Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
"Voor den duivel, Haley, hoe komt gij hier?" was het beleefde antwoord. De katachtige man, die den naam van Marks droeg, hield dadelijk op met slurpen, stak zijn hoofd vooruit, en keek onzen nieuwen bekende vragend aan. "Zeg eens, Tom," hervatte Haley, "het is gelukkig dat ik u zie. Ik zit verduiveld in de klem en gij moet er mij eens uit helpen." "Hm!
Maeceen. Ik zei immers direct, goed van teekening, ik ga nog een beetje terug. Blikslagers! nu vat ik hem op eens. Daar heb ik hem gepakt kolossaal wat een effect! Vriend. Waarachtig Maeceen, ik stond er te dicht bij; nu is 't ook niet zoo groen, 't is puur natuur, wat een licht hé! verduiveld dat zonnetje tusschen die boomen is kranig. Maeceen.
Als je boekhouder bent is het verduiveld moeilijk iets van je persoon te leggen in de wijze waarop je de posten boekt, dat is zoo, en toch is mij dikwijls opgevallen bij de verschillende boekhouders, die ik gekend heb, dat daarin groote individueele verschillen zijn waar te nemen.
"O 't is gemakkelijk aanmerkingen op een schallebijter te maken, die je niet toebehoort. Ik ben er mede tevreden; hij is groot genoeg voor mij." "O, er zijn schallebijters genoeg. Ik kan er wel duizend krijgen, als ik wil." "Wel, waarom vang je ze dan niet? Omdat je verduiveld goed weet, dat je niet kunt. Dit is een bijzonder vroege schallebijter: het is de eerste, dien ik dit jaar gezien heb."
Toen mijn meester als gewoonlijk om twaalf uur opstond, kleedde hij zich aan en ging uit. Ik volgde hem natuurlijk en wij begaven ons naar don Antonio Centellès, bij wien wij een zekeren don Alvaro d'Ancuna aantroffen. Nadat de drie jonkers elkaar hadden begroet, zei Centellès tot mijn meester: "Verduiveld, don Mathias, je komt of je geroepen bent!
Stap maar in; maar ’t is dubbel tarief na elven. Weet u ’t?” „Daar vraag ik je niet na, Autómedon.” „Zeg ereis, meneer, als je me uitscheldt, rij ik niet.” „Die is goed. Ha! ha! Heel goed!” „Kom, stap nou maar in, ’t is al mooi laat.” „Verduiveld! Die ouwe kast van jou draait. Hou ’m recht, kerel! Dat’s zot, dat’s
Men moet bij het spreken vooral ruwheid vermijden, die zich uit door het gebruik van ruwe woorden, als »lollig« en »beroerd« en verder door vuistslagen op de tafel en te hard spreken. Vloeken is natuurlijk verboden en woorden als »verduiveld, bliksems,« enz. worden maar al te vaak gehoord, al klinken zij alles behalve beschaafd.
Terwijl hij dit zei gleed de Roodhuid reeds weg, en was het volgende oogenblik verdwenen. Het duurde ruim een half uur eer hij terugkwam. Ze hadden zijn nadering niet gezien en ook niet gehoord; hij verrees eensklaps voor hun oogen als kwam hij te voorschijn uit den grond. "Wel?" vroeg Bill. "Wat nieuws brengt gij ons?" "Dat er nog meer tramps gekomen zijn, nog veel meer." "Verduiveld!
Verduiveld, mijn trouwe reparateur, ik ben in de laatste dagen in zoo'n fragile positie. 'k Stond den dood uit dat je feest niet zou doorgaan." Geheimzinnig: "De Zonsberg uit! finaal, totaal! Bij dat laatste bezoek dezen middag begon ik waarachtig een oogenblik sympathie voor bleek te krijgen.
Een slecht boek is niet objectief: het maakt een anderen indruk op je dan de werkelijkheid. Objectief kan werk alleen zijn, als 't verduiveld goeie kunst is. Een boek kan natuurlijk wel goede historie zijn, zonder tot de kunst te worden gerekend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek