Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Duidt het mij niet euvel Liesje " "Is mijne bruid, Hendrik " "Ik weet het, en heb mij verblijd, toen ik u beiden zag, zooals ik nooit geloofd had, mij ooit weer te zullen verheugen ach, mijnheer, houdt uwe bruid in eere, en laat haar niet uit uwe oogen gaan! Men kan angstig worden voor zulk een jong wezen, hier boven in het slot; vergeef mij, heer baron!
"Dan kome ons bloed over uw hoofd, meneer Rustig," hernam de man, die het eerst gesproken had. "Als we toch moeten sterven, dan maar liever spoedig; wilt gij ons niet opnemen, de haaien wel. Wat dunkt je, jongens? Laten we allen te tegelijk in zee loopen. Vaarwel, meneer Rustig, vergeef ons als we dood zijn; 't was enkel die dolleman van een Johnson, die ons bepraat heeft.
Hij hield de beeltenis omhoog, om het beter te zien, en had het nog in de hand, toen de heer Erving binnentrad. Op het gelaat van den statigen man lag eene uitdrukking, die men er anders niet op vond, van zorg en spanning; hij had zeker dien nacht weinig geslapen. "Vergeef mij, dat ik u liet wachten!" begon hij het gesprek en reikte den jonkman zijn hand.
De Moor gaf geen teeken van schrik, maar draaide bedaard het hoofd om. Ga slapen, mijn jongen! zeide de kapitein, ten minste als ge kunt. Ik kan 't niet en zal dus blijven waken. Zoodra ik lust heb om te gaan slapen, zal ik Mohammed wekken. De Moor weifelde. Vergeef mij, heer! zeide hij, maar er wonen hier dichtbij Arabieren; ze zouden wel eens kunnen pogen te stelen.
Ik heb schuld, ik kan niet zeggen, hoe diep schuldig ik mij gevoel, maar Dolly! vergeef mij!" Zij zette zich neder. Hij hoorde haar zware, benauwde ademhaling en werd door onuitsprekelijk medelijden met haar bewogen. Zij beproefde eenige malen te spreken, maar kon niet. Hij wachtte.
Dit besliste de zaak natuurlijk; de berouwvolle kus was beter dan een zee van woorden, en in een oogenblik had John haar op zijn knie, terwijl hij teeder zei: "Het was ook onhebbelijk van me, om over die ongelukkige geleipotjes te lachen; vergeef mij, lieveling, ik zal het nooit weer doen."
Baron Frits liet den opgeheven arm zinken. "Weg met u!" en hij wees haar de deur; "gij moogt wel het allerminste de rust hier in het klaaghuis storen; ik zal u vinden." Zij stond op. "Erbarming, heer!" smeekte zij, "vergeef mij; ik ben een dom, ijdel ding, maar slecht ben ik niet och! mijnheer de baron, ik zou gaarne willen sterven, als ik Lisette weder in het leven kon terugroepen."
En weer schrijft Fancy hem: ze is een meisje, maar ze wil de zijne zijn... geheel-en-al, ze zal hem aanhangen en hem doen overwinnen. "Maar vergeef mij intusschen, dat ik maar een meisje ben, en leer mij een en ander, als het waar is tenminste dat ge meer weet dan ik. Ik weet zeer weinig, en dit is natuurlijk... door al die beddelakens. Is het waar dat kousenweven is uitgevonden door de liefde?
Waardoor? waardoor dan?" "Ik heb bemerkt, hoe gij ons aanzaagt, toen wij ons daar aan tafel met elkander onderhielden...." "Nu ja! Ja!" zeide Lewin geheel verschrikt. Zij vertelde hem alles, wat zij daar gesproken hadden. Lewin hoorde zwijgend toe, toen zag hij onderzoekend in haar bleek, bedeesd gelaat en greep zich plotseling naar het hoofd. "Kitty, vergeef mij! Ik heb u gekweld, mijn lieveling!
Je kan zijn beul niet worden, zonder hemel en aarde schande aan te doen. Mijn dood vergeef ik je, maar die van het kind zal rechtvaardiging eischen!" Don Anastasio stiet zijn dolk in haar rechterzijde. Zij viel dadelijk neer. Hij dacht, dat ze dood was, ging het huis uit en verdween uit Antequerre.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek