United States or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !


Εγώ μονάχα θα σας 'πω πως ήλθα 'στην Αθήνα ξεσκούφωτος ... πιστεύσετε πως δεν σας λέγω ψεύμα· την ώρα όπου έψαλλα στροφάς 'στην Σαλαμίνα, επήρε το καπέλο μου σφοδρόν αέρος ρεύμα. 'Στην τόσην ευτυχίαν μου εβάρυνε κι' εκείνο, και το πατρώον έδαφος ξεσκούφωτος 'φιλούσα . . . αν ήλθα Πτωχοπρόδρομος, κι' αν τέτοιος απομείνω, ας όψεται ο κύριος Απόλλων και η Μούσα.

Αλλά και έτσι δέχομαι, οπίσω να την δώσω. Ότ' ο λαός θέλω να ζη, και όχι ν' απαιθάνη. Αλλ' όμως ετοιμάστε με πάραυτα δώρον άλλο· Μητους Αργείους μεταξύ μονάχος απομείνω Αφιλοδώρητος εγώ· ότ' επειδή δεν πρέπει. Το βλέπετ' όλοι πως αλλού το δώρον μου πηγαίνει·

Θα με πάρετε κ' εμένα μαζί, μάνα; εψιθύρισε περιπτυσσόμενος τον λαιμόν της. — Τι λες, χαδούλη μ'! τι λες, πηδί μ'; απήντησε φιλούσα αυτόν η παπαδιά. Εγώ, αν πάω, για σένα θα πάω, γυιέ μ'· κι' αν απομείνω, για σένα θ' απομείνω, γυιόκα μ', για να μην κρυώσης. Όπως αποφασίση ο παπάς σ' και να κάμης μετάνοια του παπά σ', να πλαγιάσης, για να μη μαργώνης, κανάρι μ'!

Με τον καιρόν θα τα σκεφθής αυτά που λέγω, γιατί με τον πολύν καιρόν φαίνεται ο δίκιος, ενώ ο κακός σε μόνη μια δείχνεται μέρα. ΧΟΡΟΣ Σωστά είπε, Οιδίπου, για όποιονε φοβάται μήπως πέση. Γιατί όσοι βιάζονται πολύ σκοντάφτουν. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Γλίγωρα σαν ο επίβουλος κάμνει ό, τι κάμνει, γλίγωρα κ’ εγώ απόφασι να παίρνω πρέπει! Με χέρια σταυρωμένα, λέγω, αν απομείνω εύκολα την κακήν βουλή του θα εκτελέση.

Εις το αιματωμένον σου το σάβανον, Τυβάλτη, εδώ κοιμάσαι· τι ζητείς; τι άλλην χάριν θέλεις από το χέρι πώκοψε τα νειάτα σου ‘ς την μέσην, παρά να κόψη την ζωήν αυτήν, που εμισούσες; Συγχώρησέ με εξάδελφε! — Αχ, Ιουλιέτα, φως μου, πως είσαι τόσον εύμορφη ακόμη; Μη αλήθεια ο Θάνατος ο άυλος ερωτευμένος είναι; Μήπως το αποτρόπαιον, το άσαρκον το τέρας εδώ ‘ς το σκότος σε κρατεί, να σ' έχη ερωμένην; Από τον φόβον μου εδώ, μαζή σου θ' απομείνω.

Εις αυτό το διάστημα ο βασιλεύς εθεωρούσεν ακαταπαύστως την πηγήν, και κάθε ολίγον αναστέναζε χωρίς να ηξεύρη το διατί. Κάνει χρεία, λέγει αυτός του βεζύρη του, εγώ να απομείνω ετούτην την νύκτα εδώ, διατί θέλω διά περιέργειαν να ιδώ αυτήν την εξωτικήν, επειδή και έχω μίαν εσωτερικήν φλόγα, διά να την ιδώ να έβγη από το νερόν.

ΧΟΡΟΣ Όχι, μα τον υπέρτατον μες στους θεούς τον Ήλιον, έρημος από τους θεούς κι απ’ τους ανθρώπους, αν τέτοια έχω στο νου μου, ν’ απομείνω. Η ολεθρία που ’πεσε στη χώρα η συμφορά σπαράζει εμένα του άμοιρου την άθλια ψυχή, μην τύχη και προσθέσωμε κι άλλο κακό καινούργιο. ΟΙΔΙΠΟΥΣ Πρέπει λοιπόν να φύγη αυτός μακριά απ’ τας Θήβας, ή πρέπει εγώ ν’ αφανισθώ μακριά να φύγω.