Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Ιουνίου 2025
Εις αυτάς τας στιγμάς, η Φραγκογιαννού είχε λησμονήσει την πρώτην ιδέαν της — ότι ο Θεός ηθέλησε να εισακουσθή η ευχή της και να πνιγή η παιδίσκη. Είτα ευθύς πάλιν ο λογισμός ούτος της επανήλθεν εις τον νουν — και ακουσίως εγέλασε πικρόν γέλωτα. Εν ριπή οφθαλμού απεφάσισε τι έπρεπε να κάμη. «Ας πάω στο σπίτι, είπε μέσα της.
Ποίας συμφωνίας και από ποίαν γνώμην; Νομίζω ότι εις τας προηγουμένας μας συζητήσεις εγώ το είπα ρητώς, αλλά, και αν δεν το είπα προηγουμένως, ειπέτε ότι το λέγω τόρα. Τι πράγμα; Ότι όλοι οι κακοί εις όλα είναι ακουσίως κακοί. Αφού δε τούτο είναι ούτως πως, έπεται λογικώς το εξής συμπέρασμα. Ποίον εννοείς; Ότι ο μεν άδικος είναι βεβαίως κακός, αλλά ο κακός είναι ακουσίως τοιούτος.
Και πώς; Δεν απεδείχθησαν προ ολίγου ότι όσοι ψεύδονται εκουσίως είναι ανώτεροι από τους ψευδομένους ακουσίως; Ιππίας.
Και τόρα πάλιν; είναι καλλίτερον να έχη κανείς ψυχήν ίππου, με όποιαν θα ιππεύση κακώς εκουσίως ή με όποιαν ακουσίως; Ιππίας. Με όποιαν εκουσίως. Σωκράτης. Επομένως είναι καλλιτέρα αυτή. Ιππίας. Μάλιστα. Σωκράτης. Επομένως κανείς με αυτήν την καλλιτέραν ψυχήν του ίππου δεν θα κάμη εκουσίως τα πονηρά έργα αυτής της ψυχής, ενώ με την πονηράν ακουσίως; Ιππίας. Βεβαιότατα. Σωκράτης.
Αλλά τόρα. Η κιθαριστικωτέρα και η αυλητικωτέρα και εν γένει η ανάλογος εις όλας τας άλλας τέχνας και επιστήμας, άραγε δεν κάμνει τα κακά και σφάλλει εις τα άσχημα η καλλιτέρα εκουσίως, η δε χειροτέρα ακουσίως; Ιππίας. Έτσι φαίνεται. Σωκράτης.
Αλλά το εκούσιον δεν είναι δυνατόν να εκτελήται ακουσίως. Επομένως δι' εκείνον ο οποίος θεωρεί την αδικίαν ακούσιον, θα φανή ότι ακουσίως αδικεί ο αδικών. Και ακριβώς τόρα πρέπει να συμφωνήσετε μαζί μου. Δηλαδή εγώ λέγω συμφώνως με σας ότι όλοι αδικούν ακουσίως.
— Ειπέ να μου φεισθούν, να μη με κόψουν . . . διά να μη κάμω ακουσίως κακόν. Δεν είμ' εγώ νύμφη αθάνατος· θα ζήσω όσον αυτό το δένδρον . . . Εξύπνησα έντρομος, κ' έφυγον . . . Ήτο ήδη μεσημβρία, και ο ήλιος εμεσουράνει. Έκαιεν υψηλά, υπεράνω της κορυφής της δρυός, ήτις ήτο σκιά αδιαπέραστος . . . Από τον αντικρυνόν λόφον ήκουσα φωνήν να με καλή εξ ονόματος.
Ο Πάπος ενεθυμήθη ακουσίως την στιγμήν εκείνην έν αυστριακόν θωρηκτόν, το οποίον κατά τον αποκλεισμόν του 1886, εφάνη ότι εκινδύνευσε να πέση στ' Αραπάκια, αλλά δεν έπεσε. Τότε αυτός ήτο επτά ετών, και το ενθυμείτο καλά. Και τ' Αραπάκια, τα οποία εφείσθησαν των Αυστριακών, συνέτριβον σήμερον την βάρκαν του πατρός του, και τον έπνιγον αυτόν και δύο άλλους δικούς μας!
Ο Κούτρης, αισθανθείς αυτόν ότι εισήρχετο, διιδών τον &διακαμόν& του εισερχόμενον εις τον ναΐσκον, με όλην του την απόφασιν ην είχε να μη στραφή να τον ίδη, έστρεψεν ακουσίως την κεφαλήν, και τα βλέμματά των συνηντήθησαν. Ο Γιώργης τ' Παναγιώτ', αφού ησπάσθη τας εικόνας, ήλθε κ' εστάθη όπισθεν του Κούτρη, όστις δεν ηδύνατο πλέον να προσποιηθή ότι δεν τον είδεν.
Εις την τελευταίαν απήχησιν του «καλή αντάμωσι», το οποίον ευχήθη εις την κόρην της, ακουσίως προσέθηκε καθ' εαυτήν μετά πικράς ειρωνείας· «Ή εσάς θ' ανταμώσω εδώ — ή, τον αδελφό σας στην φυλακή θα πάω ν' ανταμώσω — ή, στον άλλο κόσμο θ' ανταμώσω τον πατέρα σας . . . κι' αυτό είναι απ' τα τρία το σιγουρότερο!»
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν