Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
"Hebt gij paarden bij u?" vroeg de oude Blenter. "En dat in den nacht hier in het bosch? En daarbij hebt gij ons gezocht, en gevonden ook! Ik moet zeggen, dat is een meesterstuk van u! "Tonkawa heeft oogen en ooren. Hij weet, dat rafters altijd wonen aan het water, aan de rivier. Gij zeer luid praten en groot vuur branden, dat wij zien zeer ver en ruiken nog verder.
Dus, de kornel wil nu naar Osage-nook; welnu, dan zullen wij hem achternarijden, niet waar, master Blenter?" "Ja," knikte de oude. "Maar het is wel jammer, dat wij niet bij sir Firehand kunnen blijven." "Wel," hernam de jager, "ik zie volstrekt niet in, waarom wij van elkander af zouden moeten gaan.
"Zou dat werkelijk zoo zijn, sir?" vroeg Blenter verlegen. "Vraag het aan hem zelf! Hij ligt daar immers." Blenter gaf den nu stevig geboeiden tramp een schop en dwong hem door bedreigingen, om te antwoorden op zijn vragen. Zoodoende vernam hij, dat alles precies zoo gebeurd was als Old Firehand vermoed had.
Daar had eerst de lord plaats genomen en Humply-Bill en den Gunstick-Uncle tot zich gewenkt; vervolgens waren Tante Droll met Fred Engel en Zwarte Tom bij hen komen zitten, en eindelijk ook Blenter, de oude Missouriër. Nu ging het aan het eten en drinken, dat het een lust was om te zien.
Gij, Blenter! gaat als wegwijzer vooruit, met twee anderen bij u; en wij volgen u met de paarden en gevangenen. Wij zullen, om ten minste iets te kunnen zien, brandende stukken hout hier uit het vuur meenemen." De scherpzinnige jager had zich ook ditmaal niet vergist in zijn oordeel over den kornel. Deze had zich, zoodra hij in het bosch was, verscholen achter een boom.
De zijnen volgden hem, nadat zij allen, een voor een, vriendelijk gegroet hadden. "En de kerel is toch een schobberd!" zei de oude Blenter. "Als de verf niet een vinger dik op zijn bakkes lag, zou men de valschheid er uit hebben kunnen proeven. Een kogel door zijn kop was het beste geweest!"
De tramps, hun dooden en zwaar gekwetsten in den steek latende, stormden op de Indianen in, die zich haastten voor hen den doortocht te openen, en achter hen een zegevierend geschreeuw aanhieven. "Daar rukken zij uit!" lachte de oude Blenter. "Die komen niet terug. Weet gij wie dat was, die het bevel tot de vlucht gaf?" "Natuurlijk," antwoordde Zwarte Tom. "De stem kent men eens voor al.
"Zet dat maar gerust uit uw hoofd! Er zijn er, die vrij wat meer recht op hem hebben dan gij. Denk maar eens aan de rekening, die ik met hem te vereffenen heb." "En ik!" riep de opzichter. "En wij andere rafters ook!" klonk het van verscheiden zijden. "Maakt u maar niet warm; want wij hebben hem nog niet!" antwoordde Droll. "Wij hebben hem!" beweerde Blenter.
Dat is meer geluk dan wijsheid. Ja, ik ben Old Firehand. Ik heb nog drie mannen bij mij, en wij hebben paarden ook. Wat hebt gij hier uit te voeren? De tramps zijn dicht in de nabijheid; neem u dus in acht!" "Ik gezien hen. Zij gevangen nemen ouden Missouriër Blenter. Willen doodmaken hem. Ik loopen naar rafters om hulp, toen Old Firehand mij vasthouden." "Willen zij een rafter doodmaken?
"Dat zou gemakkelijk geweest zijn, als ik in mijn sprong niet zoo onaangenaam gecaramboleerd had met dien anderen ellendigen tramp." "Weergaasch jammer, dat juist de ergste spitsboef ons ontsnapt is." "Nu, oude Blenter! ik geloof niet dat gij de man zijt, die het recht heeft om het hardst daarover te klagen." "Hoe zoo dat?" "Wel omdat het eigenlijk gezegd uw schuld is."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek