United States or Åland ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Gij moet niet, gij zult niet!" riep Ivanhoe; "iedere tralie, iedere opening zal weldra een mikpunt voor de boogschutters zijn; een of ander op goed geluk afgeschoten pijl zou " "Welkom zijn," zei Rebekka in zich zelve, terwijl ze met vasten tred een paar trapjes besteeg, die naar het venster leidden, waarvan ze spraken.

In een uur zaagde men met de kleine vijl de dikste tralie door en met het goudstuk kon ik bij den eersten uitdrager de beste mijn kapotjas ruilen voor een burgerjas. U begrijpt wel dat iemand, die menigmaal in onze rotsen jonge arenden uit hun nesten had gehaald, er niet veel in zag uit een raam nog geen dertig voet hoog op straat te komen; maar ik wilde niet ontsnappen.

"Ha-ha!" riep hij lachend. "Daar kom ik juist van pas. Wou je me ontsnappen, m'n jongen? Wacht, ik zal je helpen. Ik ben zoo kwaad nog niet, als je wel denkt." Hij pakte Dik beet en trok zoo hard hij kon, maar de perziken hielden den gevangene tegen. Hij kon er Dik onmogelijk doorkrijgen. "Zoo, baasje, je hebt je daar leelijk vastgewerkt. Die tralie was voor jou niet noodig, merk ik wel.

"Mijnheer Marius, zijt ge hier?" "Ja." "Mijnheer Marius," hernam de stem, "uw vrienden wachten u aan de barricade der straat de la Chanvrerie." Deze stem was hem niet geheel onbekend. Zij geleek de heesche, schorre stem van Eponine. Marius ijlde naar het hek, nam de losse tralie weg, stak zijn hoofd er door, en zag iemand, die hem een jongeling scheen, in de schemering ijlings wegloopen.

De gevangenis was trouwens niet veel meer dan een kelder, en diende alleen, om bedelaars of dronkaards voor ten hoogste één nacht op te sluiten. "Ik zit hier leelijk, ? Hoe laat zou het al wezen?" "'t Is half negen. De klok heeft pas geslagen," zei Piet. "Zeg Dik," zei Jan, "als die tralie er maar niet was, dan kon je best door dit gat kruipen, en naar huis gaan."

"In de gevangenis waart," sprak hij. "Ik ben er geweest. Ik heb een tralie uit het venster gebroken, heb mij van boven laten neerglijden, en nu ben ik hier. Ik ga naar mijn kamer, roep zuster Simplicia. Zij is waarschijnlijk bij de arme vrouw." De oude vrouw gehoorzaamde haastig. Hij beval haar niets, hij was overtuigd, dat zij hem beter zou beveiligen, dan hij zich zelven deed.

"Ja," zei Dik, "maar die tralie is er." Piet van Dril, wiens vader smid was, vatte het ijzer aan, en begon er met kracht aan te trekken. "'t IJzertje zit goed vast, Piet?" vroeg Dik. "Niet erg!" antwoordde deze. "Ik kan het gemakkelijk heen en weer bewegen. De bout is sterk genoeg, maar het kozijn niet. Dat is al tamelijk vermolmd. Heb-je geen mes?"

Die minuten, waarin men eeuwen doorleeft, bezitten steeds dit verhevene en merkwaardige, dat zij, wanneer zij aanwezig zijn, ons hart geheel vervullen. Marius nam de tralie uit het hek en spoedde in den tuin. Cosette was niet op de plaats, waar zij hem gewoonlijk wachtte. Hij ging door het struikgewas naar den hoek bij de stoep. Daar wacht zij mij, zeide hij. Cosette was er niet.

Zij zette zich op het voetstuk van het hek, bezijden de tralie, als om ze te bewaken. 't Was ter plaatse waar het hek tegen den naastgelegen muur uitkwam, een donkere hoek waar Eponine geheel onzichtbaar was. Zij bleef er langer dan een uur zonder zich te verroeren of gerucht te maken, geheel in haar gedachten verdiept.

Zij zag hem de tralie van het hek uitnemen en weder inzetten en den tuin binnensluipen. "Zie," zeide zij, "hij gaat het huis binnen!" Zij naderde het hek, bevoelde de tralies de een na de andere, en vond spoedig die, welke Marius den toegang bezorgd had. Halfluid en met treurige stem prevelde zij: "Dat niet, Lizette!"