Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 18 juni 2025


"Goejen dag," zegt ook Alfred, en mede opstaande vertrekt hij met zijn vader, die hem buiten de woning de hand drukt en over het geval nooit meer zal spreken. Wessels de oude, en Wessels de jonge, waren als Doortje, door het voorgevallene zóó verbluft dat ze elkander een geruimen tijd verbaasd bleven aanstaren.

Het zal hem herinnerd worden. 't Was twee uren na den middag. Wessels zat weer buiten. Doortje was aan den arbeid. "Hoe gaat het, baas Wessels?" vraagde een livreibediende, die van achter het boonrijs te voorschijn trad. "Nog al zoo'n gangetje," antwoordde Wessels, die, den knecht niet herkennende, de wedervraag deed: "Wie bin ie?"

Wessels bleef krukkerig en strumpelig, en zat, wanneer hij niet te bed lag, uren lang in den leunstoel voor de huisdeur, en dacht.... oan allerlei, moar 't meist oan Frerik: dat de jong d'r nog niet weer was, moar toch ielken dag kos thuis kommen, en hoe hum dat heelegoar zou opfleuren.

't Is ons voornemen niet om de loting voor de militie te E. uitvoerig te beschrijven; hoe de heeren zooals Frerik zag oan 'en gruune toafel zoaten, met 'en vischglas veur zich, doar opgerolde pampierkes in woaren met ringkes d'r urn; hoe d'r 'en ding stond dat ie niet wist wat 't was, moar woar de jongens die gelot hadden, op mosten stoan, met de schoen' uut, en dan 'en ding op 't heufd kregen dat licht wel 'en stempel kon zin, zooas de peerds van de dragonders te Oarem op den bil hadden, moar dat 't geen hij later begreep bloot veur de moat was; hoe de jongens volgens de namen van A tot Z één veur één bij de heeren kwiemen, woar de b'ron Van Sommer met zien zeun ook zat, doar de andere stoan kosten; hoe Jan Schoap met 'en hoog, en Derk Stomp met 'en lêg briefke weerum kwiem; hoe Jan lachte en Derk bijkans grijnde; hoe de jonker, toen 't oan de S. was, ook d'r oan most, en 'en hoog briefke pakte, woaraf de b'ron grinnikte moar de boere'jongens zeijen dat 't vals was; hoe Frerik toen 't oan de W. was, ook zien noam heurde, en 'en kleur kreeg toen ie veur kwiem; hoe ie 'en briefke uut 't glas nam, 't oan 'en heer gaf die 't open miek, en 't nommer vier lêzende er bijvoegde: "Wessels, da's mis man!" hoe Frerik toen verder in 'en soes kwiem en toen ie de koamer uut was, net dee as Derk Stomp had gedoan en begos te grijnen, en hoe ie eindelijk 's oavends thuus kwiem moar niks kon zeggen, 't geen ook niet neudig was, umdat grootvoader oan 't rooje gezicht best zag dat 't mis was, heelegoar mis.

Doortje, die door de vriendelijkheid des jonkers geheel op haar gemak kwam, verhaalde met een woordenvloed, hoe Frerik weg was; hoe de ouwe Wessels altied eiges de pacht betoalde, moar strompelig was, en Bart 'r mee gestuurd had, en dat ze nou niet wiesten woar ie zat. Alfred Van Sommer was een knappe, flink uitgegroeide, bijna negentienjarige knaap.

Ofschoon Wessels, in aanmerking der jaren, zijne vermogens nog goed bezat, zoo begon het geheugen hem somwijlen toch parten te spelen, en ook nu waren er reeds meer dan drie weken na den eersten van Meimaand vervlogen, voor de oude er aan gedacht had, om de gezegde pachtgelden aan zijn heer te bezorgen.

Mocht hij ook somwijlen eens insluimeren, dan deden hem sombere droombeelden eensklaps wakker schrikken, en eerst met het aanbrekende daglicht herkreeg hij een schijnbare kalmte. De goede Wessels bezat noch de krachten, noch de middelen, om in persoon of door vreemden den jongen op te sporen.

't Was in den morgen na den dag dat wij het gesprek tusschen grootvader en kleinzoon beluisterden, dat Frerik Wessels zich van zijne woning te H. naar het, twee uren vandaar gelegene dorp E. op weg begaf, ten einde voor de militie te loten. Het hart was hem vol. "As 't is mis was!"

Wessels, die reeds sedert een groote veertien dagen bedlegerig was geweest, want de krachten namen zoo af, en de beverigheid werd zoo erg, was voor weinige minuten opgestaan, en zat zich in den leunstoel vóór de woning in de zon te warmen.

"Komt er wat....!?" roept de baron eindelijk, zonder van houding te veranderen. Weder een kleine pauze. Wessels en Frerik begrijpen niet wat er komen moet.

Woord Van De Dag

verheerlijking

Anderen Op Zoek