United States or Venezuela ? Vote for the TOP Country of the Week !
Waren zij met hem gestorven, zij zouden de belangen van de Eeuw niet meer hebben kunnen behartigen. Maar deze trouwe agenten vergaten zichzelf en dachten alleen aan hun plicht. Omkomen, goed! Met Kin-Fo, goed! maar niet vóór 30 Juni des middernachts! Een millioen redden, ziedaar hetgeen Craig-Fry wilden. Daaraan dachten zij alleen!
»Heb ik dan mijn beide kanonnetjes niet, twee knapen, die ongemakkelijk brommen als men er te dicht bij komt!" »Zijn zij geladen?" vroeg Craig. »Gewoonlijk wel." »En nu?" »Nu niet." »Waarom niet?" vroeg Fry. »Omdat ik geen kruit aan boord heb," antwoordde kapitein Yin bedaard. »Waar dienen dan de kanonnen voor?" vroegen Craig-Fry, weinig tevreden over het antwoord.
Men wist het. Zoo gebeurde het dat, terwijl Kin-Fo in den persoon van Wang zijn geheele vermogen van acht honderdduizend dollars naliep en Craig-Fry de twee honderdduizend dollars van de premie nazetten, de overigen al het mogelijke deden om de tien duizend dollars, die als premie was uitgeloofd, te verdienen; men zal toegeven dat hier niet zonder reden geloopen werd. »Wang! Wang!
»Craig-Fry," aldus liet zich thans de hoofdagent hooren, »je hebt gedurende de twee maanden, dat voor de polis betaald is, onzen kostbaren cliënt niet meer tegen zich zelf te behoeden, maar tegen een van zijn eigen vrienden, den philosoof Wang, die zich verbonden heeft hem te vermoorden!" En de twee onafscheidelijken werden op de hoogte der zaak gebracht. Zij begrepen ze en namen de opdracht aan.
»Er is geen oogenblik te verliezen!" zeiden Craig-Fry. Neen, geen enkel oogenblik! Het gevaar had niet dreigender kunnen zijn als zij boven een mijn gestaan hadden en de lont, die daarmede in verbinding stond, reeds aangestoken was. De jonk scheen, bij de volslagen windstilte, aan zichzelf overgelaten. Een enkele matroos zat op het dek te slapen.
Kin-Fo!" riepen onderscheidene kleine Chineezen, terwijl zij, midden in al de drukte, springende in de handen klapten. Was Kin-Fo herkend en had zijn naam de gewone uitwerking? Onze held stond eensklaps stil. Craig-Fry plaatsten zich naast hem, om hem, zoo noodig, met hun lichaam tot beschutting te zijn. Maar die kreten golden Kin-Fo niet. Niemand scheen te vermoeden dat hij daar was.
Misschien zou hij er in een hotel eene goede kamer, eene goede tafel, een goed bed gezocht hebben 't geen zeker noch aan Craig-Fry, noch vooral aan Soun zou hebben mishaagd. Maar deze onhandige snaak, die bij deze gelegenheid een paar duim van zijn staart moest missen, had de onvoorzichtigheid om bij de douanen in plaats van den aangenomen naam, den waren naam zijns meesters te noemen.
Juist toen de draagstoel stilhield, naderde een van onderen tot boven met stof bedekt rijtuig, door twee muilezels getrokken, de deur. Daaruit stapte Kin-Fo, gevolgd door Craig-Fry en Soun!.... »Gij hier! Gij!" riep Lé-ou, die hare oogen nauwelijks dorst gelooven. »Allerliefste jongste zuster!" antwoordde Kin-Fo, »je hebt toch niet aan mijn terugkomst getwijfeld!..." Lé-ou antwoordde niet.
»Dus, morgen!" Onze vrienden babbelden werkelijk even gezellig alsof zij »te huis" waren! Alleen deed eene lichte deining hun eene op- en neergaande beweging ondergaan, die min of meer komisch was. Zij bewogen zich naar boven, evenals de toetsen van een klavier door de hand van een pianist aangeroerd. »De bries neemt toe," merkte Kin-Fo op. »Dan moeten wij zeilen," antwoordden Craig-Fry.
Craig-Fry wilden hun cliënt medevoeren; maar Kin-Fo bleef ditmaal halsstarrig op de plaats waar hij stond. Niemand kende hem hier. Hij had nooit het geheele verhaal van zijne jammeren gehoord en maakte er zich een genoegen van dit nu eens te vernemen!
Woord Van De Dag