Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
"Ik heb daar 's aves gesoupeerd ja, netuurlijk eerste klas, 'k zel 't niet doen! en vroeg om halftien na bed te magge gaan, daar'k om zeve ure twaalf mos vertrekke na Rotterdam, 'k Wier nabove gebrocht door de nieuwe bediende, die in die Spaansche taal tegen mijn zei: "meneer, je zet je laarze maar an je deur, en ze worre vanzelf gepoest." "Nee" zeg ik "'t benne verlakte".
Ze kijkt em maar an met d'r oogen als gloeiende kole in d'r witte gezicht. Toe zegt ie: As je me niet bliksems gauw me zweep teruggeeft, zel je 'm zelf voelen, fijne medam! Ga je gang! zegt ze en geeft em doodlakeniek z'n zweep terug. Dat ging em boven z'n petje. Hij werd eneens koest.
Hier wachtte de verhaler op een antwoord, maar de juffrouw wist niet wat ze zeggen zou, en vreesde dat het geheele verhaal een strik was om hare onnoozelheid te vangen. "Nou goed; as je 't dan maar weet. Ik zel maar zeggen: je mot te Rotterdam zijn. Je krijgt een kaartje. Best. Belieft u maar op de schaal te stappen."
'k Wil wel dansen, 'k zel wel dansen, Dansen is men order wel; Nonnen, paters, paters, nonnen, Nonnen, paters dansen wel.
De vlucht was mij echter van geen nut; want nauwelijks was ik tien passen verder, of twee andere kerels sprongen van weerszijden uit de struiken voor den dag: en terwijl de een mij den pas afsneed, greep mij de ander in den kraag. "Pas op, Haentje! dat hij je de loef niet afsteekt," riep Andries, toesnellende: "hij wou het mij draaien, maar hij zel er voor bloeien, nou hij voor drie ankers leit."
"Och ja, ze heeft het daar zoo passies afgelegd; 't zel nou net een klein ketiertje geleden zijn. 't Is een heele omstandigheid: zóó gezond, en zóó dood. Gisteren ging ik haar deur nog voorbij, en ze knikte nog teugen me, ik loof zelf dat ik nog an haar raam getikt heb, en nog gevraagd hoe ze voer. Ja wel! want ze zei nog teugen me: Heel wel, moeder! Neen, tòch niet, dat was bij Trijntje.
„Cuba es mi Patria.” „Uitstekend! Die heb ik èltijd gèrne gerookt; ik zèl dèrvèn een nemen èls monster.
Der is nog reis een winter geweest dat 'et zoo erg was. Et was in de tijd dat ik op alle dag liep van me derde. Maar toen braken ze in bij de lui en kwammen voor de lui der bed staan, met een armpie van een ongeboren kind. Daar zel meheer wel van gehoord hebben.
Dan zel ik je geven een zoen. Neen, zei dat aardig nonneke, Daar wil ik 'et niet voor doen. 'k Wil niet dansen, 'k zel niet dansen, Dansen is men order niet; Nonnen, paters, paters, nonnen, Nonnen, paters dansen niet. Dans, nonneke, dans! Dan zel ik je geven een man. Toen zei dat aardig nonneke, 'k Zel dansen al wat ik kan.
Ik begreep het volkomen. "Maar dat zijn zijn zaken", ging Keesje voort, een schoen van mijn oom opnemende, dien hij smeren moest en onmiddellijk weer neerzette; "maar wat hoeft ie mijn ongelukkig te maken? Weet u wat et is. Ik zel et u vertellen. Ik had geld, ik had veul geld, ik had twaalf gulden!" "En hoe kwam je daaraan, Keesje?" "Met God en met eere.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek