United States or French Guiana ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και τράβηξε κατά την κάμαρή της, σαν άνθρωπος που πήρε μια μεγάλη, μα πικρή απόφασι Την άλλη μέρα το σπίτι του παπά ήτανε άνω-κάτω. Η Αννίτσα είχε χαθή από το σπίτι. Αργότερα τους φέρανε τα μαντάτα πως την είχε κλέψει ο αγαπητικός της, ένα ώμορφο ξανθό παλληκάρι που δούλευε στο αντικρινό γιαπί.

Η χήρα εφάνη διστάζουσα· έπειτα είπε μασώσα τους λόγους της: — Εγώ λέω να τσι παραιτήσης και τσι δυο· και τη Μαργή και την Πηγή ... Αυτές είνε κουζουλοκοπελιές, άμυαλες ακόμη ... Και να κάμης την απόφασι ... να πάρης μια φρόνιμη γυναίκα ... μια γνωστική ... Τέτοια γυναίκα σου πρέπει τ' απατού σου.

Θέλω να 'δω αν επέτυχε η ιδέα μου. ΔΟΡΙΜΕΝΗ Είδα όλες αυτές τις θαυμάσιες προετοιμασίες και μου φαίνεται ότι μου επιβάλλεται πλέον να θέσω τέρμα στην τόση σπατάλη που κάνετε προς χάριν μου. Απεφάσισα λοιπόν να σας νυμφευθώ. Έτσι, με το γάμο όλα αυτά θα τελειώσουν. ΔΟΡΑΝΤ Ω! κυρία μου, είναι δυνατόν να πήρατε για μένα μια τόσο ανέλπιστη απόφασι;

Γιατί τον εξελοθρεμό τους οι Ρωμαίοι θέλουνε δεν το καταλαβαίνω. ΓΑΛΕΡΙΟΣ. Εγώ όμως επιμένω στην απόφασί μου κι' όποιος ομολογεί πως έγιν' ένα τέτοιο φρούτο, θα σφαγή. ΑΓΙΟΣ ΔΗΜ. Βγήτε από το δρόμο της καταισχύνης, γιατί να, η ημέρα της δικαιοσύνης έρχεται. Τότες ο Κύριος θε να σας κομματιάση, σαν όπως ταύρος μπη σε κεραμυδαριό και σπάση και αφανίση ό,τι βρη! ΓΑΛΕΡΙΟΣ. Άκου τα!

Φαντάζεσθε την απελπισία του δυστυχισμένου βοσκού! Είναι θανάσιμος η θλίψις του· του είναι αδύνατο να τη φαντασθή στην αγκαλιά ενός άλλου. Ο απελπισμένος έρως του τον κάνει να βρη τρόπο να πάη στο σπίτι της βοσκοπούλας, για να πεισθή αν τον αγαπά και για να του πη τι απόφασι πρέπει να πάρη.

Δίχως άλλο έπρεπε να φύγη, και να το πάρη απόφασι πως για τελευταία φορά είχε κρατήσει, κάτω από την κάπα του προσκυνητήστον Άσπρο Κάμπο — τ' ωραίο σώμα της Ιζόλδης στα χέρια του. Τρεις ημέρες ακόμη έφαγε έτσι, χωρίς να μπορή να ξεκολλήση από τον τόπο που ζούσε η Βασίλισσα.

Με τον καιρόν θα τα σκεφθής αυτά που λέγω, γιατί με τον πολύν καιρόν φαίνεται ο δίκιος, ενώ ο κακός σε μόνη μια δείχνεται μέρα. ΧΟΡΟΣ Σωστά είπε, Οιδίπου, για όποιονε φοβάται μήπως πέση. Γιατί όσοι βιάζονται πολύ σκοντάφτουν. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Γλίγωρα σαν ο επίβουλος κάμνει ό, τι κάμνει, γλίγωρα κ’ εγώ απόφασι να παίρνω πρέπει! Με χέρια σταυρωμένα, λέγω, αν απομείνω εύκολα την κακήν βουλή του θα εκτελέση.

Ό,τι και αν έκαμνα και όσον και αν εφώναζα δεν θα κατώρθωνα τίποτες, εν ω αν εσώπαινα, ημπορούσε να γίνη κάτι για μένα, ως π. χ. να βάλουν την κόρη μου χάρισμα εις το φρενοκομείο, δεν αποκρίθηκα τίποτες, γιατί την απόφασί μου την είχα πάρη. Έγραψα του πεθερού μου να φροντίση, όσο πτωχός και αν είνε, για την κόρη του και την εγγονή του.

Και όμως Μια 'πιθυμία μ' έλαβε, Να πάω να κυτάξω Τι είναι. Πώς να καταβώ; . . . Θα πέσω . . . Να πετάξω; . . . Κομμάτια ήθελα γενώ 'Στόν πάτο . . Ω! τι τρόμος! . . . Και ήθελα να κατεβώ, Και ήθελα να φύγω. Ο φόβος μου μ' εκράταε. Με σπρώχν' η 'πιθυμία. Και τέλος κάμνω απόφασι, Κάμνω δοκιμασία Να καταβώ· παρεμπρός Προυχώρησα ολίγο.

Θ' ΓΥΝΗ Γιατί, παρακαλώ; γιατί; δεν πίνουν στη Βουλή κι' αυτοί; ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Είσαι βεβαία; πίνουνε μέσ' στη Βουλή που πάνε; Θ' ΓΥΝΗ Κι' απ' το καλήτερο κρασί, μα τη θεά, ρουφάνε• γι' αυτό κ' η κάθ' απόφασι, που απ' τη Βουλή μας βγαίνει όταν μεθούν, είνε κι' αυτή σαν τούτους μεθυσμένη. Ώ, μα τον Δία το θεό, ρουφάνε, σου το βεβαιώ. ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Τράβα και κάτσε κάτω συ! Είσαι κολοκυθένια!