Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 26 mei 2025
»Een tchîta! een tchîta!" riep de machinist. Op dezen kreet snelde kapitein Hod naar het voorste balkon en greep een geweer, dat daar altijd gereed stond. »Een tchîta!" riep hij op zijn beurt. »Schiet hem dan toch!" schreeuwde ik. »'k Heb den tijd!" antwoordde kapitein Hod, die zich vergenoegde met op het dier aan te leggen.
Hij hoorde, dat zij aan het vechten waren, om de groote geldkist machtig te worden. "Vooruit! Vooruit!" gebood de jager aan den machinist. "En niet langzaam, maar zoo hard als we maar kunnen, want anders komen ze de wagens, weer uit." De trein zette zich weer in beweging, zonder dat de machinist de stoompijp deed fluiten. "Halt, halt!" schreeuwde een stem. "Schiet de honden neer! Schiet! Schiet!"
De machinist op zijn post blijvende tot hij sterft, opdat de passagiers in den trein behouden blijven; de kassier, liever de grootste kwellingen verdragende, dan het geheim van de brandkast te verraden, dezulken zijn even trouw als de dienaar uit het feudale tijdperk die zijn meester tot den dood volgde, of de onderdaan die alles voor zijn koning opofferde.
Allen razen en tieren tegen den machinist, die in de verwarring het beetje verstand verliest, dat hij van de natuur ontvangen heeft. Uit vrees dat de sheikh hem straffen zal, durft hij niet terugkeeren; hij blijft doof voor alle verwijten en raadgevingen, en hamert en vijlt en polijst aan zijne machine, naar ik onderstel, vrij wel in den blinde. 30 November.
Ten drie ure, nadat Fogg aan den machinist eene premie uitgeloofd had, snelde de trein in de richting van Londen, met Fogg, Aouda en zijn trouwen dienaar. Men moest in vijf en een half uur den afstand afleggen, die Liverpool van Londen scheidt, wat mogelijk was, zoo de weg overal vrij was.
Men vernam echter spoedig wat het was. De locomotief, die daar langzaam kwam aanstoomen en zoo schel floot, was die, welke den trein hier had gebracht en nadat zij was losgehaakt, haar weg met bliksemsnelheid had vervolgd, den bewusteloozen machinist en den stoker met zich voerende.
Zij zag den machinist in zijn buis, die haar verwonderd aankeek, zij zag het groote door den hevel bewogen rad de locomotief ging voorbij. "Daarheen?" zeide zij en staarde met afschuw op het met kolenstof vermengde kiezel, waarmede de baan overdekt was.
Na een reis van twee maanden, was het noodig dat de IJzeren Reus in- en uitwendig onderzocht, schoon gemaakt en opgeknapt werd. Dat was een lange, nauwkeurige, moeielijke arbeid, die zijn gewonen cornacs, den stoker en den machinist niet veel rust zou geven.
Het schip ging dus zoo snel mogelijk vooruit, maar de machinist deed den 18den, twee dagen later, weten, dat er in den loop van dien dag gebrek aan steenkolen zou zijn. "Goed," zeide Fogg. "Laat het vuur even fel branden." Men bezware integendeel de veiligheidskleppen.
Ik had de stem van Banks en die van den machinist herkend, die zooeven den gang was binnengetreden. Ik stond dadelijk op en ging mijn kamer uit. Banks en Storr waren reeds onder de voorste veranda. Kolonel Munro was er mij voorgegaan en weldra voegde ook kapitein Hod zich bij ons. »Wat gebeurt er?" vroeg de ingenieur. »Zie eens, mijnheer," antwoordde Storr.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek