United States or Estonia ? Vote for the TOP Country of the Week !
No, no... Bardzo proszę, nie wyśmiewać mi się z nas... Niby to wy, panowie, robicie co na owych sesyach. A jakże! Rozmawiacie zgoła o czem innem, papierosy palicie, kłócicie się i rozchodzicie. Ho-ho, już ja wiem dobrze, co mówię!.. odparła z przekonaniem obrażona niby Ola.
Uchyliłem kapelusza i chciałem się przedstawić, lecz nie dała mi dojść do słowa. Wyjeżdżaj pan stąd!... szepnęła. Wracaj natychmiast do Londynu.... Spojrzałem na nią ze zdumieniem. Oczy jej pałały, nóżka uderzała o ziemię. Po co mam wracać? zagadnąłem. Nie mogę panu tego wytłómaczyć odparła głosem przyciszonym ale na miłość Boską, zastosuj się pan do mojej rady.
Byłem zachwycony jej urodą, lecz przyjrzawszy się bliżej, dostrzegłem ostry wyraz ust i oczu, psujący ogólną harmonię. Bądź co bądź, znajdowałem się wobec kobiety ślicznej, i teraz dopiero uczułem, ze moje zadanie jest trudne. Cóż mogłem jej odpowiedzieć? Znam ojca pani rzekłem, tłómacząc tem moje przybycie. Niema nic wspólnego pomiędzy mną a ojcem odparła chłodno.
Uciekam już, bo mam jeszcze parę wizyt, ale... Ładyżyński urwał Wszak pani marszałkowa jedzie jutro dopiero o 3-ej, nieprawdaż? mówił, całując z wdziękiem rękę staruszki nie żegnam się więc, będę na dworcu, może wypadnie coś ułatwić, dopomóc... Dziękuję panu, dziękuję bardzo odparła z uśmiechem pani Warnicka do miłego zobaczenia się. .
Roman uśmiechnął się ironicznie: Zmarzła, biedaczka! mruknął z zadowoleniem. Przyśpieszył kroku, a znalazłszy się tuż przy idącej parze, pochylonej z lekka ku sobie, szyderczo odezwał się po francusku: A, powitać !. . Cóż to, Ola w pożyczanych szatach?... Urwawszy w pół zdania rozmowę, idący podnieśli jednocześnie głowy, Ola zaś zarumieniła się nieco i odparła: A tak.
Pan Ksawery siedzi od rana w biurze telegraficznem może przyniesie lada chwila wiadomość... Mamie wzrok rozjaśnił się. Więc macie jeszcze nadzieję? zawołała więc jeszcze jest ratunek? Bóg wielki, rzekł ksiądz do ostatniej chwili ufać i spodziewać się trzeba. Mamie głowa opadła znów na piersi. Nie, odparła ponuro daremno. Serce mi mówi, że daremno.
Dzierżymirski, zniecierpliwiony nieco, skorzystał skwapliwie z przerwy. Przepraszam panią spytał grzecznie jak godność i imię męża pani? Czy żyje?... Nepomucyn Wygrzywalski odparła zapytana zmarł rok temu... Świeć, Panie, nad jego duszą! westchnęła. Dzierżymirski zmarszczył brwi i zamyślił się chwilę.
A! żywo odparła pani Warnicka. Zapomniałam powiedzieć panu... Wczoraj wieczorem był list od niego... Donosi, że z Ostendy, dokąd udał się prosto z Paryża, dla odpoczynku, przybył już do Mediolanu, gdzie zabawi dłużej... Hm, hm! chrząknął pan Emil. Że też prezesuniowi kochanemu nie tęskno: do żony primo, do mnie secundo, to się wydziwić temu nie mogę wygłosił całkiem seryo.