πότε πάλε από την αλφαβήτα. Από του Σαββάτου ταντάμωμα. Ως και του σταφυλιού την ιστορία δεν την παράβλεψε. Την άκουγε ο Επίτροπος, και τα στοίβαζε με τη σειρά τους μέσα στο λογισμό του.
Κακοτράχαλος δεν σημαίνει τον κακόν ή σκληρόν έχοντα τον τράχηλον, αλλά την κατασκευήν όλου του σώματος αθλίαν και ραχιτικήν. Παρασαρκίδ' αφύσικη. σ. 140 Παρασαρκίδαις ή παρασαρκώματα λέγονται και αι τερατώδεις και παρά φύσιν εξογκώσεις του φλοιού παλαιών δένδρων. «Χταπόδι 'ς τη θαλάμη του που επρόσμενε κυνήγι Κι' ανήσυχο παράδερνε με τους αποκλαμούς του.» σ. 140 Χταπόδι , ο πολύπους.
Και είνε τούτο έγκλημα, ύπατε Ζευ; Αλλά η μήτηρ μου αυτή, της οποίας τόσον πολύ, ως φαίνεται, προσέβαλε την θείαν αιδώ η πράξις μου, θεόν άρα μόνον — διά να μη είπω θεούς — ως τώρα ηγάπησε ; Θεός ήτον ο Αγχίσης ; Θεός ο Άδωνις ; Θεός ο Φάων; Συ αυτός, πάτερ θειότατε, εις του οποίου το ύψος δεν δύναται όχι να φθάση αλλά μηδέ ν' ατενίση καν η καταλαλιά, δεν ετίμησες διά του θείου σου έρωτος την Σεμέλην, την Αλκμήνην, την Ιώ, την . . .
Οι τελευταίοι, ούτοι μετέβησαν εις την Σμύρνην, εναυπήγησαν πλοία, έθεσαν εντός αυτών πάντα τα αναγκαιούντα διά μακρόν ταξείδιον, και έπλευσαν προς αναζήτησιν γης, ήτις να ηδύνατο να τους θρέψη. Πολλούς λαούς παρέπλευσαν, επί τέλους δε έφθασαν εις τους Ομβρικούς, όπου έκτισαν πόλεις και όπου κατοικούσιν ακόμη.
Αλλά ποίος είναι εκείνος που θα χρησιμοποιήση το έργον του κιθαροποιού; Τάχα δεν είναι εκείνος, ο οποίος γνωρίζει κάλλιστα να επιστατήση όταν κατασκευάζεται το όργανον και αφού κατασκευασθή ημπορεί να κρίνη αν κατεσκευάσθη καλά ή όχι; Ερμογένης. Πολύ ορθά. Σωκράτης. Ποίος; Ερμογένης. Ο κιθαριστής. Σωκράτης. Και ποιος θα κρίνη το έργον του ναυπηγού; Ερμογένης. Ο πλοίαρχος. Σωκράτης.
Επομένως είναι κάπως απελπιστικός ο δειλός, διότι όλα τα φοβείται. Ενώ ο ανδρείος κάμνει το αντίθετον. Διότι το θάρρος προδίδει άνθρωπον εύελπιν. Επομένως εις τα ίδια περιστρέφεται η ιδιότης και του δειλού και του θρασέος και ανδρείου, έκαστος όμως έχει διάφορον διάθεσιν προς αυτά. Διότι οι μεν δύο πρώτοι είναι υπερβολικοί ή ελλιπείς, αυτός όμως είναι μέσος και καθώς πρέπει.
Μίαν ημέραν λέγει του πατρός της· ζητώ μίαν χάριν και παρακαλώ την πατρικήν σου αγάπην να μη μου την αρνηθής. Απεκρίθη ο πατήρ της· εάν το ζήτημα είναι εύλογον, σου τάζω να το τελειώσω. Λέγει η Χαλιμά· είναι τόσον ευλογώτατον και δικαιότατον, ώστε έβαλα σκοπόν διά να εμποδίσω αυτόν τον σκληρόν και θηριώδη νόμον, και τον άδικον φόνον των κορασίδων της πολιτείας.
Αποβαίνουσιν εις εμέ λίαν ευάρεστοι αι συναντήσεις αύται και παρέχουσιν αντικείμενον εις εθνολογικάς ερεύνας. Επειδή δε το γιδοδύζι πλανάται συνήθως πέριξ των μερών όπου αγελάζονται τα ποίμνια, ίσως προς αφθονωτέραν άγραν ζωαρίων γεννωμένων εν ταις μάνδραις, βεβαίως προήλθεν ο περί αυτού θρυλλούμενος μύθος εκ της περιστάσεως ταύτης. Μνήμη τον Αγίου και Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος
Λέξη Της Ημέρας