Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
"Ik weet al zoo tamelijk wel waarheen," antwoordde de senator en begon zijne laarzen aan te trekken; maar toen zijn eene been half in de laars was, bleef hij met beide handen om zijne knie geslagen peinzend zitten. "Het is eene verduiveld leelijke, lastige historie; dat is maar zoo," zeide hij eindelijk en begon weder aan de laars te trekken.
"Een verduiveld slecht ontbijt gehad! een half uur op de freule gewacht, de eieren te hard, de biefstuk als leer, Zijne Excellentie uit zijn humeur, en dat alles omdat de freule goedvindt op een ongelegen tijd uit te rijden, ridder te voet thuis te komen en den held van dat mooie avontuur in triomf mee te brengen in de vesting," bromde de kapitein op half knorrigen, half schertsenden toon, terwijl hij ons achterna liep.
Aan de eene zijde lagen de lijken der gedooden, aan de andere zijde de stevig gebonden gekwetste en gevangengenomen tramps, onder laatstgenoemden ook de roodharige kornel. "Verduiveld!" riep de eerstaangekomene tegen den ouden Missouriër. "Wij dachten u in levensgevaar, en gij zit daar zoo lekker als in Abraham's schoot."
Juist toen Gavroche een sergeant, die bij een straatpaal lag, van zijne patronen bevrijdde, trof een geweerkogel het lijk. "Verduiveld!" zei Gavroche. "Nu gaat men mijn dooden dooden." Een tweede geweerkogel deed vonken uit de straatsteenen naast hem springen. Een derde wierp zijn mand om. Gavroche zag op en ontdekte dat het van de nationale garden der voorstad kwam.
"Verduiveld!" zeide Pulver, zich een traan uit het oog wisschende, "ik zit liever een heelen nacht bij slecht weer in de bramzaling, dan dat ik zoo iets bijwoon."
Wij moeten zien te ontdekken, op welken tak tegen middernacht de schaduw van de maan valt, en onder dien tak graven." "Vervloekt! dus hebben wij monnikenwerk gedaan. Nu zullen wij van nacht terugkomen. 't Is een verduiveld lange weg. Kun jij de deur uitkomen?" "Ik denk het wel. Wij moeten het van nacht doen ook, want als iemand deze gaten ziet, zal hij het dadelijk begrijpen en zelf gaan zoeken."
Michel Ardan stond op en bekeek de schitterende maanschijf. »Verduiveld!" riep hij uit. »Wat moet het daar heet zijn!" »En reken dan nog eens er bij," liet Nicholl volgen, »dat de dag daar 360 uren duurt." »Daartegenover staat," sprak Barbicane, »een nacht van gelijken duur, en daar de warmte door terugkaatsing wordt teruggegeven, moet de temperatuur gelijkstaan met die der hemelruimte.
Thénardier schreef onder de rekening: "Op rekening ontvangen driehonderd francs." De heer Madeleine zond dadelijk opnieuw driehonderd francs en schreef: Haast u Cosette te zenden. "Verduiveld!" zei Thénardier; "wij zullen het kind niet laten gaan." Intusschen beterde Fantine niet. Zij was altijd in de ziekenzaal.
"Ik denk voor het naast, dat eenigen der onzen opgestaan zijn." "Neen, dat kan het niet wezen. Er moeten zeer, zeer veel menschen op de been zijn naar het gescharrel met de voeten te oordeelen, op zijn minst wel een paar honderd...." Plotseling zweeg hij, want nu werden de overrompelden wakker, en hoorde men hun stemmen. "Verduiveld, er wordt gevochten!" vervolgde Hobble-Frank.
Kan ik wel ooit een nieuwen rok aantrekken zonder er den eersten keer direkt een vetvlek aan te maken, of mij aan een slecht ingeslagen spijker er verduiveld een gat in te trekken? Kan ik wel ooit een hofraad of een dame groeten zonder mijn hoed ver van mij af te slingeren of wel uit te slieren op den gladden grond en onhandig te blijven liggen spartelen?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek