Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 mei 2025
Op dat oogenblik naderde Fix den heer Fogg en zag hem strak aan. "Hebt gij waarlijk zooveel haast, mijnheer?" vroeg hij. "Waarlijk," antwoordde Fogg. "Vergeef me dat ik er op aandring. Gij hebt er veel belang bij om den 11den vóór negen uur 's avonds te New-York te zijn om van daar met de mailboot naar Liverpool te vertrekken!" "Een groot belang."
Vergeef mij, Eerwaarde Heer! zei de toegesprokene, zoo ik 't van mijn kant mij niet herinner.... Dat kunt gij ook niet, werd hem geantwoord; ik was op dat oogenblik onzigtbaar voor menschelijk oog.
Toe, vrouw! laat ons alles vergeten, en zie toch zoo zuur niet meer. Haal al gauw eene goede flesch uit den kelder, van het patersvaatje! En gij, mijne lieve Trees," sprak hij, zijne dochter bij de hand vattende, "vergeef mij ook, mijn kind, dat ik zoo boos ben geweest. Kom hier, Frans, mijn zoon!" Hij legde de hand zijner dochter in die van Frans en riep: "Vivat Striata Formosissima!
Vergeef mij, dat ik, uw jongere, u in de rede val. Maar laat ons den naam van den Keizer niet noemen! Bijgelooviger misschien ben ik, dan gij denkt. Als onze vriend in het Palatium verschijnen moet, vrees ik altijd....
Of is het geen beleediging te gelooven, dat ik bang zou zijn voor de wraak van een verloopen zaakwaarnemer? Maar ik vergeef het je toch, omdat het zoo'n mooi bewijs is van je groote liefde voor mij. Het moet nu eenmaal zoo zijn, als het er op aankomt, heb ik zoowel moed als kracht. Je zult zien, ik ben de man die alles op zich durft te nemen. Wat meen je daarmee? HELMER. Alles, zeg ik je....
Geheel anders dan voor weinige oogenblikken stond het gelaat van den armen zoogbroeder; 't was alsof hem de tranen in de oogen kwamen; althans, zijn helderbruine kijkers zagen er uit als de dagen vóór Kerstmis; en de reeds uitgestrekte hand schielijk terugtrekkende, stamelde hij verslagen: "Och vergeef mij!.... maar zie.... ik was zoo verheugd; ik had zoo ontèlbare malen aan u gedacht, en telkens wanneer ik moeder bezocht, met haar van u gesproken.... en waar u toch gebleven zoudt zijn, want op de drie brieven die ze naar Land-heil zond, kwam in 't geheel geen antwoord.
Vergeef mij, dat ik zulke pedante vragen opwerp, maar ik, die niets ben, noch liberaal, noch konservatief, en in dat opzigt varen wij in hetzelfde schuitje, niet waar? ik beweer dat al wie voor iets ijvert, met iets dweept, aan iets gelooft zoo als de menschen zeggen, liberaal is. De ernstige behoudsman is positivist, dunkt mij en neemt de menschen en de dingen gelijk zij zijn.
"Vergeef me, Majesteit," sprak Li, "dat ik Uw geduld nog eenigen tijd op de proef stel. Ik kan me immers vergissen, en zou niet graag willen, dat ik U zoowel als mezelf met een ijdele hoop gevleid had. Vergun me dus, dat ik U niets mededeel, eer ik met volkomen zekerheid kan oordeelen." "Ik waardeer en begrijp uw voorzichtigheid, mr.
Zij naderde de peinzende Jonker, en sprak met een glimlach door haar tranen: "Vergeef mij, Mijnheer Adolf, bedroef u niet. Denk niet dat ik op u gestoord ben omdat gij mij te veel heil hebt voorspeld. Ik ken de vurige wensen, die gij voor het geluk ener arme Jonkvrouw vormt. Geloof, o Adolf, dat mijn hart niet koud blijft bij uw edelmoedige opoffering."
Toen hij zijn blikken van des Fondettes naar Flavie had gewend, boog hij voor de laatste en fluisterde alleen: "Mevrouw, vergeef mij, gij zijt vrij". Hij keerde haar den rug toe en ging. 't Was of er iets in hem was gebroken; alleen de spieren van het zenuwstelsel werkten nog. In zijn cabinet teruggekeerd, liep hij rechtstreeks op een lade toe, waarin hij een revolver verborgen hield.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek