United States or Côte d'Ivoire ? Vote for the TOP Country of the Week !
εις ταπίσημα ο φθόνος πηδάν φιλεί. Εννοείται ότι δεν υπάρχει λέξις δυσώνυμος ην δεν εκολλήσαμεν εις την ράχιν των κακών αυτών ανθρώπων, και ότι μόνον ίσως το ευρωπαϊκής φήμης απολαύον υβριολόγιον του Κ. Κόντου θα ήρκει εις προσήκουσαν έκφρασιν των αισθημάτων, άτινα προξενεί εις τας πατριωτικάς των Ελλήνων καρδίας η μοχθηρία των μισελλήνων.
Αυτά 'π' εκείνος και άπτερος 'ς αυτήν ειπώθη ο λόγος. και, άμ' έλουσε το σώμα της κ' εφόρεσε καθάρια, όλων ετάχθη των θεών τελείαις εκατόμβαις, ίσως θελήση τ' άδικα ν' ανταποδώση ο Δίας. 60
Ίσως ο πληροφορών εψιθύρισε προς αυτούς την φοβεράν συκοφαντίαν ήτις είχε προκαλέσει τας αυστηράς επιτιμήσεις Του.
Εις τα χρήματα μας; αλλά και κατά τούτο είμεθα πολύ υποδεέστεροι, διότι ούτε κοινόν ταμείον έχομεν, ούτε συνεισφέρομεν ταχέως εκ των ιδίων. 81. »Ίσως τις θαρρευόμενος είπη ότι υπερέχοντες κατά τους οπλίτας και το πλήθος δυνάμεθα να ερημώνωμεν την χώραν των εισβάλλοντες συχνάκις εις αυτήν. Αλλ' οι Αθηναίοι άρχουσι πολλών άλλων χωρών, και θέλουν εισάγει διά θαλάσσης εκείνα τα οποία χρειάζονται.
Ν' αλλάξω καρδιά και να γλυτώσω από την αγάπη της, από τη δύναμη την κρύφια της ομορφιάς της που ξεπρόβαλε και με λώλανε την αξέχαστη εκείνη βραδινή, δύσκολο, ίσως αδύνατο! άλλο δεν τήραγα ομπρός μου παρ' αφανισμό, αφανισμό για μάννα, για πατρίδα, για καθετίς. Παίρνω λοιπόν απόφαση μεγάλη και σοβαρή. Να φύγω μια και καλή από την Πόλη!
Τότε γιατί κανείς να ζη στερούμενος αυτά μαζύ; Ας είνε^ τώρ' ας έλθουμε 'ς ό,τι απαιτεί κ' η φύσι• Αν ίσως και αμάρτησες, αν έχης αγαπήση, και σε τσακώσουνε ποτέ γυναίκα να μοιχεύης, εχάθηκες• και να σωθής με λόγια μη γυρεύης. Ο ΔΙΚΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ Κι' αν πίσωθε ραπανωθή και με τη στάχτη μαδηθή, θα έχη επιχείρημα κανένα να μας μάθη πώς δεν είν' ανοιχτόκωλος;
Στο τέλος θα βρης κ' ένα έργο δραματικό που το καταπιάστηκα χρόνια τώρα, και για να κάμω του Δροσίνη μας το χατίρι, ίσως όμως και για να δείξω πως είμαι κ' εγώ Ρωμιός, με τη Ρωμαίικη την πετριά της "πολυτεχνωσύνης„. Θα πης την είχε κι ο Γιαννίρης, ο μεγαλοπίχερος ο Γιαννίρης, τη Ρωμαίικη αυτή την πετριά.
Συνήθεια το είχε κι από την Πόλη να προστατεύη ό,τι είταν ελληνόπρεπο η Αθηναία η ρητοροπούλα. Ίσως μάλιστα είναι και το πρώτο επίσημο πρόσωπο που καταπιάστηκε να καταργήση τα λατινικά τα συστήματα, αγκαλά αυτά και μονάχα τους κατρακυλούσανε και πηγαίνανε.
Δειλώς και μακρόθεν, δύο μόνον εκ των Αποστόλων είχον αναλάβη μέχρι τούδε εκ του πρώτου πανικού των, ώστε ν' ακολουθήσωσι μακρόθεν την θλιβεράν πομπήν. Ο είς τούτων, ο αγαπημένος μαθητής, γνωστός ίσως εις τον οίκον του Αρχιερέως ως νέος αλιεύς εκ της λίμνης της Γαλιλαίας, είχεν εύρη εύκολον την είσοδον, χωρίς ν' αποπειραθή να κρύψη τας συμπαθείας του ή την ταυτότητά του. Όχι όμως ο έτερος.
Πάμε να καθίσουμε απ' έξω από τη «Λέσχη». Μη βλέπης μέσα τους χαριτωμένους τους μπιλλιαρδόρους, μήτε τους παρακείθε που διαβάζουν εφημερίδες αντίς να παίρνουν αφιόνι, μήτε τους παραμέσα που κουβεντιάζουν, ίσως για τα πολιτικά των πολιτικά, για σαρίκια και καλιμάφκια. Κοίταξε κατά τ' αργυρωμένα τα κύματα, κι άκουγε. Πρέπει να είμουν ως δεκαφτά χρονών.
Λέξη Της Ημέρας