Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juli 2025
Maar de tijd ging en de werkelijkheid naderde, de onoverkomelijke werkelijkheid, die hen fataal opnieuw tegenover elkaar zou stellen; want zij moest wel met hem afrekenen, zij moest met hem nog spreken, het was niet mogelijk dat hij zoo opeens van haar zou weggaan, zonder dat nog iets gezegd werd, zonder dat nog iets, zij wist niet wat gebeurde. 't Was vrijdag-avond.
De oude vrouw verhief het hoofd bij het binnenkomen van Rebekka, en gluurde naar de schoone Jodin met dien boosaardigen nijd, waarmede de ouderdom en de leelijkheid, gepaard met het ongeluk, gewoon zijn jeugd en schoonheid te beschouwen. "Gij moet opstaan en van hier weggaan, oude," zei een der mannen; "onze edele meester beveelt het. Gij moet deze kamer aan een schooner overlaten."
Tijdens het weggaan maakten de pelgrims verscheidene malen het kruisteeken en herhaalden dat telkens als wij een kapel voorbij voeren. De vaart op het Ladoga-meer was weinig afwisselend, want het watervlak is zoo groot, dat men de oevers niet duidelijk kan zien, en scheepvaart is er bijna niet. Interessant was het echter de bedevaartgangers in hun doen en laten gade te slaan.
Zonder eten naar bed, och, arm kind! Ga direct naar hem toe en zeg hem van hedenavond af terug te komen; hij zal niet meer zonder eten weggaan; er zal altijd wat voor hem zijn," "Wat hoor ik?" zeide de stalmeester, veinzende verbaasd te zijn over haar order, "hemel, welk een verandering! Zijt gij het wel, mevrouw, die zulk een taal spreekt? Sedert wanneer zijt gij zoo barmhartig en gevoelig?"
Hoe aardig dat zij juist hier is met de partij, Cilly. Maar nu moeten we heusch weg." "Hier is ook een brief voor jou, Elsje," zei hare tante zacht. "Van grootmoeder, daar ben je zeker heel blij mee." "O ja, hoe heerlijk!" zei Elsje, blij opspringend. "Mag ik weggaan, tante, en hem boven lezen op mijn kamer?" "Ja, maar groet de meisjes dan eerst."
En het praten ging voort, lispelend met neusachtig geneurie.... wonderlijk toch zoo'n gesloten leven.... Johan liep weêr door, de broodenverkoopsters langs, waarvan hij het oogengegluur achter zijn weggaan voelde, hij zelve kijkend naar links en naar rechts, als een speurhond met den neus in den wind. Hij keek over de markt in de druischende drukte.
"Daar heb je niet over te schimpen!" roept de molenaar driftig uit, en hij keert zich schielijk om, geheel bruin in 't aangezicht. "Dat geld... dat geld, dat hoort mij niet toe!" Fieken nadert nu tot haren vader en liefkoost hem en zegt: "Vader, het was immers niet boos gemeend." "Neen," zegt Hendrik, "ik ben uit vriendschap gekomen, en 'k wil ook in vriendschap weggaan.
Als gij ze niet hebt, ga ze halen. Kom, zei de pastoor, laat mij niet naar huis gaan; nu is de kans gunstig, en als ik zou weggaan en terugkeeren, is er misschien iemand. En zij sprak: Goed. Wilt gij uw gang gaan, geef ze dan, en als gij het niet wilt, laat het.
Hij ging naar de studeerkamer, sloot de deur, en kwam terug met twee batisten zakdoeken. Ik herinner mij, dat ze een lila rand hadden. Hij gaf tante de beide zakdoeken en zei: 'als hij dezen omdoet, dan zal de pijn weggaan, en dezen, dan gaat hij slapen'. Sergius nam de zakdoeken, deed ze om en wij hebben den indruk behouden, dat het juist zoo ging als ons voorspeld was.
Die raden elkaar óók altijd aan, om laag bij den grond te blijven. Zeg, hoe oud ben je? Wat bedoel je daarmee? Hoe dikwijls heb je 't licht zien komen en weggaan? Eerst was het licht, toen ging het weg, toen was 't er weer; en daarna is 't nog eens weg geweest. Dus drie dagen zoowat. En noem je dat al erg: den wind dien je nu gehad hebt? Dan zal je nog eens wat anders beleven als de storm komt!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek