Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Μαΐου 2025
Διότι έκαστος ολιγώτερον θυσιάζει το ιδικόν του, παρ' όσον αποκρούει το ξένον. Ακόμη δε ελευθέριοι λέγονται οι δίδοντες, ενώ όσοι δεν δέχονται δεν επαινούνται ως ελευθέριοι, αλλά όχι ολιγώτερον ως δίκαιοι. Όσοι δε πάλιν δέχονται, ούτε επαινούνται όλως διόλου. Είναι δε αξιαγάπητοι από όλους τους εναρέτους, προ πάντων οι ελευθέριοι.
Σωκράτης Και έπειτα από τούτο εγώ είπα· Τι λοιπόν; Ηξεύρεις εις ποίον κίνδυνον πηγαίνεις να εκθέσης την ψυχήν σου; Ή το μεν σώμα σου, εάν ήτο χρεία να εμπιστευθής αυτό εις κανένα, διακινδυνεύων ή να γείνη καλά ή να γείνη κακά, θα εσκέπτεσο επανειλημμένως πολλά, αν πρέπει να το εμπιστευθής εις αυτόν ή όχι, και τους φίλους και τους συγγενείς σου θα παρεκάλεις να σε συμβουλεύσουν και θα εξήταζες το πράγμα πολλάς ημέρας· εκείνο δε το οποίον θεωρείς πολυτιμότερον από το σώμα σου, δηλαδή την ψυχήν σου, και εκ του οποίου εξαρτάται καθ' όλα η ευτυχία ή δυστυχία σου, εάν αυτή γείνη καλή ή κακή, διά τούτο λοιπόν το πράγμα ούτε εις τον πατέρα σου, ούτε εις τον αδελφόν σου, ούτε εις κανένα από ημάς τους φίλους σου έκαμες τίποτε γνωστόν, διά να συμβουλευθής αν πρέπει να εμπιστευθής την ψυχήν σου ή όχι εις τούτον τον ξένον όστις ήλθεν, αλλ' αφού το έμαθες το εσπέρας, καθώς λέγεις, τα χαράμματα έρχεσαι και διόλου δεν αναφέρεις ούτε συμβουλήν ζητείς δι' αυτό το ζήτημα, αν πρέπει δηλαδή να εμπιστευθής τον εαυτόν σου εις αυτόν ή όχι, είσαι δε έτοιμος να δαπανήσης και τα ιδικά σου και των φίλων σου τα χρήματα, διότι τώρα πλέον έχεις πεισθή, ότι εξάπαντος πρέπει να πλησιάσης τον Πρωταγόραν, τον οποίον ούτε γνωρίζεις, καθώς λέγεις, ούτε συνωμίλησες ποτέ έως τώρα με αυτόν, τον ονομάζεις δε μόνον σοφιστήν· τι πράγμα δε είναι ο σοφιστής, εις τον οποίον πρόκειται να εμπιστευθής τον εαυτόν σου, αποδεικνύεσαι ότι δεν ηξεύρεις.
Διόλου, καλέ Ξένε, αλλά, και αν υπάρχη μικρά ελπίς να ωφελήση η συμβουλή εις τα τοιαύτα, δεν πρέπει διόλου να αποκάμη ο νομοθέτης, και αν είναι μικράς αξίας, αλλά, καθώς λέγει η παροιμία, πρέπει να φωνάζη με όλην του την φωνήν και να βοηθήση τον παλαιόν νόμον, ότι δηλαδή υπάρχουν θεοί και είναι αληθινά όλα όσα τόρα είπες συ και μάλιστα και τον ίδιον τον νόμον και την τέχνην να βοηθήση λέγων ότι υπάρχουν και τα δύο ή εκ φύσεως ή από κάτι όχι κατώτερον από την φύσιν, εάν βεβαίως είναι έργα νου με ορθόν λόγον, τον οποίον και συ μου φαίνεται ότι θέλεις να ειπής και εγώ τόρα πλέον σε πιστεύω.
Όταν πάλι ο Σαίξπηρ παίρνη την ιστορία από τον δέκατον τέταρτον ως τον δέκατον έκτον αιώνα είναι θαυμαστόν πόσον προσέχει τα γεγονότα του να είναι όλως διόλου σωστά — πράγματι ακολουθεί τον Holinshed παραδόξως πιστά.
Ο βασιλεύς τώρα τι ιστορικά έχει; Φτάνει κανείς νάμαθε δυο ελληνικά στο σκολειό, για να δη αμέσως πως τέτοια κατάληξη — εφς — γιατί έτσι το λένε — δεν έχει καμιά ονομαστική στην αρχαία γλώσσα, πως φ και ς πλάγι πλάγι καμιά λέξη δε μας δείχνει. Μπας και μας δείχνει αραδιαστά φ και ς σήμερις η γλώσσα μας πουθενά; Διόλου. Μήτε κατάληξη — εφς στην ονομαστική, μήτε — φς — σε καμιά λέξη δεν έχει!
Τοιούτον, Σωκράτη, μύθον και τοιαύτην απόδειξιν λέγω εις σε, διά να σου αποδείξω ότι η αρετή ημπορεί να διδαχθή και ότι τούτο φρονούν και οι Αθηναίοι, ότι προς τούτοις δεν είναι διόλου παράξενον από καλούς πατέρας να γίνωνται κακά παιδιά, και από κακούς καλά, επειδή και τα παιδιά του Πολυκλείτου, της αυτής ηλικίας με τον Πάραλον και με τον Ξάνθιππον, παραβαλλόμενα με τον πατέρα των είναι τίποτε· έτσι και τα παιδιά διαφόρων άλλων τεχνιτών.
Διότι εάν έσφαλε εις το πρώτον εκείνος, ο οποίος το έθεσε και κατόπιν συμφώνως με αυτό παρεβίαζε τα άλλα και τα ηνάγκαζε να είναι σύμφωνα με εκείνο, διόλου παράδοξον να συμβή, καθώς εις τα γεωμετρικά σχήματα, όπου όταν εις την αρχήν γίνη ένα μικρόν και ασήμαντον λάθος, όλα τα άλλα κατόπιν, τα οποία είναι πλείστα όσα, εξακολουθούν να συμφωνούν μεταξύ των.
— Καλώς ήλθες εις την Ρώμην και είθε να αναπαυθής μετά τον πόλεμον, απεκρίθη ο Πετρώνιος, αποσύρων την χείρα από τας πτυχάς του λεπτοϋφούς σκεπάσματός του. Τι νέα από την Αρμενίαν; Κατά την διαμονήν σου εν Ασία, επήγες διόλου μέχρι Βιθυνίας;
— Ειμπορώ να πείσω τους ομοθρήσκους μου, όχι σας, είπε τολμηρώς η Αϊμά. — Πώς είπες; εψιθύρισεν η ηγουμένη, εκπλαγείσα, πόθεν εγίνωσκεν η νέα να κάμνη τοιαύτην διάκρισιν. — Δεν ανήκομεν εις την ιδίαν θρησκείαν, επανέλαβεν η Αϊμά. Και σας λέγω κ' εγώ, ότι δεν ειξεύρω αν είσθε βαπτισμένοι ή αβάπτιστοι. — Σιώπα, αυθάδης! έκραξεν αγανακτούσα η ηγουμένη. — Μη σας κακοφαίνεται διόλου.
Αυτής λοιπόν να στερήση κανείς τον εαυτόν του εκουσίως δεν είναι διόλου ευσεβές, εκ προβλέψεως δε τον στερεί όστις δεν φροντίζει διά γυναίκα και παιδιά.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν