Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 4 Μαΐου 2025
Αλλά διατί συ λαλείς τόσον γλυκά; πτηνόν είμαι και εγώ, ουδέποτε όμως ελάλησα ούτω. Φαίνεται ότι συ είσαι πολύ ευτυχής. Διακόπτει το άσμα η Αηδών, και απαντά με φωνήν, από παράπονον γεμάτην: — Όχι, αδελφέ! πολύ δυστυχής είμαι, διά τούτο και ο άνθρωπος ευρίσκει ηδονήν και τέρψιν εις την φωνήν μου.
Διότι αυταί φαίνονται ότι είναι μονιμώτεραι και από τας επιστήμας, Από αυτάς δε τας ιδίας πάλιν αι πολυτιμόταται είναι αι μονιμώταται, διότι με αυτάς ζουν περισσότερον και διαρκέστερον οι αξιομακάριστοι. Και φαίνεται ότι τούτο είναι η αιτία εις αυτά να μη λησμονούνται. Επομένως θα έχη ό,τι ζητεί ο ευτυχής, και θα είναι τοιούτος εις όλην του την ζωήν.
Ο νέος υποπτευόμενος δόλον λέγει της μητρός του να μη δείξη λύπην διά την αναχώρησίν του και αφού περάση ένα έτος να διορίση την κηδείαν του, επειδή αυτός ήταν βέβαιος ότι τότε θα επανέλθη ευτυχής.
Τον ηύρε καίριον εις τον λαιμόν, και τον αφήκεν εις τον τόπον. Μετά δυο ημέρας οι σκοτωμένοι, πέντε ή έξ τον αριθμόν, εκομίζοντο εις Αθήνας. Εις το πρόσωπον του νέου εκείνου όλοι οι φρικώδεις περίεργοι είδον εντυπωμένον, πιστωμένον τον γέλωτα. Ούτ' επρόφθασεν, ο ευτυχής άνθρωπος, να αισθανθή την πικρίαν του βέλους, αλλ' ο θάνατος του ήλθε μυστηριώδης, γλυκύς, προ της αλγηδόνος.
ΧΟΡΟΣ Πολλές για τους θνητούς η συμφορές, κ' έχουνε μόνο στη μορφή διαφορά• μόλις μπορεί ο άνθρωπος να ειπή πως έγιν' ευτυχής για μια φορά! ΚΡΕΟΥΣΑ Φοίβε! κ' εκεί όπως κ' εδώ το δίκηο δεν το δίνεις για τη γυναίκα που μιλώ. . . Κ' εδώ δεν είνε τώρα!
Και τώρα του εφάνη ότι ανοίχθη ενώπιόν του ο ουρανός, γεμάτος άστρα και όμως δεν εμπορούσε να ειπή πως είν' ευτυχής, διότι, ησθάνετο ότι εχθρός μεγάλος, ισχυρός, επιβουλεύεται την ψυχικήν του γαλήνην, ότι φυσιογνωμία νέα ενεθρονίσθη εν τη καρδία του, ην επλήρου έως τότε μόνη η της αδελφής λατρευτή μορφή . . .
Την στιγμήν εκείνην εφάνη ο Παύλος, όστις ιδών αυτούς ούτω συνηνωμένους και στραφείς προς τον Βινίκιον είπεν: — Ιδέ λοιπόν, Βινίκιε, αν ημείς είμεθα εχθροί της ζωής και της χαράς . . . Ο Βινίκιος απεκρίθη: — Ουδέποτε υπήρξα τόσον ευτυχής, όσον μεταξύ σας.
Διότι ο άνθρωπος είναι κοινωνικός και επλάσθη να συζή. Επομένως και εις τον ευτυχή υπάρχει αυτό το φυσικόν. Διότι, αυτός έχει όλα τα φυσικά αγαθά. Είναι δε φανερόν ότι είναι καλλίτερον να συναναστρέφεται φίλους και καλούς ανθρώπους παρά ξένους και τυχαίους. Επομένως ο ευτυχής έχει ανάγκην φίλων.
Πόσες φορές ρεμβάζων ησθάνθην την ευτυχίαν μου, όπως τώρα την αισθάνομαι εις την πραγματικότητα και εσκεπτόμην ότι και αν το παν εκείνην την στιγμήν ετελείωνε, όμως πόσον ευτυχής θα είχα ζήσει! . . . και η ημέρα ετελείωνε, αλλά νέα ήρχιζε, και μοι εφαίνετο ακόμη ωραιότερα! Πόσον ευλογημένος είναι αυτός ο κόσμος! Πόσον απείρως καλός είναι ο Θεός, Μπαμπέττα!».
ΧΟΡΟΣ ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΣ και έπειτα ΘΕΡΑΠΑΙΝΙΣ Τι ευτυχής πούν' ο λαός! και εγώ η δούλα η καλή, και η κυρά μου πειό πολύ! Κι' όλες εσείς, που κάθε μια μπροστά στην πόρτα μένει, κι' ο δήμος και οι γείτονες, κι' αυτοί ευτυχισμένοι. Μα το θεό; είμαι κ' εγώ μια δούλα, κι' όμως πήρα κ' έβαλα στο κεφάλι μου τα πειό ωραία μύρα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν