Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 mei 2025
Ik betuigde hem mijn verlangen om dat handschrift te lezen: hij voldeed aan mijn wensen, en ik moest hem, na de lezing, toestemmen, dat hij de waarheid gesproken had. Ik verzocht hem afschrift er van te mogen nemen.
"Voor het oogenblik niet: ik heb reeds te veel van u gevorderd; wellicht meer dan gij zult kunnen volhouden;... doch het zij zooals het wil!... alleen dit nog!... mocht mij het lot eens treffen, dat mijn vijanden mij toewenschen, ontferm u dan over mijn ongelukkige dochter: wees dan haar voorspraak.... Zorg dan, dat zij in staat gesteld worde, zich een wijkplaats volgens haar wensen te kiezen."
De voorzichtigheid deed hem om de overgaaf der stad wensen; want hij kende de onversaagdheid der Bruggelingen, en was derhalve zeer blijde wanneer de komst van Deconinck zijn wens vervulde; maar de voorwaarden, die men hem aanbood, behaagden hem geenszins.
Deconinck en Breydel stonden met ontdekt hoofd op een kleine afstand van het legerbed, en deelden in de algemene troost. Machteld aanzag hen met diepe dankbaarheid voor hun liefde; zij trok het hoofd haars vaders nogmaals tegen haar borst en vroeg met stille stem: "Wilt gij mij iets beloven, mijn welbeminde vader?" "Alles, mijn kind: uw wensen zullen mij verblijden."
Zij naderde de peinzende Jonker, en sprak met een glimlach door haar tranen: "Vergeef mij, Mijnheer Adolf, bedroef u niet. Denk niet dat ik op u gestoord ben omdat gij mij te veel heil hebt voorspeld. Ik ken de vurige wensen, die gij voor het geluk ener arme Jonkvrouw vormt. Geloof, o Adolf, dat mijn hart niet koud blijft bij uw edelmoedige opoffering."
Lang dweept de jonge Lancelot in stilte met de koningin, hij kan niet, gelijk de levendige Zuid-Fransen, zijn gevoelens in een sierlike hulde uiten, hij valt bijna in zwijm wanneer zij hem haar hand geeft, en zij is het die de eerste fijne en diskrete toenadering moet doen, allerliefst is b.v. de boodschap die zij hem zendt, wanneer hij een verre tocht gaat ondernemen, dat hij zich voor onwaardige liefde moet wachten, want »hoe hoger een ridder zijn wensen stelt, des te meer stijgt hij zelf in waarde."
De Kerken onthouden zich hier van een beoordeling van het antisemitisme, dat zij overigens vanuit Christelijke beweegredenen principieel afwijzen. Ook wensen zij nu niet een debat te openen over de politieke maatregelen tegen de Joden in bel algemeen.
"Mijne heren," riep Robert d'Artois, "dit is een schone gelegenheid: wij konden niet beter wensen, al de Vlamingen zijn bij Kortrijk te saamgelopen. Wij gaan erop aanvallen, en zo straffe mij God, indien er veel ontvlieden: de voeten onzer paarden zullen over dit slechte volk recht doen. Gij, bode, blijft in het leger, morgen zult gij met ons te Kortrijk zijn. Nu nog een teug voor de laatsten.
Ik ben overtuigd dat velen, die Potgieter ondersteunen, dit doen, omdat zij aan hem verwant of van hem enigermate afhankelik zijn, doch in hun hart wensen jou aan het hoofd te zien." »Er zijn vele achtenswaardige en kloeke mannen onder ons, die met evenveel en meer recht misschien dan ik, verwachten kunnen het opperbevel te worden aangeboden.
Deze wreede straf, waarmee de onwetende, bijgeloovige zeelieden, die gemakkelijk waren om te koopen, om een getuigenis af te leggen naar den wensen van Columbus' vijanden, bedreigd werden, doet zien, hoe bitter hij gestemd was door de telkens tegen hem gesmeede samenzweringen, tegen hem, die men een verwaanden vreemdeling, een "zoon van niemand" noemde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek