Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
Als ik mij die reis voor den geest haal, dan kan ik nu nog niet begrijpen, hoe wij het er heelhuids hebben afgebracht, want hoe luchtig wij er somtijds over dachten, zaten we toch somwijlen verduiveld in den brand en meer dan eens heb ik tot mijzelven gezegd: George, George, hier kom je niet levend van daan!
"Dat is verduiveld aardig! wat is dat fijn! daar zit wat in! nu, die kan menigeen in zijn zak steken!" en honderd andere loftuitingen meer begroetten dit epigram, waarin ieder overtuigd was, dat een bijtende satyre lag opgesloten; ofschoon geen van allen natuurlijk wist waar, maar elk hield zich, of hij die begreep.
"Verduiveld," zei ik bij mij zelf, "toen Laura mij vertelde, dat een tooneelspeler en een markies overdag elkaars gelijken zijn, had zij er ook aan toe kunnen voegen, dat zij het 's nachts nog meer zijn, daar zij met elkaar den nacht doorbrengen en samen drinken." Arsenia en Florimonde waren natuurlijk zeer opgewekt.
Men moet hem niet gelooven. Hij is een bluffer. Ik vind het zeer goed, Marius, dat een jongeling als gij verliefd is. Het behoort tot uw leeftijd. Ik heb liever dat ge verliefd dan een Jakobijn zijt. Ik heb liever, dat ge op een meisje, op twintig meisjes verliefd zijt, dan op mijnheer de Robespierre. Verduiveld, mooie meisjes zijn mooie meisjes, daartegen is niets te zeggen.
"Dat zou verduiveld gek wezen!" hernam mijn oom Herse, en keek de Franschen langs de rij aan, doch toen hij zag, dat zij geen acht op hem sloegen, zeide hij: "gij zijt een oude bloodaard, baas Voss, die kerels verstaan geen platduitsch. Alzoo: ik hang hem op, en ruk links op, naar 't Hannoversche en val hem zelf, den Korsikaan... nu! jelui weet het, wien 'k meen,... in den rug.
»O, wat dat betreft," zeide de eerste officier, »als ik geweten had, dat gij het waart, zou ik u stil hebben laten gaan; ik dacht, dat het een gewone deserteur was en daarom liet ik er door de mariniers op schieten." »De deserteurs zullen u wel zeer verplicht zijn," dacht ik. »Vondt gij het niet verduiveld koud?" vervolgde hij op vroolijken toon, door mijn antwoord daartoe aangemoedigd.
Ik denk dat hij er de besten zal uitpikken, en dat hij met die keurbende eensklaps verdwijnen zal." "Verduiveld! Zouden al die anderen om den tuin geleid worden?" "Hoe zoo om den tuin geleid?" "Wel, als de kornel met de weinigen, die hij bij zich behouden wil, morgen verdwijnt?" "Dat zou volstrekt geen kwaad kunnen. Ik zou er zelfs blij om zijn." "Zoo!
Zelfs bij den bootsmansmaat, de baksmeester en al de matrozen vond dat voorbeeld navolging. Meneer Smallsole kwam vooruit. "Verduiveld, meneer Biggs, wat scheelt er toch aan? Kunnen jullie niet wat beter aanpakken?" "We doen ons best al, meneer," antwoordde de bootsman, "maar die nietsdoeners op den bak staan ons in den weg."
Ik heb geen trek, om tot op den jongsten dag hier op de brug te blijven plakken." Hij trok zijn bowie-mes, en richtte het op de maagstreek van den machinist. "Verduiveld, gij schijnt een lastige kitteloorige tante te zijn," riep deze uit. "Maar juist nu gij uw mes trekt moet ik u niet voor een bondgenoot, maar voor een tramp houden. Kunt gij mij bewijzen wie gij zijt?"
Begrepen Bodé Volckers?" en hij kijkt hem met inhalige blikken aan. "Hoeveel verlangt gij?" smeekt de koopman. "Een slomp; maar daar zullen wij later wel eens over spreken," hikt Chester. "Teeken dit charter maak eerst, dat het schip kan wegkomen, dan zullen wij een paar flesschen samen drinken en ik zal een verduiveld grooten wissel op u trekken."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek