Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
Hoe men u ook bedwelmd heeft en verblind, dat zult ge toch wel inzien, meen ik? Ge zijt.... Kom, Simon, ik vergeef u die uitzinnige woorden. Ik dank u waarlijk voor uwe genade. Ik heb aan Doening beloofd dat ik mijne handen naar Sörge niet zou uitsteken. 't Is waar: hij is de echtgenoot van Francine.
"Vergeef mij niet slechts schijnbaar, maar inderdaad, dat gij mij aangetroffen hebt in zulk een slecht gezelschap, en vergun mij, morgenochtend vroeg mijn doodgeschoten broeder te begraven, dan zal die ten minste niet in het water overgaan tot ontbinding en verslonden worden door de visschen." "Die twee verzoeken beschouw ik als een bewijs, dat ik mij niet in u vergist heb. Ze zijn u toegestaan.
Weg is de stilte, weg de heilige verborgenheid, weg de verheven wijding der kuische schoonheid. Daarin ligt voor mijn gevoel maar ik ben op dat punt, als op vele anderen, schromelijk ouderwetsch; iets zoo onkiesch, iets zoo onuitsprekelijk ploertigs vergeef het woord dat dergelijk bedrijf mij bijna eene misdaad wordt.
Mijn geestdrift scheen haar aangenaam te verrassen en droogde haar tranen. "Mijnheer," zei ze, "vergeef mij de verdenking, waartoe ik werd gebracht door den toestand, waarin ik mij bevind. Edele onbekende, vergeef Séraphine hare dwaling! Ik weiger uw hulp niet, al vraag ik u niet om den dood van don Fernand.
"Vergeef mij, mijnheer," hernam ik, "maar dat is slechts die vrijheid, welke elke gevangene heeft om in zijne gevangenis rond te loopen; dat is voor ons niet genoeg." "Gij zult u daarmede toch tevreden moeten stellen.". "Wat? moeten wij dan het denkbeeld laten varen om ooit ons vaderland, onze vrienden en bloedverwanten terug te zien?"
"Om Gods wil, bedaar!" roept Van Aartheim, terwijl hij smeekend de armen naar hem uitstrekt. "Gij kent mij beter, Lurgrave! ik wil u helpen, kon ik u maar helpen ik wil uw lijden verzachten. O, indien het u troost geeft, zie, ik vergeef u alles, ik vergeet alles. Ongelukkige, ik wil uw vriend zijn..."
In haar tegenwoordigheid kan hij niet langer zich bedwingen. Het verloren geluk wordt wakker in hem. Nu hij voor 't eerst en 't laatst zijn liefde heeft kunnen uiten, keert hij zich af van het meisje en wil vertrekken. Zij knielt voor haar vader, die verrast en begrijpend toezag, neer en smeekt: "O, Vader, vergeef mij! Weerhoud hem of ik sterf!
»Vergeef mij," zeide de intendant, »indien ik u hier in de rede val. Wij kennen die verordening zeer goed, doch men wil hier een uitzondering maken.
Ben je nu van mij, geheel en al van mij? vroeg hij, terwijl zij aan zijn borst lag, moê geweend, en haar armen zijn hals omketenden. Ja, vergeef je me? vroeg zij fluisterend. O, als je wist wat ik zelf er onder geleden heb. Want ik hield al zooveel van je, dienzelfden morgen toen.... Willen we daar nooit meer over praten, nooit meer? Nooit meer! herhaalde zij. Goed!
"Vergeef mij, mijnheer, ik wilde zeggen, dat uw engagement met jufvrouw Visscher het voor u eene onverschillige zaak doet zijn, te weten of niet te weten, wie dokter Ruardi is." "Ik bid u, Sarah, laat ons over iets anders spreken. Dokter Ruardi heeft met mijn engagement niets te maken." Sarah deed alsof zij wilde vertrekken; André alsof hij gaarne alleen wilde zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek