United States or Guadeloupe ? Vote for the TOP Country of the Week !
»O, kon ik nog maar eenige hoop koesteren," snikte Hulda aan de borst van hare vriendin. »Ik heb de hoop geenszins verloren," hernam deze troostrijk en opbeurend. »Kon ik dat ook maar zeggen!" was de wanhoopskreet van de arme Hulda. »Waarom den moed verliezen? Is het niet mogelijk, dat gij den armen Ole Kamp wederziet?
»Spreek op!" riep Kin-Fo en greep den brief dien Soun hem aanbood. »Ik ben zoo onhandig geweest te vergeten hem u ter hand te stellen vóór uw vertrek naar Canton!" »Acht dagen te laat, schurk!" »Het is mijn schuld, mijnheer!" »Kom hier!" »Ik ben gelijk aan een arme krab zonder pooten, die niet vooruit kan komen! Ai ai ya" Dat was een wanhoopskreet.
Iemand in een deftige jas en met een welwillend gezicht neemt, zich naast den kuil opstellend, den hoed in de hand. Allen ontblooten het hoofd. Omhoog sterft het klokgebom met den wanhoopskreet weg. De klokluider komt in den deurpost van het kerkportaal staan. Die nevens den kuil vangt een rede aan.
"Hoe soude 't Godt weten? Ende sou'er wetenschap zijn bij den Allerhoochsten?" Deze wanhoopskreet van Asaf wrong zich ook uit het hart van den eenvoudigen veldwachter naar boven, toen hij met z'n handjevol geld bij den ontvanger vandaan kwam. Want eerst aan het einde van zijn psalm zong Asaf: "Bezwijkt mijn vleesch en mijn hart, zoo is God de rotssteen mijns harten en mijn deel in eeuwigheid!"
En, na een akeligen wanhoopskreet van Eva, en een uitbarsting van haar hevig beangst gemoed, terwijl ze schier in vertwijfeling God en menschen om redding smeekt voor hem die haar zoo lief is, slaat Helmond met alle krachtsinspanning den arm om haar hals, en zegt met heldere stem: "Toon dan nog eens Eva, dat je mij waarlijk liefhebt, en schrei niet zoo hevig lieve; dat schreien maakt mij het sterven bang!"
Op den wanhoopskreet van onzen vriend snellen Hassel en Hansen van hun kant toe met een touw. Dat wordt onmiddellijk vóór aan het voertuig gebonden, en staande op het vaste ijs, houden Bjaaland en ik het vast, om de slee zoolang te houden, dat de honden kunnen worden afgespannen.
En, tot zijn vader, met stugge vastberadenheid: Papa, 't een of 't ander, zei hij. Ofwel zooals ik zeg; ofwel ik met haar weg! Meneer Bollekens vader slaakte een wanhoopskreet. Maar wat zullen de koetsier en de keukenmeid daarvan zeggen? kreunde hij, reeds wankelend. Dat is al allemaal geärrangeerd; alles in orde, verzekerde de zoon.
De maan kwam te voorschijn, een ronde maan, eenzaam hangende aan den hemel, en wier geel licht het onmetelijke meer verlichtte met den bleeken gloed eener lamp. Geen enkele bijzonderheid van den ramp ontging ons. Het huis der Raimbeau's stortte in. Een ontzaglijke wanhoopskreet rees uit ons op, toen wij Cyprien zagen verdwijnen.
Want laat het u gezegd zijn: Wat bij dien wanhoopskreet over de lippen van Job gleed, dat woelt telkens ook uit den bodem van uw hart op. o, Gewisselijk, ge bekent wel zondaar te zijn; maar, zoo vraagt het arglistig hart gedurig: Waarin bestaat dan toch eigenlijk mijn zonde? Schuld wilt ge wel belijden; maar kunt ge schuld belijden? Voelt ge een oordeel over heel uw persoon in uw binnenste gaan?
Zij had een gefluister gehoord in een onbekende taal, die zij nog moest leeren, en die op den wanhoopskreet des levens met een zegelied antwoordde. Als hij haar slechts beminde, zou eenmaal alles goed zijn. Eenmaal zouden de scheidsmuren omvallen, en de ziel, van haar vleeschelijk omhulsel bevrijd, zou de aan haar verwante ziel zoeken.
Woord Van De Dag