United States or Namibia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Και πρέπει να εννοήσωμεν ότι, επειδή το εκτύπωμα μέλλει να είναι κατά την όψιν ποικίλον, έχον πάσας τας ποικιλίας, κατ' ουδένα άλλον τρόπον εκείνο, εις το οποίον γίνεται η εκτύπωσις, δύναται να είναι καλώς παρεσκευασμένον, πλην εάν είναι άμορφον, εστερημέ- νον όλας εκείνας τας μορφάς, τας οποίας μέλλει να δεχθή οθεν- Ε. | δήποτε.

Τόρα λοιπόν πώς να εύρωμεν το πολιτικόν αυτό μονοπάτι; Και είναι ανάγκη να το εύρωμεν, και αφού το χωρίσωμεν από όλα τα άλλα, να του αποδώσωμεν ως σφραγίδα έν είδος, και αφού επισφραγίσωμεν και όλας τας άλλας παραλλαγάς ομού με έν άλλο είδος, να επιβάλωμεν εις την ψυχήν μας να λάβη υπ' όψιν εις τας σκέψεις της, ότι όλαι αι επιστήμαι είναι δύο ειδών. Νέος Σωκράτης.

Λαμβάνων υπ' όψιν την έμφυτον αστασίαν του χαρακτήρος του Ομέρ, την άκρατον αυτού φιλοδοξίαν και θέτων αυτόν εις επαφήν προς τον Διάκον, ου μόνον απέβλεψα εις τον παραλληλισμόν, αλλ' ενόμισα παντός λόγου άξιον να διασώσω την απόρρητον ομολογίαν ήτις έλαβε χώραν μεταξύ αυτού και του Οδυσσέως και να αναφέρω αυτήν ως προτεινομένην εκ νέου εις άνδρα προ πολλών ετών αδιασπάστως συνδεδεμένον μετά του οπλαρχηγού της Λεβαδείας και υποτιθέμενον εν γνώσει των κρυφιωτέρων αυτού διαλογισμών.

Ήτο και ο όσιος Μωυσής ο Αιθίοψ, «ανθρωπος την όψιν και θεός την καρδίαν». Μωυσής δεύτερος, είχε χαράξει το σημείον του Σταυρού, όταν διεκολύμβησε δις και χιαστί τον Νείλον, κρατών επί των οδόντων την μάχαιραν, με σκοπόν να φονεύση τον εχθρόν του· και μη επιτυχών αυτόν, επανέπλευσε κρατών δύο κριούς ζωντανούς, διά των ρωμαλέων βραχιόνων του, υπεράνω του ρεύματος.

Εις την όψιν. λ.χ. βλέπει, ακούει. λ.χ. συλλογίζεται, φαντάζεται. Και όμως δεν είναι όλως άμοιρα ύπνου και εγρηγόρσεως, αλλ' έχουσιν ανάλογους λειτουργίας. Υπό του λόγου, ή της νοήσεως γίνεται ο χωρισμός. Επειδή ο ύπνος και η εγρήγορσις είναι εναντία. Αλλ' ουχί συγχρόνως εν ενεργεία και τα δύο. Της καρδίας.

Αίφνης ο Καίσαρ ωρθώθη, ανέτεινε την χείρα και απήγγειλεν: «Εκδίκησιν διψώσιν αι καρδίαι, θύματα δε η εκδίκησις διψά» . . . . Έπειτα λησμονήσας το παν ανέκραξε, με ακτινοβόλον όψιν: — Δόσατέ μου τας πινακίδας μου και κάλαμον, ίνα σημειώσω τους στίχους τούτους! Ποτέ ο Λουκιανός δεν έγραψε παρομοίους. Παρατηρήσατε ότι τους εύρον εν ριπή οφθαλμού. — Ω ποιητά απαράμιλλε! ηκούσθησαν φωναί.

Αν ελαμβάναμεν λοιπόν αυτά υπ' όψιν μας, δεν θα τον εστέλλαμεν καλά; Άνυτος Ναι. Δεν σου φαίνεται παράλογον; Άνυτος Ναι μα τον Δία, έτσι μου φαίνεται, συγχρόνως δε και αμάθεια. Σωκράτης Καλά λέγεις. Τόρα σου επιτρέπεται να συσκέπτεσαι μαζί μου διά τούτον εδώ τον Μένωνα.

Είχε την όψιν ενός νεκρού, αλλ' ήτο σχεδόν όρθιος εις την κάσαν, της οποίας είχε κατά τον τρομακτικόν αγώνα του αφαιρέσει και το κάλυμμα. Μετεφέρθη πάραυτα εις το πλησιέστερον νοσοκομείον, όπου εδήλωσαν ότι είναι ακόμη ζωντανός, αλλ' εις την κατάστασιν ασφυξίας.

Επειδή δε το Πάσχα συμπίπτει κατά τα τέλη Μαρτίου και εις τας αρχάς Απριλίου, η χώρα ήτο περιβεβλημένη την λαμπροτέραν, την μάλλον χλοάζουσαν και ερασμιωτέραν όψιν της, και τα άκρα των σταχυοσπάρτων αγρών εκατέρωθεν του δρόμου, του απλουμένου διά μέσου της ευρείας κοιλάδος, ήσαν ούτως ειπείν κεντημένα, ως ο χιτών του Μεγάλου Ιερέως, με κυανά και με πορφυρά και με κόκκινα άνθη αναρίθμητα.

Διότι κατά την όψιν δεν ομοιάζεις πολύ μ' εκείνον τον νεαρόν Φρύγα, ώστε να υποθέσω ότι και σένα ανήρπασε μεταμορφωθείς εις αετόν ο Ζευς διά να του χρησιμεύης ως οινοχόος. ΜΕΝ. Ότι με εμπαίζεις το καταλαμβάνω και δεν απορώ εάν η παράδοξος ιστορία μου σου φαίνεται ως μύθος. Μάθε όμως ότι ούτε κλίμακα εχρειάσθηκα διά την ανάβασιν, ούτε εξ έρωτος με ανήρπασεν αετός. Είχα δικά μου πτερά.