Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Ιουνίου 2025
Μον 'ς της λύπης την ορμή, Είχαν κι' άλλην αφορμή 620 Να περνάν συλλογισμένοι Και διπλά παραθλιμμένοι· Σε πια κλήματα μπορούν Τ' άσπρα τάχατε να βρουν; Θησαυρού έχουν πλούσια ελπίδα, 625 Κι' είναι σ' άπαυτη φροντίδα, Τούτο το συμβεβηκό Σε καιρόν καθολικό Ακλουθάει, που συνηθίζουν, Και τ' αμπέλια όλοι σκαλίζουν. 630
Γιατί, όπως οι μεγάλοι καλλιτέχνες από την εποχή του Ομήρου και του Αισχύλου ίσαμε τον Shakespeare και τον Keats δεν πήγαν να γυρέψουν το θέμα τους απευθείας στη ζωή, αλλά το ζήτησαν στο θρύλο και στο μύθο και την παράδοση, το ίδιο κι ο κριτικός παίρνει και δουλεύει θέματα που άλλοι τα ξεκαθάρισαν γι' αυτόν, και στα οποία η φανταστική μορφή και το χρώμα είχαν κιόλα προστεθή.
Παρήλθον δέκα έτη και δεν έδωκε σημεία υπάρξεως. Μόνον δύο φοράς ο μάστρο-Στεφανής έμαθεν εμμέσως εκ τρίτων λεγόντων ότι ήκουσαν άλλους οίτινες τον είχαν ανταμώσει, ότι ευρίσκετο εις μίαν των δημοκρατιών της νοτίου Αμερικής, όπου φαίνεται ότι υπήρχε χρυσίον πολύ, αλλά και κακαί νόσοι πλειότεραι και διαφθορά και κακουργία μεγίστη.
Ιδών ότι το παράλληλον τείχος των Συρακουσίων, διά του οποίου ούτοι είχαν εμποδίσει τους Αθηναίους από του να τους περιτειχίσουν, ήτο απλούν, και ότι, εάν κατόρθωνε να καταλάβη τα ύψη των Επιπολών και το εν αυταίς στρατόπεδον, ευκόλως θα εγίνετο κύριος του τείχους τούτου, όπου κανείς δεν θα ηδύνατο ν' αντισταθή κατ' αυτών, απεφάσισε να κάμη την απόπειραν ταύτην.
Βαθμηδόν ανέβησαν αι σκιαί επάνω προς τα χιονοσκεπή της Σαβοΐας όρη και αυτά εχρωματίσθησαν βαθυκύανα, ενώ μόνον η υψηλοτέρα κορυφή έλαμπε σαν ερυθρά λάβα, έδειξαν μίαν στιγμήν της ιστορίας της μορφολογίας των, όταν οι όγκοι ούτοι διάπυροι υψώθησαν από τον κόλπον της γης και δεν είχον ακόμη καταψυγή . . . Ο Ρούντυ και η Μπαμπέττα εξέφρασαν, ότι δεν είχαν ακόμη ιδεί τοιούτον &ρόδισμα των Άλπεων&. Τα χιονοσκεπή όρη Νταν ντι μιντί είχον λάμψιν ομοίαν του δίσκου της πανσελήνου, όταν αυτή τον ορίζοντα αναβαίνη.
Κ' έπειτα ; — Δεν ξέρω· εψιθύρισε με παραπονεμένη ειλικρίνεια· θαρρώ πως χάνω άδικα τους κόπους μου. Ήταν έξυπνος άνθρωπος ο Αριστόδημος. Τύχαινε καμιά φορά να σηκώνη το παραπέτασμα και να βλέπη με αθόλωτο μάτι τον κόσμο. Και τον έβλεπε όλως διόλου αντίθετον απ' ό,τι τον είχαν ζωγραφίση η πρόληψη κ' η παράδοση της γενιάς του.
Ο Φρύνιχος εβεβαίωνεν ότι αι πόλεις είχαν σχηματίσει εκ πείρας την αυτήν γνώμην και τέλος επρόσθεσεν ότι αυτός τουλάχιστον απεδοκίμαζε και τας προτάσεις του Αλκιβιάδου και τα πραττόμενα τότε.
Εδώ ανθούσαν οι πασκαλιές, οι κύτισσοι κρεμιόντανε λαμπροί και βαριοί απάνω από τις απεριποίητες βραγιές, όπου οι παπαρούνες γερνάνε μισομαδημένες στη γις κ' οι τριανταφυλλιές βλασταίνανε παραστρυμωγμένες. Εδώ είταν όλα, όπως αγαπούσε η γυναίκα μου τη φύση. Εδώ είχαν όλα κατιτίς από μια μελαγχολική αφτονία που πεθαίνει, κατιτίς που ταίριαζε με ολάκερη την ψυχική διάθεσή της.
Παν ό,τι δεν υπάρχει προηγουμένως και το φέρει κανείς κατόπιν εις την ύπαρξιν, αυτός μεν που το φέρει, λέγομεν ότι το κατασκευάζει, αυτό δε που φέρεται λέγομεν ότι κατασκευάζεται. Θεαίτητος. Ορθότατα. Ξένος. Αλλά αυτά που αριθμήσαμεν προηγουμένως δεν είχαν όλα αυτήν την ιδιότητα; Θεαίτητος. Είχαν βεβαίως. Ξένος. Τότε λοιπόν όλα αυτά ας τα συμπεριλάβωμεν με μίαν λέξιν εις την παραγωγικήν.
Εβδομήντα χώρες και χωριά λογαριάζουν πως ξολόθρέψε ο Αττίλας τότες. Μια και μονάχη πόλη ξέφυγε την καταστροφή με ηρωική στ' αλήθεια τόλμη κι αντρειωσύνη, η Ασημούντα της Κάτω Μοισίας. Αρίθμητοι Ούννοι την είχαν πολιορκημένη, μα ύστερ' από ανωφέλευτον αγώνα σήκωσαν τις μηχανές τους και τραβήχτηκαν ντροπιασμένοι.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν