Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 3 juni 2025
Toen de mijne op den eersten dag van zijn indiensttreding mij in zijn anglo-indisch taaltje kwam vragen, hoe ik het vleesch verlangde, half-paka, three quarters paka ya bahout paka, dat is halfgebraden, driekwart gebraden of sterk gebraden wist ik, dat ik een virtuoos had gekregen, die gevoel had voor fijne onderscheidingen.
Van tijd tot tijd slechts kon hij eenige verwenschingen slaken aan het adres van zijn meester, van den philosoof Wang en van den bandiet Lao-Shen! Zijn hart was stom! Ai ai ya! zijne gedachten waren stom, zijn gevoel was stom. Hij dacht aan thee nog rijst! Ai ai ya! Wat deed hij ook in dienst te gaan van een man, die uitstapjes ter zee maakte!
»Spreek op!" riep Kin-Fo en greep den brief dien Soun hem aanbood. »Ik ben zoo onhandig geweest te vergeten hem u ter hand te stellen vóór uw vertrek naar Canton!" »Acht dagen te laat, schurk!" »Het is mijn schuld, mijnheer!" »Kom hier!" »Ik ben gelijk aan een arme krab zonder pooten, die niet vooruit kan komen! Ai ai ya" Dat was een wanhoopskreet.
»Tienduizend taëls voor wien hem in handen krijgt!" riep Kin-Fo. »Tienduizend taëls!" herhaalden Craig-Fry. »Ya! ya! ya!" gilden zij die in de voorhoede der vervolgers waren. Allen hadden zich rechts gewend, evenals de philosoof, en omringden den muur van den tempel. Wang was verdwenen.
Hij zou graag alles wat hem van zijn staart overbleef gegeven hebben, als hij op 't oogenblik op vasten grond was! Hij zou zich liever het hoofd kaal scheren, of priester worden! Een gele hond! ja 't was een gele hond die hem de lever en de ingewanden verscheurde! Ai, ai, ya!
»Ai, ai, ya!" kreet Soun. En in diepen wanhoop, geen kracht in zich gevoelende om iets meer te zeggen, strekte hij zich aan den voet van den grooten mast uit, allerlei krampachtige bewegingen makende, waardoor zijn korte staart zich evenals het staartje van een hond bewoog. Ondertusschen waren op bevel van kapitein Yin de luiken van het dek geopend om het ruim te luchten.
»Ai ai ya!" antwoordde Soun. »Ik had gedacht dat mijnheer eerst de derde wake zou terugkeeren! Als het mijnheer behaagt!" Kin-Fo gooide den rotting tegen den grond en Soun, hoe geel hij ook was, verbleekte! »Als je me zonder eenige verontschuldiging je rug aanbiedt," sprak de meester, »dan heb je zeker wel wat meer verdiend! Wat is er gebeurd?" »Deze brief!..."
De Joden worden in het voorbijgaan beleedigd; gisteren is er midden op de markt op een van hen gespuwd; te Rabat heeft een sjerief een jood met de karwats doodgeslagen, omdat hij hem durfde aankijken, en als de straatjongens langs den muur van de mellah loopen, gooien ze er steenen over en roepen: "Ya! ihoedi's! weg met de Joden!" Ons zou men zeker en stellig vermoorden.
»'t Is goed", zei Kin-Fo, »ga Soun maar waarschuwen." Een oogenblik later kwam Fry met Soun terug, die volkomen de kluts kwijt was. Men moest hem geheel aankleeden. Hij liet ze machinaal begaan en stiet alleen van tijd tot tijd zijn gewoon ai ai ya uit! Om acht uur waren Kin-Fo en zijne metgezellen gereed.
En toch, telkens als ik weer passeerde, gingen ze voort, en altijd weer te vergeefs, mij lastig te vallen met hun verzoeken. Vandaag nog vraagt een van hen: "Een piaster voor Moelai Idriss?" "Nee!" En pas ben ik een paar passen ver, of hij roept mij een der gewone scheldwoorden na: "Ya! carra! Eh! poe!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek