United States or Kiribati ? Vote for the TOP Country of the Week !
Όταν έφερον εις τον βασιλέα την είδησιν όλων τούτων των γεγονότων κατεπλάγη διά την επιδεξιότητα και την τόλμην του ανθρώπου τούτου· τέλος πάντων δε έπεμψεν εις όλας τας πόλεις και διεκήρυξεν ότι τον συγχωρεί και τω υπόσχεται μεγάλα πράγματα εάν παρουσιασθή ενώπιόν του.
Και αν ο βασιλεύς θέλει να δώση πίστιν, αντί να εναντιωθή, εις μίαν διήγησιν τόσον γελοιώδη, σφάλλει πολύ· μα πρέπει να εξετάξη με φρονιμάδα μεγάλην αυτήν την υπόθεσιν, και είμαι βέβαιος, ότι θέλει έλθει πολλά ογλήγορα εις γνώσιν του αυθάδους, ο οποίος υποκάτω εις ένα ιερόν όνομα έλαβε την τόλμην να απατήση την βασιλοπούλαν.
Και ο τεχνίτης εις μικρόν χώρον περιέλαβε πολλά αισθήματα, όπως την αιδημοσύνην και τον φόβον της παρθένου, ήτις εκ του ύψους του βράχου παρατηρεί την μάχην, και την ερωτικήν τόλμην του νέου και την φοβεράν όψιν του θηρίου.
Συμφώνως δε με αυτήν ας έχωμεν υπ' όψει μας και το εξής. Τι πράγμα; Ότι με ανδρείαν και τόλμην θα κτισθή προς το παρόν η πόλι. Εις τι κυρίως αποβλέπων είπες αυτά τόρα πάλιν; Ότι ευκόλως και αφόβως νομοθετούμεν διά πρωτοπείρους ανθρώπους, χωρίς πολύ πολύ να σκοτισθώμεν πώς θα παραδεχθούν τους θεσπιζομένους αυτήν την στιγμήν νόμους.
Ετούτη είναι η ιστορία μου, ω βασιλέα, που με εβίασες διά να σου διηγηθώ· ηξεύρω καλώτατα που δεν ευρίσκεται εύλογον το γέλασμα, που του βασιλέως της Γάζνας έκαμα, και της βασιλοπούλας Σχυρίνας· και διά την ιερόσυλόν μου τόλμην που έλαβα η υψηλότης σου θέλει με συμπαθήσει· επειδή και η βασιλεία σου εστάθης η αιτία, και με εβίασες διά να φανερώσω με κάθε καθαρότητα το ανόμημα που έκαμα.
Πετάουν, απομακρίνονται· 'Σ το διάστημα του αέρος Χωσμέναι γίνονται άφαντοι· — Διαβαίνουσαι επαιάνιζον, Κ' ήκουεν ο κόσμος. Κανάρη! — και τα σπήλαια Της γης εβόουν, Κανάρη. — Και των αιώνων τα όργανα Ίσως θέλει αντηχήσουν Πάντα Κανάρη. Στροφή Α Όσοι το χάλκεον χέρι Βαρύ του φόβου αισθάνονται, Ζυγόν δουλείας ας έχωσι· θέλει αρετήν και τόλμην Η ελευθερία.
«Πρέπει να τον βγάλωμεν έξω από το κοφίνι. Είναι, να τρελλαθή κανείς, όπως γουρλώνει τα μάτια του. Αλλά πώς ημπόρεσες και τον έπιασες;» Ο Ρούντυ διηγήθη και ο μυλωθρός άνοιγε διαρκώς τα μάτια του μεγάλα από έκπληξιν. — Με την τόλμην σου και την ευτυχίαν σου ημπορείς τρεις γυναίκες να θρέψης, είπεν ο μυλωθρός. — Σας ευχαριστώ! . . . είπεν ο Ρούντυ.
Αλλά το αποτέλεσμα του πρώτου γρονθοκοπήματος επτόησε, φαίνεται, την τόλμην του βαναύσου μας διδασκάλου και εψύχρανε διά μιας την οργήν του. Ο μικρός Σοφής είχε πέσει χαμαί, άπνους σχεδόν και ακίνητος, ημείς δε οι άλλοι, ανορθωθέντες διά μιας επί των θρανίων, εκραυγάζαμεν σπαρακτικώς, ως αν εδερόμεθα όλοι ομού. Απερίγραπτος υπήρξεν η επακολουθήσασα ταραχή.
Εκείνο πώχεις 'ς την καρδιά, δεν έχεις και την τόλμην να φανερώσης μ' έργα σου, με την παλληκαριά σου; Θέλεις αυτά που εκτιμάς ως στολισμόν του βίου, και άνανδρος 'ς την ίδια σου εκτίμησιν να ήσαι; θέλεις ν' αφίνης πάντοτε κατόπιν απ' το &θέλω& ν' ακολουθή το &δεν τολμώ&; ΜΑΚΒΕΘ Παρακαλώ, σιώπα! Τολμώ να κάμω κάθε τι οπού αρμόζει 'ς άνδρα. Εκείνος που πλειότερον τολμά, δεν είναι άνδρας!
Κυρά, απεκρίθη ο Κουλούφ, με το πρόσωπον όλον κόκκινον, μη γένοιτο, ότι εγώ να λάβω τόσην τόλμην να υψώσω τους στοχασμούς μου εις την αγαπητικήν του Βασιλέως μου. Φυλάττω διά τούτο μίαν άκραν ευλάβειαν προς αυτόν.
Λέξη Της Ημέρας