Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
Maar juist toen onze vriend haar in verrukking de hand wilde kussen, kwam er een voetzoeker, door een jong en dartel Maintzenaartje afgestoken, tusschen zijn mond en haar hand, en Pols riep uit: "Dat is verduiveld onaangenaam!" en het meisje: "Foei! is dat schrikken!"
Ik denk dat ik mij daar wel wat beklemd zal voelen, na al wat er gezegd en gedaan is; maar verduiveld, ik kan het niet helpen." "Uw hart is beter dan uw hoofd in dit geval, John!" zeide zijne vrouw, haar handje op zijne hand leggende. "Had ik u ooit kunnen liefhebben, als ik u niet beter gekend had dan gij u zelven kent!"
"De vraag is, of hij ons wel tot de gehate blanken zal mederekenen. De twee Beren zijn misschien jegens de blanken vriendschappelijk gezind." "De twee Beren?" vroeg Old Firehand. "Heetten zij zoo?" "Natuurlijk: de Groote Beer en de Jonge Beer." "Verduiveld ja. Hoe is het mogelijk, dat ik zoo ver nog niet gedacht heb.
FLINK. Nu, en ik verlang meer voor de briefbestelling te ontvangen en heb geen vrede met uw bestel. PROTEUS. Hoe zoo, kerel, geen vrede met mijn bestel? FLINK. Neen, heer, want ik bestelde den brief goed, en uw bestel zegt neen en telt mij niets toe voor mijn moeite. PROTEUS. Verduiveld, gij zijt bij de hand! FLINK. En toch kan mijn vlugge hand uw trage beurs niet machtig worden.
Wèl ik ben er verduiveld trotsch op, maar ik had toch eigenlijk nog veel liever dat je rondom dik in de vrinden zat!.... En ik geloof ook eigenlijk-gezegd niet, dat je je daarover zoo te beklagen hebt.... Ik geloof om je de waarheid te zeggen, dat je wel een beetje erg ondankbaar bent, zoo nu en dan, hè?.... Nou ja! ik weet wel wat je zeggen wilt!...."
Er klonk zooveel melancholieke teleurstelling door in dat "Verduiveld!", dat de man met de boeken er door getroffen werd. Hij schoof den wal van boeken, die zich tusschen hem en Schaunard verhief, op zij en zeide, terwijl hij den schotel tusschen hen in zette, op den zachtsten toon, dien hij in zijn stem leggen kon: "Zou ik het genoegen mogen hebben dit gerecht met u te deelen?"
Hij zei dat met een hoonenden glimlach; maar zijn lippen beefden, en men kon duidelijk aan hem zien, dat hij niet zoo op zijn gemak was, als hij moeite deed om te schijnen. "Maar het zal precies zoo geraden zijn, als bij de dressuur," antwoordde de jager, "Dat uw paarden aan de Utah's toebehoord hebben, blijkt ook...... verduiveld, wat is dat?"
"O, kerel!" zei Edward met extase, "nee, zie je, ik vind 'r een verduiveld leuke meid, en ik vind 'r mooi ook,.... jij niet!" "Jawèl," zei Bernard.
Reinier wilde juist zijn glas aan de lippen brengen, toen Ros, die Stargardts oppasser geworden was, aankwam en zich, salueerend, tot den gastheer richtte met de boodschap: »Commandant, de ritmeester wou u graag even spreken." »Verduiveld!..." riep Reinier, niet in staat een opwelling van drift te bedwingen. »'t Is goed!" zei hij tegen den huzaar, die daarop rechtsom-keert maakte en aftrok.
'k Dacht tot heden, dat alleen de menschen met die kwaal bevoorrecht waren. 't Is meloe majalis, riep de luitenant; dat zijn met de cicindela campestris twee insecten, die wij ook bij ons in Holland hebben. Verduiveld, zeide de kapitein, gij doet sterk in Latijn, maar ik maak aanspraak op eene verklaring van die namen, heer luitenant! Met genoegen, antwoordde deze.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek