Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juni 2025
't Was iemand, die den straatjongen naderde, en die iemand was geen ander dan Montparnasse, die hoewel vermomd, en met een blauwen bril op, toch door Gavroche herkend werd. "Verduiveld!" riep Gavroche, "ge ziet er met uw bruine plunje en uw blauwen bril uit als een dokter. Ge zijt knap, oude jongen." "Stil," zei Montparnasse, "niet zoo luid!"
Maar de oude man bleef staan, begon weer, na een oogenblik van stilte: "Zeg ... je mag natuurlijk zeggen dat het me niet raakt, maar..., ik zie het bliksems goed ... jij hebt wel degelijk zwarigheid, hoor!... En ... ne ... als ik je soms helpen kon met raad of daad.... Verduiveld graag, dat weet je toch, hè?" De schilder, in z'n bitterheid, glimlachte smadelijk.
Zachtjes liep hij vóór zich uit te fluiten. "Het is een verduiveld vervelende toestand waarin zij is," zeide hij in zich zelf. "En dan daarbij nog zoo afschuwelijk onesthetisch." Hij drentelde een café in, en daar vond hij het kleine actricetje van het theater. Zij schoof haar stoel dadelijk naar den zijnen toe en zij brachten een geanimeerd avondje samen door.
Er zullen terstond eenige boodschappers aan hen afgezonden worden, om hen te waarschuwen. En om te zorgen, dat wij niet kunnen ontkomen, zullen hier de aanwezige Utahs, zoodra wij opgebroken zijn, dit woud-bivak verlaten en ons volgen, ten einde ons tusschen de twee Utah-legers in te sluiten, zoodat de redding voor ons onmogelijk is." "Verduiveld! Dat plan is niet kwaad bedacht.
"'t Zou toch een verduiveld werk zijn, als we al de zes weken, die het schip hier blijft liggen, bij zoo'n brandende zonnehitte aan boord moesten hokken, met geen andere bezigheid dan naar het spelen der loodsmannetjes om het roer te kijken en slechte abrikozen te verorberen. Heb je veel geld bij je, Jack?" "Twintig dubloenen en nog wat dollars," antwoordde Jack.
"Een school," zei hij, "werd de naam van de veilige plaats, waar de jeugd, nog niet bereikt door de zorgen des levens..." "Een verduiveld veilige plaats, zeg" mompelde Morten Kruse, en stootte Abraham aan, maar deze verroerde zich niet en vertrok geen spier; hij was zoo bang, dat iemand zou denken, dat hij niet stil zat. Nu dacht Abraham er 't meeste aan, dat hij No. 2 was.
"Verduiveld, daar is er eentje in den put gevallen!" riep de boer uit; "er komt vandaag geen eind aan de ongelukken. Ja, een christenmensch gaat toch altijd boven een stier; dus eerst hem uit den put gehaald en dan mijn beest uit den kuil geholpen." Fluks riep hij eenige arbeiders en nu zou het reddingswerk beginnen. "Opgepast daar beneden, hou je stevig vast." "Ga je gang maar!" riep Jack.
"Mijnheer," antwoordde het meisje, dat met een schotel in haar hand naar hem toe kwam, "die zijn er niet meer, dit is de laatste, en die is al door mijnheer besteld," voegde zij eraan toe, terwijl zij den schotel voor den man met de boeken neerzette. "Verduiveld!" riep Schaunard uit.
„Wat praat je van jaloersch? Er is geen kwaad aan boord bij dien hond, hoor! Kijk maar, ze zijn al dikke vrinden; ’n verduiveld aardig gezicht om die twee daar met mekaar te zien rollebollen. Kijk dien kleinen rakker hem eens in z’n wammes nemen. Nou, ’t is een lobbes van ’n hond, wat ik je zeg! Die doet je jongen waarachtig geen kwaad; laat ze maar gerust met mekaar spelen.
Mesty, die al eenige geweren geladen had, voor het geval dat de matrozen de booten mochten bereiken, wierp dat, waarmee hij juist bezig was, van zich af, met den uitroep: "Verduiveld! nu is 't niet meer noodig!" Jack had de handen voor het aangezicht geslagen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek