Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
Ze werd ongeduldig, wou niet wachten. Eli had altijd van die òngewone gekheden. Daar kon ze nijdig van worden. Met heet zand gong 't in 'n oogeblik had ze wel tienmaal beleef. Nee maar, nou zóú ze wachte, nou zou ze vòlle vijf minnute wachte. Enkel om 'm te late zien wad-'n narrestreek die had uitgehaald. Terwijl sloeg Eleazar de nieuwe mezoesos aan den deurpost.
Tante Reggie, langzaam happend, prettig van herinnerings-gepraat, zei dan hoe zij in 'r jeugd zùlleke snoek stoofde snoek in die tijjen kon je an snoek komme vandaag de dag, was 'r geen snoek meer en as ze 'r was, kon je ze niet benadere hoe zij de buike opvulde met koek en wad-'n eten dat was 'n eten zoo fijn as ze 't op de heere- en keizersgrachte nie krege.
De traptreden kraakten, stugger van knettergeluid in de kou. Essie van Suikerpeer, 'n doek om 'r hoofd, kwam is kijken waar Suikerpeer bleef. Toen ze hoorde dat Eleazar 'm gezien had, bleef ze 'r handen wrijvend staan babbelen. "Wad-'n bemazzel", zei ze, 'r bandeau-hoofdje wrikkend: "hoe komp iemand zoo bemazzel, as 't water dich leit as 'n pòt! Hoe kèn men hengele mijn 'n wonder!"
Tastend en trekkend kreeg-ie de groen-bruine smurrie over de vingers. "Adeschim wad-'n mijnse!", riep Essie: "as z'n hande in boter zijne gebrajen, ken-die 't nog nie! Stop 'm derek in 't water, anders kots je je hart uit je lijf"... Saartje liep met 't vischje naar de kraan, Essie nam 't mes over van Eleazar. En met handige sneedjes wipte ze de ingewanden er uit.
De roode verstelpitten boven, beneden, gelijkvloers, op alle verdiepingen, flauwden weifelend als in tocht van een sterken licht-wind en een slag, heftig en kort overknalde het grijze gedreun der machines. De slijpers, verschrikt, keken om. "Wad-'n slag!" zei Leon, staande naast Rijst, den versteller.
Soor kwam er bij, schreeuwde ook: "....Kien? Kien? Alweer kien? Wad-'n bemazzel!".... "....Kèn nie!", schreeuwde Heintje, wantrouwig, bijna kijvend: "Kèn nie we zijne p
"Sloof 'k me nie de heele dag voor ze uit?", keef hij kort, een schil op z'n kaart leggend. "O, ikke nie?", klaagde zij smartlijk, om de pijn van het weer zuigend kind: "ikke nie? Og, wad-'n stik etter!" "Stik etter?", vlamde hij op: "stik etter?... Wat mod-je van mijn, uitgespogen schtik spek!... Krijg nièt ellek jaar 'n kind!.... Wat doe 'k met al dat krièl!....
Is d'r dan om de dokter gezonde?" Ja, Jacobs was zellef na de dokter gehold, gehold. En of de juffrouw geen seconde wou verlieze. Vlug in de kast grijpend naar 'n pak dat gereed lag, en 'n flesch carbol in 'n ouwe krant wikkelend, haastte Rozetje naar 't portaal, blij redeneerend: "Addenoj, wad-'n bemazzel vandaag! As Eitje nou maar voor juillie ken braje?
Eleazar, die de vischjes in 'n emmer water gemept had, veegde z'n mes schoon. Maar Essie, die 'm enkel had zien schrappen, werd ongerust. "Eli, wat gaat uwe nou beginne? Mot 't vuil 'r nie uit?" "'t Vuil", zei hij "wat voor vuil?" "Og, wad-'n frotzak me-kan toch geen visch koke met de darme d'r bij! Sjijn zal 't weze. As de gol d'r in blijf, ken je ze wegsmijte as grate!"
Nòg, wad-'n sauger! Waas steh ich aus! Waas steh ich aus!"... "Krijg 'n miessemisschinne!.... 't Vrete in je lijf zal vergif worde!", vloekte Suikerpeer, schor, kwaadaardig: "as 'k ooit weer 'n cent handel drijf; vuil sekreet!... Ga jìj onder de mensche, doe jìj inkoop!.... Vuil sekreet!... Zal ze me nog verwijte!... Da's voor me kòstelijke sjabbes"...
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek