Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 20 juni 2025
Nu lag-ie afschuwelijk verminkt ergens in de struiken, zat zij als eene legendarische, symbolische smartfiguur naast haar dochter, de leege wijnflesch en het glimmend sardineblikje. Antigone, Oedipus leken er kinderspel bij. Het was een fraaie zomersche dag. De zon, fel-doorgebroken, joeg het vocht van het plateau in sidderende dampen.
Verlucht, verfrischt door 't water op de wonden, knikte de Pool. Ja, zóo lag-ie veul beter. Alleenig 't bed, lomp van bulten, schrijnde, snee in z'n rug. En de luize, die mamsertomme van luize! Bloed schene ze te ruike. As-ie sliep maakte ze 'm wakker. Z'n arm zat vol blare. En stèke as ze deeë. 't Was 'n r
We bezitten alleen een geëmailleerde kleine omeletpan. Die hebben we op het petroleumstel gezet en er een klein tikje slaolie ingegoten. Dat was het idee van Lou. Er kon maar één botje tegelijk in en dan nog stak de kop of de staart over den rand heen. Wat een eigenwijs, vervelend beest. Een ellendeling! Zóo lag-ie in de pan of hij krulde om als een halve maan. Wat we er aan deden was nutteloos.
Toen wees ze naar achter, naar de zuil, waar de kolendrager, badend in zweet zat. En de sultan vloog op, razend en schuimend van drift. En de vrouwen joelden en galmden. En de kolendrager liep als 'n gek, als 'n hond. Maar de sultan liep harder, omdat de kolendrager niet zoo hard loopen kon op goud en op marmer. Nou lag-ie op z'n knieën voor den sultan. Wat had die 'n haar op z'n voeten.
"Met de staking," antwoordde Eleazar, blij dat de grijsaard praatte: "met de staking gaat 't krom en scheef slècht slècht... zoo goed as verloren"... "Zoo," zei Poddy, sterk zuchtend. Vreemd blies de adem door z'n neusgaten en de vingers wriemden hard-plukkend. Toen lag-ie heelemaal stil, de oogen verdoft in de dik-roode randen.
De halve pan dee ik vol olie en lei er het magere ding in. Het duurde een kwartier eer de boel aan de kook was. Nog een kwartier stond ik er geduldig bij. Het leek naar niets. De visch bolde niet, werd ook niet bruin. Bedaard lag-ie te dutten, te pruttelen en te stoven. Geen quaestie van bruin-worden. "Je mot geduld hebben," zei Lou.
En?... en?" vragen enkele nieuwsgierigen, verwonderd dat de jonge man niet verder vertelt. Hawèl, hij lag-ie hij in 't woater," herhaalt deze doodgewoon. Joa moar; wa hèt-e gij gedoan as hij in 't woater lag?" dringen de toehoorders aan. Wat da 'k gedoan hè?... Niets!" is 't onverschillig antwoord. "'K ben op de schroage blijve stoan kijken.
Nou lag-ie alleen te kijken naar de rooie stip van z'n sigaar, die nog te branden lag op 't zeepbakkie van de waschtafel, was zij óók alleen, alléén achter de tulle gordijnen van het glazen beschot, alléén in de alkoof, alléén met d'r dichte oogen in den speelgoedwinkel.
Nou ie in z'n bed lag, begon-ie weer te huilen, omdat ze allemaal zoo hartelijk voor 'm waren. Ze hadden koek laten halen bij de koffie en een sigaar met een goud ringetje. Dirk had 'm voorgelezen van Van Maurik om 'm af te leien. Ze wouen maar niet dat-ie in gedachten zat, zulleke goeie, beste mense! Maar nou lag-ie dan toch... "Leg-ie al, Willem?" riep Sien achter 't houten beschot. "Ja-a-a!"
Nou lag-ie weer, nijdig, klaarwakker, niet meer in staat te slapen van moeheid. 't Daglicht begon door de gordijnen te schemeren. Dat was de vierde nacht. 't Zou morgen ook wel zoo zijn, overmorgen ook. 't Was om uit je vel te springen. Je dee net zoo wijs om je te verdrinken as te trouwen. ..."Dollef!"... "Wat is d'r nou weer!" "Zal ik 'm morgen maar laten trekken?" "Mot je zelf weten!"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek