United States or Palestine ? Vote for the TOP Country of the Week !
Μη με παίρνεις διά μίαν αστόχαστην, σε παρακαλώ, απεκρίθη εκείνη, και θέλεις να με περιπαίξης, δίδοντάς μου να καταλάβω να μου το αναστήσης. Εγώ τα λόγια σου δεν τα πιστεύω, και άφησε παρακαλώ διά να ξεθυμάνω κλαίοντάς το. Μη γένοιτο, μη γένοιτο, Βασίλισσά μου, της απεκρίθη αυτός, πως σου το λέγω διά κανένα τέλος και διά να πιστεύσης, ιδού που θέλω σε κάμει να ιδής την δοκιμήν.
Θ' ΓΥΝΗ Γιατί, παρακαλώ; γιατί; δεν πίνουν στη Βουλή κι' αυτοί; ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Είσαι βεβαία; πίνουνε μέσ' στη Βουλή που πάνε; Θ' ΓΥΝΗ Κι' απ' το καλήτερο κρασί, μα τη θεά, ρουφάνε• γι' αυτό κ' η κάθ' απόφασι, που απ' τη Βουλή μας βγαίνει όταν μεθούν, είνε κι' αυτή σαν τούτους μεθυσμένη. Ώ, μα τον Δία το θεό, ρουφάνε, σου το βεβαιώ. ΠΡΑΞΑΓΟΡΑ Τράβα και κάτσε κάτω συ! Είσαι κολοκυθένια!
Εκείνο πώχεις 'ς την καρδιά, δεν έχεις και την τόλμην να φανερώσης μ' έργα σου, με την παλληκαριά σου; Θέλεις αυτά που εκτιμάς ως στολισμόν του βίου, και άνανδρος 'ς την ίδια σου εκτίμησιν να ήσαι; θέλεις ν' αφίνης πάντοτε κατόπιν απ' το &θέλω& ν' ακολουθή το &δεν τολμώ&; ΜΑΚΒΕΘ Παρακαλώ, σιώπα! Τολμώ να κάμω κάθε τι οπού αρμόζει 'ς άνδρα. Εκείνος που πλειότερον τολμά, δεν είναι άνδρας!
ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Δύνασαι να υποκριθής έτι καλύτερον, αλλά και τούτο είνε αρκετόν. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Μα το ξίφος μου! ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Και μα την ασπίδα σου! — Ε κάτι καλύτερα, αλλ' όχι τέλειον. Κύτταξε, σε παρακαλώ, Χάρμιον, πόσον αρμόζει ο θυμός εις τον Ηρακλείδην αυτόν Ρωμαίον . ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Σε αφήνω, βασίλισσα. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Μίαν λέξιν, φιλόφρων στρατηγέ.
Ώ Αφροδίτη! αχ, γιατί, γιατί μ' ετρέλλανες γι' αυτή; Έρωτα, σε παρακαλώ, κάμε μου τούτο το καλό, και φέρ' την γρήγορα ναρθή στο πλάι μου να κοιμηθή! ΝΕΑΝΙΣ Αυτά που άκουσες να ειπώ, δεν εξηγούν τον πόθο, που στην ψυχή μου νοιώθω. Αγαπημένο μου πουλί! άνοιξε, δος μου ένα φιλί, πονώ για σε, πονώ πολύ! ΝΕΑΝΙΑΣ Χρυσό μου εσύ! βλαστάρι της Αφροδίτης!
Την παρελθούσαν ή μάλλον ειπείν την προπαρελθούσαν τρίτην κατέβην με τον I . . . εις το Φάληρον. Μη με μαλώσης, σε παρακαλώ, ότι καταβαίνω συχνά εις το Φάληρον, μήτε υποθέσης άλλ' αντ' άλλων.
Στρώσε μου εις το ξύλο τον άνθρωπον, οπού και τον Τερ- μαγάντην παρακάμνει και τον Ηρώδην υπερηρωδιάζει· αυτό παρακαλώ σας να τ' αποφύγετε. Α’ ΗΘΟΠΟΙΟΣ Μείνε ήσυχος, ευγενέστατε.
— Δεν πιστεύω να το ειξεύρη, απήντησεν ο Σκούντας. Αλλά δείξατε μοι, παρακαλώ, το δωμάτιόν της. — Αυτή είνε κλεισμένη μέσα, είπεν η Βεάτη. Τι την θέλεις; Πώς την ζητείς; — Είνε κλεισμένη; επανέλαβεν ο Σκούντας. Και δεν εξέρχεται ποτέ; — Εγώ δεν την έχω ιδεί ακόμα, είπεν η Βεάτη. — Δεν την έχεις ιδεί; Λοιπόν είνε φυλακωμένη; — Την είδα από την κλειδότρυπα μόνον, είπε μηχανικώς η Βεάτη.
ΦΙΛ. Δεν μου τα λες σε παρακαλώ, Τυχιάδη; Διότι θέλω να γνωρίζω την αγυρτείαν την οποίαν κρύπτει κάτω από τα τόσα του γένεια.
Έτσι νομίζω. Σωκράτης. Τι θα κάμης όμως διά τα ψεύδη περί αυτών των ιδίων; Και σε παρακαλώ, Ιππία μου, καθώς προηγουμένως, αποκρίσου γενναίως και μεγαλοπρεπώς.
Λέξη Της Ημέρας