Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
Een frissche wind, van de hooge toppen gedaald of uit de verwijderde bergkloven opgestegen, prikkelt de longen en doet het bloed sneller vloeien.
"Ga 't brandhout zoeken...ik wil je helpen." Basilio verwijderde zich. De onbekende wendde het gelaat naar 't oosten, en prevelde, als bad hij: "Ik sterf voordat ik den dageraad heb zien gloren over mijn vaderland!... Gij... die dien dageraad zult zien...groet hem... en vergeet niet degenen die in den nacht gevallen zijn!"
Het zou eenig licht kunnen geven, dat bij sommige zijner kerken, zoo als te Utrecht, van onheugelijken tijd af, een paard onderhouden is geworden, waarmede de geestelijken hunne ver verwijderde Parochianen bezochten.
Ayrton gaf eerst geen antwoord, en Cyrus Smith speet het dat Pencroff dezen zoo plotseling die vraag had gedaan. Hij was zelfs getroffen toen Ayrton op zachtmoedigen toon antwoordde: "Ik heb ook eenmaal tot die jaguars behoort, mijnheer Pencroff, en ik heb dus geen recht daarover te oordeelen." Langzaam verwijderde hij zich. Pencroff had het begrepen. "Domoor, die ik ben!" riep hij uit.
»Geertrui!" zeide hij zacht »het moet! het moet!" Voorzichtig stond hij op, en maakte de kleine hand behoedzaam los uit de zijne. Zwijgend nam hij afscheid van zijn vrouw. Het hart kan zoo vol zijn, dat er geen woord over de lippen kan. Snel verwijderde hij zich, en hij zat reeds in het zaâl, toen hij door de open deur weer het smeekend geroep hoorde: »Pake, hier blijven!"
Brétignot haalde ten tweede male de schouders op en verwijderde zich in schuinsche richting. Daar ik geen lust gevoelde om achter te blijven, versnelde ik den pas. Ik had mijn metgezellen ingehaald. Maar om hen niet meer te verontrusten, droeg ik mijn jachtroer op den schouder, met de kolf omhoog.
Toen zij geen stok kon vinden, om daarmede de vrucht naar den oever te trekken, herinnerde zij zich plotseling het volgende versje: "Het verwijderde water is bitter, Het nabijgelegen water is zoet; Ga voorbij het verwijderde water, En kom in het water zoo zoet." Dit kleine liedje had het gewenschte gevolg.
"Ik wensch den Heer van Vianen te spreken. Misschien kan ik hem van dienst zijn. Ga hem roepen." De man verwijderde zich en Peer haalde den doek, die hem verraden kon, snel naar binnen. Hij wachtte in de hevigste spanning. Daar hoorde hij weer iemand. Zou het Vianen zijn? "Welnu, wat is er?" werd hem toegeroepen, en een schok voer Peer door de leden. 't Was de stem van Vianen.
Telkens wanneer Marius in- en uitging, zette hij zorgvuldig de tralie van het hek weder terecht, zoodat niets merkbaar was. Gewoonlijk verwijderde hij zich tegen middernacht en keerde tot Courfeyrac terug. Deze zeide tot Bahorel: "Kunt ge het gelooven? Marius komt tegenwoordig te een uur 's morgens te huis." Bahorel antwoordde: "Wat zal ik zeggen! men kan de vromen nooit vertrouwen."
De groote Geest steeds geven veel kruit en veel vleesch aan bleekgezichten die vriendelijk geweest met Tonkawa. Howgh!" Hij nam zijn geweer op schouder, en verwijderde zich. Zijn zoon deed eveneens, en volgde hem het stikdonkere bosch in. "Waar hebben zij hun paarden?" vroeg Old Firehand. "Hooger op, bij ons blokhuis," antwoordde de Missouriër. "Natuurlijk gaan zij die nu eerst halen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek