United States or Albania ? Vote for the TOP Country of the Week !
De kornel begon hard te schreeuwen van angst; maar de Tonkawa-hoofdman stoorde zich niet aan zijn geschreeuw, vatte hem bij zijn voorhoofds-haar en sneed met vlugge en vaste hand zijn beide oorvleugels af, die hij in de rivier smeet. "Ziezoo!" zei hij. "Tonkawa zich nu gewroken; dus nu wegrijden." "Nu?" vroeg Old Firehand.
Kornel heeft zich met zijn twintig helden schuilgehouden; maar Tonkawa heeft zich aan groot gevaar blootgesteld, om meisje en passagiers te redden. Kornel spoedig nog meer van Tonkawa hooren!" Het geredde meisje werd naar de kajuit gedragen. Nu strekte de stuurman, die het beste uitzicht had, zijn hand uit naar bakboord, en riep: "Kijkt den panter eens! En het vlot!"
Des middags van den volgenden dag hadden de twee Tonkawa rondzwervende Choktow-krijgslieden ontmoet, van wie zij twee paarden gekocht hadden. Door de bij de paarden-negotie gebruikelijke formaliteiten hadden zij echter zooveel oponthoud gehad, dat de tramps hun een geheele dagreis vooruitgekomen waren.
"Hebt gij paarden bij u?" vroeg de oude Blenter. "En dat in den nacht hier in het bosch? En daarbij hebt gij ons gezocht, en gevonden ook! Ik moet zeggen, dat is een meesterstuk van u! "Tonkawa heeft oogen en ooren. Hij weet, dat rafters altijd wonen aan het water, aan de rivier. Gij zeer luid praten en groot vuur branden, dat wij zien zeer ver en ruiken nog verder.
Hij werd met een daverend gejubel begroet, maar stapte fier langs de menigte weg zonder een woord te zeggen. Doch toen hij aan de plek kwam, waar de kornel stond, die óók alles had aangezien, bleef hij vlak voor hem stilstaan, en zei zoo luid dat iedereen het hooren kon: "Zeg eens, is Tonkawa wel zoo erg bang voor een kleine kat?
De beide Tonkawa verwelkomde hij met bijzondere onderscheiding, terwijl hij tegen hen zeide: "Mijn roode broeders hebben in het vervolgen van de tramps een meesterstuk geleverd, waardoor het mij zeer gemakkelijk is gemaakt, te doen wat ik gedaan heb. Ook wij hebben van Indianen paarden gekocht, om u zoo mogelijk in te halen, eer gij met de tramps te doen kreegt."
"Wij komen, om rafters waarschuwen." "Waar voor? Is er dan gevaar voor ons?" "Groot gevaar." "Welk gevaar dan? Spreek!" "Tonkawa eerst eten en paarden halen, dan spreken." Hij gaf zijn zoon een wenk, waarop die zich verwijderde, en nam toen een stuk vleesch uit den ketel, waarop hij dat begon op te peuzelen zoo dood op zijn gemak, alsof hij zich thuis bevond in zijn veiligen wigwam.
"Wilt gij niet met mij rijden, niet althans nog dezen nacht bij ons blijven?" "Tonkawa het zijn volkomen onverschillig, of dag of nacht. Zijn oogen goed maar zijn tijd zeer kort. Hij heeft verloren vele dagen, om te vervolgen kornel; nu hij doorrijden dag en nacht, om zijn wigwam te bereiken. Hij vriend van blanke mannen; hij groot vriend en broeder van Old Firehand.
"Dan ik terugtreden, maar niet geheel en al. Hij aan mij geven bloed, en aan u geven leven. Tonkawa hem niet mogen kwijtschelden straf; ik hem dus afsnijden ooren. Gij goedvinden?" "Hem! En als ik dat nu eens niet goedvind?" "Dan Tonkawa hem doodschieten terstond." "Nu, snijd hem dan zijn ooren maar af!
De twee Tonkawa vervolgen zijn spoor als een paar bloedhonden, en zoodra de dag aan den hemel komt volgen wij hen achterna, namelijk ik, Tom, Droll en zijn jongen Fred. Is het niet zoo, messieurs?" "Ja," antwoordde Tom eenvoudig en ernstig. "O ja," gaf ook Droll ten bescheid. "De kornel moet in onze handen vallen, ook reeds om andere redenen.
Woord Van De Dag