Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
Sommigen koopen in 't begin, omdat het "wel rais gaandeweg praiziger worden wil": anderen stellen het uit, in de hoop "dat het meeste volk zachies an of zel trekken" en de beste koopjes op 't laatst te doen zullen zijn. De secretaris doet zijn best om ten duurste te veilen, en de koopers om voor 't minste geld klaar te komen.
Kijk! ik werd zoo kwaad menheer! dat ik docht een beroerte te krijgen; en ik docht: wacht, dikke! hou jij maar reis 'en oogenblikkie op, dan zel ik reis-meepraten want weetje wat? ik meende ze vierkant te zeggen dat ik 't niet en dee.
Me kameraad je weet wel Kreles die zoo cremeneel driftig is, as t'ie een borrel op het, schreeuwt: "Over d'r oogen zel ik ze meppe, de krenge!" en wil 't doen ook. ... Toen wordt em z'n zweep van achter z'n rug om afgerukt. Hij denkt: Tjezes, de pelissie! Mis jonges! De dame waar jelie 't zoo druk over het. Hier me zweep! Afblijve van me spulle! schreeuwt ie tegen d'r. Zij.... zegt niks.
Ik had warentig medelijen met het arme schaap, zoo bedrukt as ze keek,... maar met dat al mot je geen honger lijen, koopman! en ik zou deur al dat praten wel heelendal vergeten van je te bedienen. Nou! ik zeg, je heit ook al een weertje op weg 'ehad! 't Zel de boeren ook rouwen, die 'erlui hooi nog niet binnen 'ehaald hebben.
"Je mag eve bidde nog, Arie uit de Hazestraat... Dan is 't uit"... "Laat me nou leve... 'k Zel nooit meer hier komme"... "'k Begin al te tellen... tot honderd... Bid nou maar gauw... anders is 't uit"...
Jij een soldatekapot om je lieve lijf in plaats van je rok met passement! En je hebt ommers pas een nieuwe?..." "Het helpt niet, vrouw!" zei Kees; "ik heb 't al gemerkt; der is zwarigheid bij menheer; maar 't is maar ongelukkig voor die 'et treft." "'t Zel niet gebeuren!" riep Leentjen uit.
Maar toen ie vijf dagen had zitten brommen hij was toch maar al die tijd uit zen werk, zie je daar komt die zelfde diender, in zen hok, zel ik maar zeggen, of waar dat ie dan zat, en zeit dat ie maar stilletjes vort zou gaan. Maar hij zei, neen, zeidie, dat gaat zoo niet. Want hij wou der verhaal op hebben, zie je meheer! Maar dat weten we wel; dat gaat zoo ver as 't voeten het.
Wat zel 'et wezen?" bij mijn rokslippen vast: en de vreemdeling toonde meer op zijn hoede te zijn dan ik meende; want, zich eensklaps omkeerende, gaf hij den twistzoekenden gast een stoot in de borst, dat deze achterover tuimelde, en, naar zijn adem hijgende, op den grond bleef liggen. "De drommel! die kwam an!" zeide baas Roggeveld: "dat is ook geen kat om zonder handschoenen aan te vatten."
Beminnelijk snurkte ze voort. "Tri-ie-ie-n!" Ze bleef snurken. "Kom nou, luilak! Kom nou! Zel je wakker worden." "Wat is d'r?... Wat mot je?" "Wor je haas wakker?" "Ik ben wakker." "Slaap nou niet wèer in, hóór je?" "Nee."... Met kleine gezwollen oogjes zat ze eindelijk op tegen het pak manufacturen, keek d'r moeder an, die met wat spoeg 't peperhaar tegen de slapen plakte.
Mijn eigen oogen hadden et niet gezien sunt ik et er in genaaid had; dat was dertig jaar geleden; et was mijn, eigen, lief, begrafenisgeldje. "Ik zweer je dat ik er niets voor doen zel", huilde ik, "dan me eerlek laten begraven." "Daar zellen we zelf wel voor zorgen", zei de vader; en weg ging ie met et geld en met de lantaren.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek