Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 mei 2025
Hij sprong 't bed uit, liep het winkeltje in, draaide de boerin om. Maar meteen kreeg-ie zoo'n kou in z'n haren, zoo'n snijdende kou, zoo'n misselijke kou en stikte-die haast. Nou zag-ie zelf 't bed, dat zoo wit was, alsof d'r 'n laken over lee. O God, wat... was... dat... allemaal... verschrikkelijk... terwijl... d'r... toch... niks... was.
Bezig de kinderen, die pas gekrijscht en gevochten hadden, stil te houden, knikte Eleazar. As-ie 't tegendeel zei, zwaar-op-de-hand ging beweren, kreeg-ie 'n heibel als dien avond bij Soor. "Je doeit 't", zei Suikerpeer: "omdat je anders krom ken legge van honger as 'k je weer hei te vloeke, wensch 'k je blare van-de-sneeuw". Net kwam Rebecca binnen.
Even glimlachte hij sussend 't kind toe, dan bleef-ie 't gelaat bestaren, 't slapend gelaat met de zwarte wimpers en de fronzende wenkbrauwlijn. 't Zoemen van 'r adem aan-luistrend, kreeg-ie voor 't eerst zoolang ie 'r kende, 'n zachtere, bijna teere aandoening. Ze was 'n krotte-kind zooals hij was blijven steken.
Tastend en trekkend kreeg-ie de groen-bruine smurrie over de vingers. "Adeschim wad-'n mijnse!", riep Essie: "as z'n hande in boter zijne gebrajen, ken-die 't nog nie! Stop 'm derek in 't water, anders kots je je hart uit je lijf"... Saartje liep met 't vischje naar de kraan, Essie nam 't mes over van Eleazar. En met handige sneedjes wipte ze de ingewanden er uit.
"Ikke wel," lacherde ze: "van me zevende dad-we hier wone, hebbe we 't gehad da's nou òver de tien jare en we zijne wel is op de dake geklomme me broer en ikke, maar nie ver, nie ver, want dan kreeg-ie 'n boch met 'n diepte om duizelig over te worde. In September zijne ze gaan breke, eerst de panne, toen de balke, toen de steene. Vader heit ze wel 'n kom koffie door 't raam angereikt, as ze bezig ware enne toen kwam de boel open dat was zoo vreemd zoo raar net of je verhuisd was of-ie in 'n
En zich den avond herinnerend, toen-ie in den deurpost van den sigaretten-jood had gewacht, toen de lamp walmde en ie Rebecca met Joozep en Serre tezaam had zien liggen op den grond, kreeg-ie 'n dwaze, rillerige, onverklaarbare sensatie dwaas, dwaas z'n eigen jeugd was niet anders geweest. 't Was bij achten eer ze aten. 't Liep van geen leien dak. Essie kwam azijn tekort.
En nu de laaiende golvende gloed niet langer het gewoel der jagende wolken bedekte, scheen in de verte 'n schim-wazend maansikkeltje. In 't gasthuis kreeg-ie dienzelfden nacht tweemaal een bloedspuwing. En den volgenden dag, koortsig door z'n brandwonden, lag-ie in half-bewustlooze zinning, nauwlijks het gebeurde in nevel herzienend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek